Úrval - 01.11.1962, Qupperneq 58

74
URVAL
brigðum, sem menn staðhæfa, að
þeir hafi verið vottar að á hafi
úti. Skepnur þær, sem ýmsir
menn álíta sig hafa séð, virðast
ekki líkjast neinum þekktum
sjávardýrum, og hinum ýmsu
lýsingum manna ber ótrúlega
vel saman. Það er yfirleitt sam-
þykkt, að fyrstu áreiðanlegu
frásögnina af fundi sæslöngu
meg'i rekja til skipshafnarinnar
á brezka herskipinu Daedalus.
Líklega er þó villandi að nota
orðið sæslanga í þessu tilfelli.
Þegar skip þetta var að snúa
heim til Englands frá Austur-
Indíum árið 1843, sá skipstjór-
inn ásamt flestum yfirmönnum
skipsins greinilega geysistóra
skepnu, sem var mjög nálægt
skipinu.
„Við sáum skepnu þessa í um
20 mínútur, og skepnan synti
jafnvel undir skipið," segir í frá-
sögninni. „Haus hennar virtist
vera um fjórum fetum fyrir of-
an sjávarmál, og skrokkur henn-
ar stóð sem beinn hryggur upp
úr sjónum, líklega um sextíu fet
á lengd. Reiknað er með, að aft-
asti hluti skrok'ksins, um 30—40
fet í viðbót hljóti að hafa verið
neðan yfirborðsins, og hafi
skepnan notað þann hluta til þess
að knýja sig áfram með um 15
mílna hraða á klukkustund.
Þvermál þess hluta skrokksins,
sem upp úr sjónum stóð, var um
sextán þumlungar. Þegar skepn-
an opnaði kjaftinn, sem var al-
settur stórum, hvössum tönnum,
virtist bilið milli efri og neðri
kjálka vera nægilega breitt til
þess, að hávaxinn maður gæti
staðið þar uppréttur ...“ Teikn-
ing var gerð af skepnunni, strax
eftir að hún sást, og virðist
skepnan líta næstum alveg út
eins og risaáll, sem rekur haus-
inn hátt upp úr sjónum.
Það er erfitt að trúa því, að
skipstjórinn og aðrir yfirmenn
á skipi í brezka flotanum hefðu
farið að hætta á vanþóknun
flotamálaráðuneytisins og leggja
framtíðargengi sitt í hættu með
því að ljúga upp frásögn þessari. !
Þeir vissu auðvitað, að þeir, ættu
að minnsta kosti á hættu aðhlát-
ur og háð starfsfélaga sinna inn-
an flotans, og því hafa þeir hlotið |
að vera vissir um, að þeir hafi |
séð eitthvað, sem væri mjög ó-
venjulegt. Auðvitað hafa þeir
þekkt vel hvali og önnur stór
sjávardýr, en ekkert þeirra á við
teikninguna né lýsingu skepn-
unnar, sem hraðaði sér framhjá
Daedalus kl. 4 síðari hiuta dags
einhvers staðar á milli Góðrar-
vonarhöfða og eyjunnar St. Hel-
enu í suðurhiuta Atlantshafsins.
Aðrir menn, og sumir þeirra,
sem hafa meiri þekkingu til