Úrval - 01.04.1964, Page 82

72
ÚRVAL
væri annað, þá gegnir furðu,
að bæði Franco og Rivera skuli
nefndir þarna i einu og sama
erindi og Kastilía. 10) Og loks
eru það öll hin mörgu erindi,
þar sem Nostradamus ræðir um
„Hister“ — þ. e. a. s. Hitler —
en 24. erindið í annarri kviðu,
er ljósast dæmi um það. Það
hljóðar þannig:
Hnngurbrjálaðar mánnskepnur
hleypa ólgu í fljótin;
Hister nær völdum á stöðugt
stærri landssvæðum,
Sá mikli (Pétain) verður fluttur
í járnklefa,
þegar niðjar Þýzkalands hlýða
hvorki guðs né manna
lögum.
Þetta er allt að því óhuganlega
ljós frásögn, einkum þegar mað-
ur hefur i huga aðra spádóma
Nostradamusar, og hvernig þeir
hafa rætzt.
Flestir muna þá frásögn, er
þeir lásu á skólaárum sínum,
þegar Krösus konungur leitaði
vefréttarinnar í Delfi og fékk
það svar, að þá mundi konung-
dæmi mikið liða undir lok, er
liann héldi herjum sínum yfir
fljót nokkurt, sem nafngreint
var. Fór svo, gagnstætt því, sem
Krösus gerði ráð fyrir, að það
var hans eigið ríki.
Spádómar Nostradamusar eru
annars eðlis. Þeir eru myrkir
og torráðnir að vísu; en þeir
verða aldrei ráðnir nema á einn
veg. Til eru þeir, sem halda þvi
fram, að ekki sé mikill vandi
að vera slíkur spámaður; hripa
bara niður alls konar torráðnar
tilgátur, gefa sem flest i skyn
og nógu óljóst og mynda alls
konar orðgervinga. Fyrr eða sið-
ar geri einhver sig svo að fífli
með þvi að láta sem ha'nn hafi
fundið ráðningu á öllu saman
og færi því hin fáránlegustu
rök.
Ef þér eruð einn af þeim efa-
gjörnu, ættuð þér enn einu sinni
að renna augunum yfir erindi
það, sem fyrst var vitnað í, og
ef þér eruð á eftir enn þeirrar
skoðunar, að allt sé þetta þvað-
ur, þá ættuð þér að kynna yð-
ur yfirgripsmeiri ritverk Nost-
radamus og spádóma hans. Þá
mætti merkilegt lieita, ef þér lét-
uð ekki sannfærast.
En hvað um spádóma hans,
sem eiga eftir að rætast? Sam-
kvæmt því, sem að framan er
sagt, ætti maður sem minnst að
grúska i þeim -— en engu að
síður:
Heimuriiui ferst aö þrjátíu og
sex árum liðnum ...
— ef marka má spádómana.
Hann er meira að segja svo ná-
kvæmur, að það liggur við að
hann taki til daginn. „Árið 1999