Úrval - 01.10.1954, Blaðsíða 83

Úrval - 01.10.1954, Blaðsíða 83
ANTON TJEKOV 81 nítjándu aldar, þá var skólavist ekki kostnaðarsöm, og þrátt fyrir fjárhagsörðugleika Paviels Tjekovs, setti hann alla syni sína til náms í framhaldsskóla. Anton var duglegur námsmað- ur, en skilyrðin til lesturs heima voru ekki sem ákjósanlegust, og sat hann af þeirri ástæðu tvisv- ar eftir í bekk á menntaskóla- árum sínum. Þegar Anton var 14 ára gamall, tók hann að læra skraddaraiðn ásamt bóknáminu, en hætti þeirri iðn eftir eitt ár. Þegar Anton var 16 ára, varð faðir hans gjaldþrota og varð að fara frá Taganrog á laun, en í þeirri borg hafði fjölskyldan búið. Paviel Tjekov tók konu sína og yngri börnin með sér og hélt til Moskvu, þar sem tveir eldri synirnir stunduðu nám. — Anton varð eftir og átti að ljúka skólanámi sínu í Taganrog. Það er eftirtektarvert hve ört Anton þroskaðist á þessu tíma- bili, þegar hann varð að sjá um sig sjálfur og vinna að mestu leyti fyrir sér með tímakennslu. Honum sóttist námið betur en áður og varð auk þess ritstjóri skólablaðsins, en í það skrifaði hann aðallega gamanþætti. Um þennan öra þroska ber vitni bréf, sem hann skrifaði yngra bróður sínum, Mikail, þegar hann var 16 ára. Hann ávítar Mikail fyrir að skrifa undir bréf sitt „þinn lítilmótlegi litli bróðir“. ,,Ég kann ekki við þessa lýsingu þína á sjálfum þér. Þú getur játað lítilmótleik þinn frammi fyrir guði, fegurð- inni, náttúrunni, en frammi fyr- ir mönnunum verður þú að halda á lofti mannlegum virðu- leik þínum. Ég geri ráð fyrir að þú sért heiðarlegur maður, ekki þorpari. Þessvegna átt þú að virða heiðarleika sjálfs þín og minnast þess að enginn heiðar- legur maður getur kallast lítil- mótlegur.“ f bréfi til Nikolai bróður síns tíu árum síðar, eru þessar hegð- unarreglur orðnar að lífsreglu, er sérhver ,,veluppalinn“ maður ber að rækja: „Vandræði þín stafa af því, að þú hlauzt slæmt uppeldi. Þeir sem eru vel upp aldir lifa í samræmi við eftir- taldar reglur: Þeir bera virð- ingu fyrir Manninum, og þess- vegna eru þeir alltaf umburðar- lyndir, hógværir, kurteisir og samvinnuþýðir. Þeir gera aldrei veður út af smámunum .. . Sam- úð þeirra nær ekki aðeins til betlara eða katta . . . Þeir virða eignir annarra og borga því skuldir sínar . .. Þeir eru ekki með tilgerð, en haga sér út á við eins og heima, og þeir setja sig ekki á háan hest gagnvart þeim sem eru minnimáttar. Þeir eru ekki málugir og neyða ekki trúnað sinn upp á þá sem ekki hafa óskað hans . . . Þeir auð- mýkja sig ekki til að vekja sam- úð. Þeir leggja rækt við fegurð- arsmekk sinn. Þeir leitast af fremsta megni við að hafa hemil á og göfga kynhvöt sína .... Mesta nauðsyn okkar er að
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.