Úrval - 01.05.1966, Blaðsíða 27

NEGLUR OG HIRÐING ÞEIRRA
mánar á öllum nöglum. Stundum
eru aðeins hálfmánar á nögl þumal-
fingurs. Þessi hálfmáni eða „lunule“
er einmitt sá staður, þar sem nöglin
er föst við naglrótina, sem hún vex
upp úr. Oft er þessi hálfmáni hul-
inn holdi og húð.
Það er algengur ávani meðal
ungra stúlkna að naga neglur og
mjög slæmur ávani. Það tekur ekki
aðeins nokkra mánuði fyrir illa nag-
aða nögl að vaxa aftur í fyrri lengd.
Þegar neglur hafa verið nagaðar
að staðaldri um tíma, þá vex þykk
húð frá fingurgómunum yfir nagl-
rótina, þannig að hinn nýi nagl-
vöxtur hefur enga mjúka húð til
þess að festast við, þar eð sú húð
er orðin hörð. Þessi ávani myndast
hjá taugaóstyrku, kvíðnu fólki.
Börn, sem naga mikið neglur, eiga
venjulega við einhver sérstök
vandamál að stríða, annaðhvort
heima eða í skólanum, vandamál,
sem þau þurfa aðstoð til þess að
leysa. Það gagnar yfirleitt lítið að
mála neglurnar með römmu aloe-
efni, því að börn venjast bragðinu,
þangað til þeim fer að þykja það
gott. Séu þau látin vera með hanzka,
naga þau gat á hanzkana og kom-
ast að nöglunum eftir sem áður.
Oft er bezta ráðið að fá þeim eitt-
hvað til þess að fitla við, t.d. perlu-
festi.
Konum hættir til þess frekar en
körlum að fá þykkar táneglur. í
ellinni geta slíkar neglur orðið
hornkenndar og skakkar, þannig að
ómögulegt sé að klippa þær. Kon-
ur eru yfirleitt í miklu þynnri skóm
en karlar, og því er tánöglum
þeirra hættara við alls konar
hnjaski, þ.e. þegar stigið er ofan á
þær eða þær reka fæturna í eitt-
hvað hart. Hestasveinar fá oft slík
ar neglur, eftir að hestar hafa stig-,
ið ofan á þá. Slíkt má ætíð rekja
til þess, að naglrótin hefur orðið
fyrir hnjaski og skemmdum, þann-
ig að ný nögl verður engu skárri,
jafnvel þótt læknir taki gömlu nögl-
ina burt af mikilli varkárni. Ég
get ekki gefið annað ráð í þessu'
efni en það, að stórfættar konur
ættu ekki að ganga á táopnum skóm.
Smáfættu konunum ætti að veitast
það auðveldara að forðast hnjask
af völdum klunnalegra lappa dans-
félaga sinna.
Slík meiðsli geta stundum haft
þveröfug áhrif. í stað þess að örva
naglrótina til þess að mynda þykk-
ari nögl, geta þau bundið endi á
vöxt naglarinnar, svo að hún visn-
ar, verður þunn og allt of sveigj-
anleg. Þunnar neglur orsakast líka
af tregri blóðrás í ■ útlimum, sem
einnig getur valdið kuldabólgu og
dofnum fingrum. Oft má ráða bót
á þessari tregu blóðrás með því
að klæðast þykkum sokkum og
hönzkum.
JÁRNSKORTUR
Þunnar neglur, sem eru íbjúgar
í stað þess að vera ávalar, eru næst-
um alltaf merki um járnskorts-
blóðleysi. Margar konur eru blóð-
litlar, einkum þær, sem missa mik-
ið blóð við tíðir. Þessar íbjúgu negl-
ur eru því algengar, og auðvelt er
að laga þær með því að ráða bót
á blóðleysinu, sem er gert með inn-
töku járnlyfja. Minnizt þess, að það
tekur 4—5 mánuði fyrir nöglina að