Úrval - 01.05.1966, Síða 7

EINBEITTU ÞÉR
5
bandi. Slíkt eru aðeins merki um,
að blóðrásin í heilanum sé ekki
eins ör og virk og áður, og þá er
ráðlegt að hvílast um hríð og forð-
ast andlega áreynslu.
Þegar fólk finnur til svima og á-
kafs höfuðverkjar samtímis gefur
slíkt til kynna, að blóðþrýstingur-
inn kunni að vera of hár. Þá ætti
að leita sérstakrar meðferðar hjá
lækni.
Þegar ungt fólk eða fólk, sem er
mjög virkt andlega, finnur skyndi-
lega til skorts á einbeitingarhæfni,
og slíku fylgir ákafur kvíði, á-
stæðulaus ótti, svefnleysi og önnur
taugaveiklunaeinkenni, ætti að gera
tafarlaust ákveðnar ráðstafanir til
þess að koma í veg fyrir yfirvofandi
taugaáfall. f slíkum tilfellum er
nauðsynlegt að hætta tafarlaust
störfum, varpa frá sér viðfangsefn-
um og yfirgefa vinnustað. Stutt
hvíld getur komið í veg fyrir al-
gert taugaáfall, sé hún tekin nógu
'snemma.
Flestar bandarískar konur ganga nú með bleikar rúllur í hárinu
hversdagslega, bessar risastóru rúllur. Stelpur í aftursætinu á mótor-
hjóium eru með rúllur í hausnum. Allar ungar húsmæður í innkaupa-
ferðum í kjörbúðunum eru með bleikar rúllur. Smástelpur í aftursætum
bifreiða eru með bleikar rúllur í hausnum.
Kona ein sat jafnvel einu sinni i óperunni og hlustaði á „Carmen"
með bleikar rúllur í hausnum (sko, konan, ekki Carmen). Maður sá,
sem sat fyrir aftan hana, gat ekki á sér setið og spurði, hvers vegna í
ósköpunum hún kæmi í óperuna með bleikar rúllur í hausnum. Hún
sneri sér við og hnussaði fyrirlitlega. Svo svaraði hún með Þjósti, og
það mátti greina, að hún var móðguð: „Nú, auðvitað af því, að ég
ætla annað á eftir!" Jerome Beatty
10 ára gömul frönsk ungfrú skrifaði nýlega ritgerð um börn, og kom
þar ýmislegt fram, er leysir þá ráðgátu, sem þeim hefur löngum verið
tengd. Hún sagði meðal annars: „1 Frakklandi finnast stúlkubörn undir
rósarunnunum og piltbörnin innan um hvítkálshausa. f Englandi kemur
storkurinn með börnin. 1 öðrum löndum fæðast þau bara á eðlilegan
hátt.“ Charles McHarry
1 höfuðborg lands eins á, meginlandi Evrópu, þar sem stjórnmála-
ástandið er mjög ótryggt, gengur þessi saga manna á milli. Maður
nokkur spyr: „Hver er munurinn á bikinibaðfötum og stjórninni okkar?“
Svarið er: „E'nginn munur. Allir velta því fyrir sér, hvað haldi þessu
eiginlega uppi, og allir vona, að þetta muni bráðlega falla.“
Byrjandi í hinni göfugu íþrótt, hestamennskunni, lét sér þessi orð
um munn fara, eftir að hann sneri aftur úr fyrsta reiðtúrnum: „Aldrei
hélt ég að neitt, sem er fullt af heyi, gæti verið svona hart.“