Úrval - 01.05.1966, Qupperneq 25

KYR ERU HRÍFANDl RANNSÓKNAREFNI
afturendann á hlaupunum. Ég býst
við, að sú hreyfing eigi að tákna
gleði þeirra.
Hjörðin kemur á harðastökki að
nýfædda kálfinum og stanzar síðan
og raðar sér í hálfhring í um 20—
30 feta fjarlægð. Þar standa kýrnar
kyrrar og horfa þögular á kálfinn,
og venjulega gengur forystukýrin
síðan fram (og stundum ein eða tvær
aðrar, sem næst henni standa að
tign) og sleikir kálfinn sem snöggv-
ast. Ef hægt er að segja, að kýr
sé stolt á svipinn, þá má segja
slíkt um móðuírina, þegar þessi
athöfn fer fram. Síðan standa allar
kýrnar þögular og virða kálfinn
fyrir sér í 2—3 mínútur, og svo
snúa þær sér allar við líkt og
samkvæmt skipun og taka að bita
á nýjan leik.
23
Það er ómögulegt að skilja þetta
á annan veg en þann, að þær hafi
verið að bjóða þennan nýja með-
lim hjarðarinnar velkominn. Og
slíkt er vissulega tákn siðmenning-
ar innan kúasamfélagsins. Kindur
viðhafa ekki slíka athöfn, þegar
einhver kindin ber, og ekki gera
hestar slíkt, að því er ég bezt veit.
Séu slíkar viðhafnarvenj ur einn
þáttur í samfélagslegri hegðun ein-
hverrar dýrategundar, þá hlýtur vit
þeirrar dýrategundar að vera meira
og jafnvel margbrotnara en svo,
að það nái aðeins til þess „að éta
og sofa“, en slík orð eru einmitt
oft viðhöfð, þegar vit þessara dýra
ber á góma.
Vaxandi framfærslukostnaöur ástarinnar
Hafi verið 5 penca frímerki á fyrsta ástarbréfinu, sem þú skrifaðir,
ertu unglingur. Hafi verið 3 penca frímerki á því, ertu miðaldra, en
hafi það aðeins verið 1 pennys frimerki, ertu afi. Iriéh Dig.
Óánægð kennslukona sagði upp stöðu sinni og komst svo að orði við
það tækifæri: „Ástandið er nú orðið slíkt í skólunum okkar, að kennar-
arnir eru hræddir við skólastjórana, skólastjórarnir eru hæddir við
námsstjórana, námsstjórarnir eu hræddir við fræðslunefndirnar, fræðslu-
nefndirnar eru hræddar við foreldrana, foreldrarnir eru hræddi við
börnin og börnin eru ekki hrædd við neinn!“ Irish Dig.
Á skrifstofunni:
Doyle: ,,Eg sé, að þú ert með tvo sjálfblekunga, en annar þeirra skrifar
ekkert."
Coyle: „Já, þaö er sá, sem ég tek upp, þegar konan min biður mig
að fylla út ávísun.“
Það, sem er erfitt, svo að um munar, er að segja til um, hvort það
er gæfan, sem er að knýja dyra, eða bara annar sölumður.