Úrval - 01.12.1965, Blaðsíða 15

LÉYNDARMÁL SVISSNESKU BANKANNA
13
þanig að hann bar innlend frímerki,
næturferðalög þagmælskra banka-
umboðsmanna, flókna skeytadul-
málslykla og loks númerareikning-
ana, innistæðureikninga, sem að-
eins bera númer, en ekkert nafn.
Fé berst án leyndar til Sviss, hve-
nær sem lög hinna einstöku ríkj a
heimila slíkt. En á ýmsum tímum
og ýmsum stöðum hefur milljón-
um verið smyglað yfir landamærin,
í gulli, reiðufé og alls konar skulda-
bréfum og öðrum verðmætum papp-
írum. Franskir og ítalskir tollverð-
ir hafa leikið eltingaleik við landa
sína kynslóðum saman, en það er
jafn ómögulegt að hindra það, að
fjármagn berist til Sviss og að hero-
in berist til New York.
Margir Svisslendinga hafa álitið,
að það sé stöðugt hætta á því, að
svissneska stjórnin láti undan ut-
anaðkomandi fortölum og birti
lista yfir inneignir útlendinga í Sviss
eða skattleggi, ráðsmennskist með
eða leggi einhverjar hömlur á þær
á einhvern hátt. Jafnvel upplýsing-
ar um, að slíkir innistæðureikning-
ar séu fyrir hendi, yrðu stórhættu-
legar fyrir ýmsa innistæðueigend-
ur, t.d. Spánverja, Tékka eða Rú-
mena, og hættulegar stjórnmálalega
séð fyrir ýmsa þjóðhöfðingja. Alex-
ander sálugi, konungur Júgóslavíu,
sem skotinn var í Marseilles, skildi
ekki eftir sig neinar upplýsingar
um slíkar innistæður sínar. Og sú
staðreynd hefur gert Pétri syni hans
það næstum ómögulegt að gera
kröfu til þeirra peninga, sem hann
heldur fram, að hann eigi tilkall
til. En hann lifir nú við þröngan
kost í Monaco. Þeir, sem hafa tjáð
sig vera erfingja Feisals konungs
og Trujillos, fyrrverandi einræðis-
herra Dominikanska lýðveldisins,
kvarta yfir sömu vandræðunum,
en það er nú önnur saga. Svissnesk-
ir bankar krefjast þess einmitt, að
innistæðueigandi nefni þann, sem
peningar skuli renna til, ef hann
fellur sjálfur frá. Venjulega fær því
einhver peningana, en þegir bara
vandlega yfir því.
Óttinn við, að upp um slíkar eign-
ir komist, hefur orðið til þess, að
erlent fjármagn hefur tekið á sig
svissneskt dulargervi sér til vernd-
ar. Þetta dulargervi er einstakl-
ingsfyrirtæki, sem skrásett er sem
félag, eða félag, sem er í eigu ein-
staklinga. En slíkt er unaðslegt fyr-
irbrigði í heimi alþjóðafjármála,
dásamlega lipurt og sveigjanlegt
fjrrirbrigði, sem getur tekið á sig
ótal myndir eftir þörfum. Fyrst
þarf að tryggja viðskiptavininum
þjónustu duglegs og heiðarlegs lög-
fræðings í hinni réttu kantónu
(sýslu) í Sviss, en þær njóta mikils
sjálfstæðis innan ríkisheildarinnar.
Mjög auðvelt er að útbúa öll slík
skjöl á fullkomlega löglegan hátt,
og lögfræðileg þóknun er hlægilega
lág í Sviss miðað við Lundúni, París
eða New York.
Hið eina, sem bankinn og lögfræð-
ingurinn þurfa að vita, er vanda-
mál viðskiptavinarins og óskir og
hvers eðlis eignir hans eru. Skrif-
stofa lögfræðingsins nægir sem
heimilisfesta fyrirtækisins eða fé-
lagsins, og bankinn og lögfræði-
skrifstofan geta í sameiningu mjög
auðveldlega grafið upp hæfa sviss-
neska forstj óra, er skreytt geti bréf-