Úrval - 01.04.1964, Side 76

66
ÚRVAL
var fyrstur allra franskra kon-
unga „ekki af gu@s náð“, heldur
formlega kjörinn af ríkisstjórn-
inni — og loks er það svo storm-
urin, eldurinn og blóðið og
skurðurinn. Síðasta orðið er
þýðing á franska orðinu„tran-
che“ — sníða af. Minnir hljóm-
urinn í þvi orði ekki talsvert á
hvininn af fallöxinni?
í öðru erindi er svo frá þvi
sagt, að þegar konungurinn sé
kominn aftur til Tuileries, muni
múgurinn neyða hann til að
setja upp hina rauðu húfu bylt-
ingarinnar. Og erindi þessu lýk-
ur á orðunum: „Un trahyr sera
tittré — Narbon: & Saulce par
quartauts avons d’huille.“ Það
þýðir orðrétt: „Svikari verður til-
nefndur — Narbon, og hjá
Saulce fáum við olíu í pclamáli.“
Saulce er eldri ritháttur fyrir
Sauce, og Sauce kaupmaður
seldi olíu í pelamáli. Hvað Nar-
bon snertir, þá var greifinn af
Narbonne hermálaráðherra Lúð-
víks 16. — og byltingarsinnum
eins ótrúr og hann gat við kom-
ið.
Það fer varla hjá því, að les-
andinn sé kominn á þá skoðun,
að „eitthvað kunni að vera til
í þessu,“ og að hann langi til
að vita, her sá hafi verið, sem
reit þessa merkilegu spádóma.
Sá hét Nostradamus •— Mishel
de Nostradamus, fæddur ein-
hvern tíma í desember, árið
1503, í St. Réme, smábæ í Prov-
ence. Fjölskylda hans var af
Gyðingaættum og hafði tekið
kristna trú þá fyrir skömmu.
Faðir hans var fógetaritari, og
afi lians, Pierre de Notre Dame,
líflæknir René góða, konungs af
Navarra.
Michel sýndi það strax i æsku,
að hann væri góðum hæfileikum
gæddur — jafnvel snilligáfu á
sumum sviðum — og það varð
því að ráði, að hann stundaði
nám við háskólann i Avignon.
Þegar hann síðar gerði læknis-
fræði að aðalnámsgrein sinni,
hélt hann til Montpellier, sem þá
var frægasti læknaskóli, er um
gat. Þar var til dæmis stunduð
krufning þegar árið 1366, en
jafnvel á tíð Nostradamusar var
litið á þá kúnst með tortryggni
víðast liar.
Nostradamus varð brátt einn
af fremstu nemendum skólans,
en auk læknisfræðinnar gerðist
liann brátt hinn lærðasti stjörnu-
spekingur — það er, fróður um
gang stjarna og himintungla og'
áhrif þeirra á örlög manna. Það
var í rauninni ekki svo merki-
legt i þann tíð, þvi að þá var
stjörnuspekin og önnur dulspeki
talin til vísinda og stunduð af
miklum áhuga af mörgum. Um
30.000 stjörnuspekingar, spá-
menn og málmgerðarmenn voru