Úrval - 01.04.1964, Síða 168

158
dýrum við gjöfula ströndina.
En öll þessi ofurgnótt virtist
harla lítil, er Massasoit kom
þrammandi meö 90 liungra'ða
menn!
Níutíu striðsmenn! Landnem-
arnir sáu í anda allar vetrar-
birgðirnar liverfa sem dögg
fyrir sólu á einum hátíðisdegi.
Þeir gerðu sér ekki grein fyrir
því, að Massasoit og menn hans
voru einnig vanir að halda upp-
skeruhátið. Næstum allir Ind-
íánaflokkar á austurströndinni
héldu upp á þroska uppskerunn-
ar með „Græna korndansleikn-
um.“
Massasoit áleit, að honum
hefði verið boðið á svipaðai há-
tíð landnemanna, og hann vissi
þvi, að búizt var við því, að
hann legði á borð með sér. Hann
sendi i flýti stríðsmenn inn í
skógana, og sneru þeir aftur með
fimm stór dádýr. Voru þau færð
leiðtogum nýlendunnar að gjöf
með mikilli viðhöfn, þeim Brad-
ford landsstjóra, Brcwster, Stan-
dish, Winslow og Hopkins.
En það var fleira fram borið
á hátið þessari en fiskur og kjöt.
í matjurtagörðum nýlendunnar
hafði orðið góð uppskera. Alls
konar villt ber og aðrir ávextir
höfðu verið þurrkaðir undir
stjórn Squanto. Sumt af þessu
var bakað i degi, og var þar
um að ræða fyrirrennara liinna
ÚRVAL
frægu ávaxtaterta Nýju Eng-
landsfylkjanna.
Landnemarnir höfðu bruggað
vín, bæði hvítvín og rauðvín,
úr villtum drúfum. Er Indíán-
arnir brögðuðu þessar veigar,
sannfærðust þeir um, að hinir
nýju bandamenn þeirra væru
sannkallaðir töframenn. Líklegt
er lika, að Indíánar hafi gert
Pílagrímana furðu lostna með
því að baka maískorn í leir-
krukkum yfir eldi, þangað til
kjarnarnir sprungu skyndilega,
stækkuðu og urðu hvitir. Rauðu
mennirnir höfðu sem sé neytt
„popkorns“ i langa liríð, áður
en landnemarnir komu.
Eldamennskan fór næstum ein-
göngu fram undir beru lofti.
Skrokkum dádýra, kalkúna, gæsa
og akurhænsna var snúið á tein-
um yfir eldi, humar og ostrur
voru steiktar yfir glóð. Villi-
bráð og skeldýr kraumuðu í
járnpottum yfir glampandi bál-
um. Á milli máltíðanna fóru
gestgjafar og gestir í leiki. Far-
ið var i skotkeppni með byssum
og bogum, og Indíánar voru him-
in lifandi, þegar nokkrir ungu
mannanna, t. d. John Alden,
tóku þátt i hlaupum þeirra og
glimukeppni.
Standish var mjög umfram um
það að sýna Indíánunum sem
bezt dýrð hins litla herliðs hans,
og því hélt hann hergöngu, og