Úrval - 01.10.1954, Síða 63

ABBÉ PIERRE OG HÚSNÆÐISLEYSINGJARNIR
61
ilisleysingjunum fyrstu fórn-
ina.“
Síðan ráku þeir félagar sam-
an skúrkumbalda úr plönkum
handa fjölskyldunni að búa í.
Þetta var fyrsta húsið af mörg-
um sem Abbé Pierre reisti. Það
spurðist brátt meðal öreiga um
allt Frakkland, að í nánd við
París væri prestur, sem reisti
hús fyrir fólk. Fjölskyldur tók
að drífa að. Þær komu á reið-
hjólum, aftan á vörubílum eða
gangandi. Þær báðu ekki um
peninga; aðeins um heimili.
Húsnæðisskorturinn er geig-
vænlegur í Frakklandi. Meira en
60% af íbúðarhúsum Parísar
voru byggð fyrir fyrri heims-
styrjöld. 1 opinberri skýrslu er
sjötti hluti þeirra talin óhæfur
til íbúðar. Nú tók Abbé Pierre
til sinna ráða. Hálfrar stundar
gang frá heimili sínu keypti
hann tvær ekrur lands og fór að
byggja. Til þess að veita fjöl-
skyldunum skjól meðan þær
biðu keypti hann gamla flutn-
ingabíla, strætisvagn, íbúðar-
vagna og vélarlausa vörubíla.
Hann fletti í sundur gömlum
olíubrúsum og notaði þá fyrir
þakjárn. Af þessu hlaut íbúðar-
hverfið nafnið Brúsaborgin.
Þegar yfirvöldin reyndu að
stöðva byggingarnar af því að
leyfi vantaði, safnaði Abbé
Pierre saman fæðingarvottorð-
um fólksins, veifaði þeim fram-
an í fulltrúana og sagði: „Þetta
eru leyfin þeirra — leyfin sem
veita þeim rétt til að lifa-“ Yf-
irvöldin höfðust ekki frekar að.
Hann keypti meira land og
fleiri herskála — alltaf upp á
lán.
Árið 1951 var kjörtímabili
hans á þingi lokið. Flokkur
hans, M. R. P., gerði bandalag
við aðra miðflokka í kosningmi-
um. Abbé Pierre var þessu and-
vígur, bauð sig fram sem óháður
og féll. Nú hafði hann engar
tekjur. Skuldirnar námu orðið
milljónum franka og kaupmenn
lokuðu fyrir lánsviðskipti við
félagana.
Kvöld eitt rétti einn félaginn
Abbé Pierre 1000 franka (46
kr.). Hann hafði fengið þá fyrir
tuskur, sem hann hafði safnað.
Þarna var heiðarleg tekjulind,
sem opin var öllum. Abbé Pierre
fékk hverjum hinna 50 félaga
poka til að safna í og síðan seldu
þeir tuskurnar.
Brátt var óhjákvæmilegt fyr-
ir þá að fá vörubíl. Abbé Pierre
bað til guðs um úrræði. Dag
nokkurn gekk hann fram hjá út-
varpsstöð og fór þangað inn. —
Spurningaþátturinn „Tvöfalt
eða ekkert“ var að byrja. Hann
gerðist þátttakandi, vann 200
franka (9 kr.) með því að svara
fyrstu spurningunni rétt, hélt
síðan áfram þangað til hann
hafði unnið sér inn 12800 krón-
ur — nægilegt til að kaupa not-
aðan vörubíl.
Nú juku félagarnir söfnun
sína. Þeir hirtu ónýt reiðhjól,
klukkur og barnavagna, gerðu
við þetta og seldu aftur. Þeir