Úrval - 01.04.1964, Page 169

LANDNEMARNIR AF „MAÍBLÓMINU"
159
lauk henni með því, að skotiS
var úr fallbyssu virkisins. Indi-
ánarnir höfðu orðið furðu lostn-
ir við skothvellina úr byssunum,
en drunur þessara risabyssu
virtust geta yfirgnæft þrumur
sjálfs himinsins. Vissulega hafði
það verið viturlegt af Massasoit
að semja frið við fólk þetta!
Hátíðin hélt áfram í samfleytt
þrjá daga. Það var étið, drukk-
ið og farið í leiki á víxl. Um
nætur sváfu Indíánar á ökrun-
um umhverfis þorpið. Ótti Stan-
dish var nú horfinn, og var því
eigi þörf fyrir varðmenn lengur,
þvi að í lok jsessarar fyrstu
þakkarhátíðar höfðu hin form-
legu tengsl nýlendunnar við
Massasoit þróast upp i raun-
verulega vináttu. Þegar rauðu
og hvitu mennirnir skildu, hétu
þeir þvi að halda aðra hátíð að
ári og síðan ár hvert.
EITT LÍTIÐ KERTI
Er vetur nálgaðist, bjuggu
landnemarnir sig undir hina
erfiðu mánuði, er i hönd færu.
Gert var við stráþökin og
sprungur í veggjum, og saltaður
var varaforði villibráðar.
En skyndilega hætti öll vinna,
er æstur Indíáni kom þjótandi
inn í þorpið með fréttir
utan frá Þorskhöfða. Það sást
til skips, sem sigldi i átt til
Plymouth! Það var stórt skip
með segl, skip hvitu mannanna!
Fréttirnar ollu i fyrstu áhyggj-
um meðal landnemanna. Ekki
var búizt við neinu skipi frá
Englandi, og landneinarnir ótt-
uðust árásir franskra eða
spænskra sjóræningja. Bradford
skipaði, að hleypt skyldi af fall-
byssunni til þess að kalla saman
alla þá, er voru á veiðum. Stan-
dish sendi litla varðflokka niður
á ströndina til þess að verjast
landgöngu væntanlegra óvina.
Klukkustundirnar liðu nú hver
af annarri, og' loks kom hið
leyndardómsfulla skip i ljós i
hafnarmynninu. Fáni var dregin
að hún á framsiglunni, og Pila-
grímarnir reyndu að greina liti
hans. Það var brezki fáninn!
Báti var skotið útbyrðis, og er
hann sigldi til lands, könnuð-
ust margir landnemanna við
mann, sem stóð i stefni hans:
það var gamall vinur þeirra,
maðurinn, sem hafði hjálpað
þeim til þess að taka Maiblómið
á leigu, enginn annar en sjálfur
Robert Cushmann.
Samtals 35 farþegar stigu i
land úr skipi þessu, er bar nafn-
ið „Gæfan“ (Fortune). Flestir
þeirra voru karlmenn og allir
hinir hraustustu. En bezta frétt-
in var sú, að Gushmann kom
með uppáskrifaða staðfestingu
á nýjum einkaréttindum land-
nemum til handa. Var það svar
við umsókn, sem Pílagrimarnir