Úrval - 01.02.1955, Blaðsíða 16

Úrval - 01.02.1955, Blaðsíða 16
14 ÚRVAL, um siðfræðinnar og hræðilega erfitt að svara eins og öllum lokaspurningum. Það vita allir, sem lagt hafa stund á heim- speki. Sjálf held ég, að eina svarið, sem mögulegt er að gefa, sé menningarlegt svar: Af því að við erum félagsverur og lif- um í þjóðfélagi og þjóðfélags- lífið -—■ bæði innan fjölskyldu og utan — er miklu farsælla, fyllra og auðugra, ef þegnamir eru samvinnufúsir og vinsam- legir heldur en ef þeir eru f jand- samlegir og firtnir. En trúuðum hlustanda kann að þykja þetta einskær undanfærsla. Mætti ég því segja að lokum, að svarið, sem hann sjálfur getur gefið, er í rauninni engu fyllra. Svar hans við spurningunni „Hvers vegna á ég að taka tillit til annarra?“ hljóðar svo: „Af því að það er Guðs vilji“: Hinn vantrúaði get- ur þá alltaf sagt: „Hvers vegna á ég að gera Guðs vilja? Hvers vegna skyldi ég ekki gera það, sem mér sjálfum þóknast?11 — og það er áreiðanlega eins mikil vandaspurning og „Hvers vegna á ég að taka tillit til annarra?“ 1 raun og veru eru þær miklu fleiri vandaspurningarnar, sem hinn trúaði verður að gera sér að góðu að telja Guðs vilja. En við þurfum ekki að fara aftur út í þá sálma, því að spurningin um lokatilganginn er aðallega fræðilegs eðlis, þegar öll kurl koma til grafar. Ég hefi aldrei ennþá mætt barni — og reyndar mjög fáum fullorðnum —, sem hefur nokkurn tíma komið til hugar að spyrja: „Hvers vegna á ég að taka tillit til annarra?" Flestir taka það sem sjálfsagt siðaboðorð, að við megum ekki vera algjörlega eigingjörn, og ef við byggjum siðgæðisuppeld- ið á því, held ég, að við reisum á traustum grunni. S. B. þýddi. Blessuð börnin. Eins og við vitum öll eru böm ekki eins kurteis og veluppalinn nú og við vorum á þeirra aldri. 1 þéttstöðnum strætisvagni stóð maður og horfði með vanþóknun á stóran strák, sem sat án þess að gera sér neinar grillur út af því, að öldruð kona stóð rétt hjá honum. „Viltu selja mér sætið þitt fyrir krónu?" spurði maðurinn. Drengurinn hugleiddi tilboðið stundarkorn og tók því svo. „Gjörið svo vel, frú, viljið þér ekki fá yður sæti?“ sagði maðurinn við konuna sem stóð. „Nei, það er engin meining, þér borguðuð fyrir sætið," sagði konan. „Ójá, það var nú nánast til að kenna drengnum mannasiði. Hann hefur bersýnilega fengið slæmt uppeldi heima. Setjist þér hara . . .“ „Jæja, þakka yður fyrir," sagði konan. Svo sneri hún sér að drengnum og sagði: „Nonni minn, mundirðu eftir að þakka manninum fyrir krónúna?"
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.