Læknaneminn - 01.09.1969, Blaðsíða 9

LÆKNANEMINN
9
um við hjúkrunardeild fyrir kven-
sjúklinga. Loks höfum við tengsl
við drykkjumannahælið að Akur-
hóli í Rangárvallasýslu, en þangað
fara hinir erfiðari drykkjusjúkl-
ingar, sem þurfa að dveljast lang-
dvölum á stofnunum. Öllum þess-
um laust tengdu annexíum er séð
fyrir læknisþjónustu frá Klej.ps-
spítalanum, og flestum þeirra
sendum við einnig lyf. Þá stendur
einnig fyrir dyrum, að tekin verði
upp sérfræðingsráðgjöf héðan
fyrir Kristneshæli. Auk þessa,
sem þegar er getið, eru notuð
nokkur rúm á Vífilsstöðum fyrir
geðsjúklinga og mun vera starf-
andi þar geðlæknir einn dag í viku.
Og loks er að geta þess, að í Víði-
nesi er rekið drykkjumannahæli
af Bláa bandinu. Á Kleppsspítal-
anum hefur orðið sú meginbreyt-
ing á síðari árum, að opnuð hefur
verið þar eftirmeðferðardeild.
Þessi eftirmeðferðardeild hefur
skapað möguleika til þess að út-
skrifa sjúklinga miklu fyrr af
sjúkrahúsinu en ella og jafnvel til
að útskrifa marga sjúklinga, sem
annars hefðu orðið að dvelja lang-
dvölum á sjúkrahúsinu. Hún hef-
ur einnig orðið til þess að fyrir-
byggja margar endurinnlagningar
í siúkrahúsið.
I heilbrigðisfræðinni læra
læknanemar um nauðsynina á því
að ætla fólki nægjanlegt gólfrými
og loftrými í íbúðarhúsnæði. Þar
er réttilega bent á þýðingu þessa
fyrir heilbrigði manna, en þetta
hefur gleymzt heldur óþyrmilega,
að minnsta kosti að því leyti, er
geðsjúkrahúsin varðar. Fyrir 10—
15 árum voru um og yfir 300
sjúklingar hér í sjálfum Klepps-
spítalanum. Við höfum fyrir
nokkru síðan ,,normerað“ sjúkl-
ingafjölda spítalans í samræmi við
það, sem skaplegt má teljast eftir
nútíma kröfum og telst samkvæmt
því svo til, að hér í aðalspítalan-
um ættu ekki að vera nema í hæsta
lagi um 170 sjúklingar, ef gamli
spítalinn er enn látinn vera í
notkun, en ekki nema 140, ef
hann væri lagður niður. Með tilliti
til þess, hve litlir hollustu hættir
eru að allt of miklum þrengslum,
höfum við markvisst reynt að
draga úr ofnýtingu spítalans og
fækka aukarúmum eftir því, sem
frekast hefur verið unnt. Við er-
um þó enn með upp undir 240
sjúklinga í aðalspítalanum. Áþreif-
anleg sönnun fyrir kenningunni
um, hversu þrengslin séu heilsu-
spillandi, er m. a., að fjöldi sjúkl-
inga, sem kemur á spítalann og fer
þaðan árlega hefur stóraukizt
þrátt fyrir það, að við höfum dreg-
ið úr rúmafjöldanum.
Auk sjúkrarúmafjöldans er
ýmislegt fleira, sem hefur áhrif á
innlagningafjöldann og dvalar-
tíma sjúklinganna í spítalanum.
Innlagningafjöldi og dvalartími er
hvort öðru mjög háð, eins og aug-
ljóst má vera. Hvort tveggja er
háð þeim sjúkdómum, sem sjúkl-
ingar, er á spítalann koma, eru
haldnir, viðhorfum almennings til
spítalans, meðferðinni, sem veitt
er, læknafjöldanum, sem starfar
að meðferðinni og fjölda annarra
starfsmanna, sérstaklega hvers
kyns sérlærðra starfsmanna, sem
við spítalann starfa á hverjum
tíma. Línuritin, sem hér fylgja
með, sýna breytingarnar, sem orð-
ið hafa á innlagningafjölda í spítal-
ann á árabilinu frá Í945 til 1964
(65). Ennfremur sýna línuritin
skiptingu eftir sjúkdómsgrein-
ingu, dvalartíma og kynjum. Stærð
hringanna í hringritunum er í
hlutfalli við innlagningafjölda á
hverju hinna tilteknu ára, einnig
er stærð geiranna í réttu hlutfalli