Úrval - 01.11.1962, Side 130
140
Ú R V A L
sinn brottfararmerkið „partito“
til starfsbróður síns á næstu
stöð„ Bella-Muro. Ef allt hefði
verið með felldu hefði 8017 átt
að koma til Bella-Muro, sem var
minna en fimm mílur í burtu,
eftir tuttugu mínútur, og þá átti
stöðvarstjórinn þar að senda til
baka „giunto“ (kominn) merkið.
En „giunto" kom ekki eftir 20
mínútur og ekki eftir 60 mínút-
ur, — það kom aldrei.
Landið milli Balvano og Bella-
Muro er úfið og hrikalegt, sund-
urskorið af klofnum hraun-
straumi — Platano. Engir vegir
eru milli stöðvanna tveggja, alla
leiðina skiptast á jarðgöng og
trébrýr. Gegnum Monte delle
Armi — „vopnafjall" — liggja
lengstu jarðgöng leiðarinnar,
Galleria delle Armi, sem eru al-
veg lokuð meira en mílu vegar
og eru allbrött upp í móti.
Skömmu eftir 1 f.h. fór lestin inn
í Galleria delle Armi.
Enginn veit né mun nokkru
sinni vita nákvæmlega, hvað fór
úr lagi í göngunum. Báðir lest-
arstjórarnir dóu við vélarnar. í
ógn sinni og skelfingu mundu
þeir, sem af komust, ekki mikið,
sem gagn var að. Einu öruggu
staðreyndirnar eru þessar: Þegar
eimvagnarnir tveir nálguðust
miðju ganganna byrjuðu drifhjól
hins fremri að spóla. Lestarstjór-
inn stráði sandi á teinana, en það
stoðaði ekki. Hjólin misstu við-
námið og lestin stanzaði. Síðan
hreyfðist hún aftur á bak um
nokkra metra (það var nóg til
þess, að þrír öftustu vagnarnir
ýttust aftur út úr göngunum út
í ferskt loft), en stanzaði síðan
aftur. f þetta sinn fyrir fullt og
allt.
Allt annað eru ágizkanir. Einu
leiðarvísarnir eru dularfullir.
Fremri lestin var ekki í bremsu,
en vélarnar í afturábakgír. Seinni
lestin var í bremsu með vélarn-
ar stilltar á fullt áfram. Þegar
lestin namt staðar, hefur bersýni-
lega komið upp örlagaríkur á-
greiningur milli lestarstjóranna
um, hvað bæri að gera,
Úr reykháfum eimlestanna
tveggja hefur reykurinn vafa-
laust streymt þótt stjórnendur
þeirra væru látnir eða deyjandi.
Eftir því sem súrefni loftsins í
jarðgöngunum minnkaði, varð
kolsýringsinnihald reyksins
meira og meira. Eins og risavaxin
eiturslanga liðuðust reykurinn
og gasið aftur göngin og leiddu
þögulan dauðdaga yfir hundruð
manna.
Langt fyrir aftan hinar strit-
andi eimvélar urðu þeir fáu far-
þegar, sem vakandi voru, varir
við, að lestin hafði stanzað. Flest-
ir þeirra gerðu ráð fyrir, eins