Úrval - 01.11.1962, Page 66
82
ÚRVAL
fjölmörg hjónabönd unglinga
reynast endaslepp, og ég vonaði,
að það ætti ekki eftir að liggja
fyrir Sally okkar, að verða til
þess að hækka þá hlutfallstölu.
í næstu viku eftir skólauppsögn-
ina byrjaði hún á námskeiði fyr-
ir skrifstofustúlkur.
í samtölum mínum við Sally
ræddi ég um hjónabandið frá
öllum mögulegum hliðum. „Af-
staða þín til ýmissa hluta er mót-
uð á vissan hátt“, sagði ég, „og
þessi afstaða þín er svo rótgróin,
að þú gerir þér raunverulega alls
enga grein fyrir henni. En þegar
þú rekst á gerólík sjónarmið, aðra
afstöðu til hlutanna, heldurðu, að
þú lendir þá ekki í vandræðum?“
„Hvaða afstöðu.... og til hvaða
hluta?“ spurði Sally.
Ég talaði um misræmið, hvað
trúarbrögðin snerti. „Hefurðu
hugsað þér að láta ala börnin þín
upp í annarri trú en þinni eig-
in?“.
„En þau verða líka börn Jonna,
mamma", sagði Sally.
Og ég talaði um efnahagsmál-
in. En það var augsýnilegt, að
Sally myndi aðeins læra þær blá-
köldu staðreyndir í hinum harða
skóla lífsins.
Mánuði fyrir 18. afmælisdaginn
sinn sagði Sally: „Mamma, mig
langar til þess að opinbera trú-
lofun mína í afmælisveizlunni
minni. Og við vildum gjarnan
giftast seint í haust. Ættum við
ekki að byrja að semja áætlun um
þetta allt saman?"
Ég starði á hana. Hingað til
hafði ég í rauninni alls ekki gert
mér grein fyrir því, að það væri
raunverulegt, að Sally ætlaði sér
að giftast honum Jonna. Ég er
hrædd um, að ég hafi misst stjórn
á skapi mínu. Ég sagði við hana:
„Sally, þér er voðinn vís, að ætla
að fara að giftast Jonna! Hefurðu
alls ekki hlustað á það, sem við
pabbi þinn höfum verið að segja
við þig?“
Sally svaraði í styttingi: „Þú
berð bara alls enga virðingu fyrir
mér né tilfinningum mínum. Ég
er kona. Mamma, ég vil giftast".
Hún beygði sig niður að mér og
kyssti mig. „Mamma mín, gerðu
það fyrir mig, að vera ekki í
svona miklu uppnámi. .. ,Ég býst
fastlega við því að verða ham-
ingjusöm. Og gerðu það fyrir
mig. . . . að hugsa eitthvað um
brúðkaupið“.
Það gerði ég sannarlega. og ég
gerði mér grein fyrir því, að það
var aðeins um tvennt að velja.
Ef ég hjálpaði nú Sally og styddi,
væri ég þá ekki að ýta henni út
á þá hættulegu braut, sem ég
hafði varað hana við? Ég ákvað,
að ég skyldi vera ákveðin og neita
alveg að taka það í mál, að úr