Úrval - 01.11.1962, Side 83

HUNDUR AÐ NAFNI HERTOGI
99
í Cleveland, og skyldi stjórna
sölunni í hálfu fimmta fylki.
Þau Chuck, Marcy og Hertogi
fluttust til Cleveland í marzmán-
uði 1956. íbúarnir í úthverfinu
Westlake, þar sem Hoopershjón-
in keyptu sér hús, kunnu engin
deili á sögunni um þá Chuck og
Hertoga. Þeir vissu bara, að þessi
nýi nágranni þeirra gekk stirð-
lega, líkt og vélmenni, og var
næstum dreginn af gustmiklum
hundi, sem hegðaði sér eins og
hann ætti manninn, en maðurinn
ekki hann. Hooper virtist alltaf
vera sígangandi, hann gekk jafnt
í rigningu og snjó sem í sólskini.
Svipur hans var fremur alvar-
legur, jafnvel stranglegur. En
hann brosti innilega, ef einhver
stanzaði og fór að tala um hund-
inn. „Já, hann Hertogi er ágæt-
ur“, sagði hann. Og svo komust
nágrannarnir auðvitað að hinu
sanna í málinu, og Hertot?i v?mð
hetjan í hverfinu —- stutta hríð.
Að kvöldi þ. 12. október 1957
voru gestir hjá Hooperhjónunurri.
Skyndilega heyrði Chuck ískur
í hemlum fyrir utan, sem yfir-
gnæfði kliðinn af samtali. gest-
anna. Ósjálfrátt svipaðist hann
um eftir Hertoga.
Stóri hundurinn var borin inn
í húsið. Marcy aðgætti andardrátt
hans og horfði í brúnu augun
hans. Þar gat ekki að líta neinn
óstýrilætisglampa lengur. „Hring-
ið í dýralækninn", sagði hún.
„Segið honum, að ég sé að koma
með Hertoga“. Nokkrir gestanna
spruttu á fætur og ætluðu að
lyfta hundinum upp. ,Nei, nei“,
sagði hún. Og hún tók stóra hund-
inn upp í fang sér, bar han var-
færnislega út í bílinn og ók með
hann til dýralæknisins.
Hertogi var sterkbyggður, og
hann barðist við dauðann þar til
klukkan ellefu næsta morgun, en
meiðsli hans voru alltof alvarleg
til þess, að hann héldi lífi.
Fólk, sem hafði séð þá Chuck
og Hertoga ganga hægt' skref fyr-
ir skref meðfram girðingunni, sá
nú, að þessi stóri maður gekk nú
sömu leiðina aleinn dag eftir dag.
Menn veltu því fyrir sér, hversu
lerigi hann mundi halda þessu
áfram, hversu langt hann kæmist
nú þennan daginn og hvort hon-
um tækist nokkru sinni að læra
að nýju að ganga hjálparlaust.
Fyrir nokkrum vikum barst
orðsending frá aðalstöðvum An-
sul Chemical Co. í Marinette. Og
það var líkt og hún hefði verið
samin til heiðurs Hertoga. En í
henni stóðu meðal annars þessi
orð: „. . . . til þess að okkur megi
takast að ná því marki skref fyr-
ir skref, hefur Charles Hooper
verið útnefndur aðstoðarsölu-
stjóri fyrir allt landið“.