Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 19

KRISTÍN SVÍADROTTNING
17
ingu hennar voru táknrænar fyrir
líf hennar. Hún var alltaf furðuleg
persóna, ekki algerlega eðlileg kona.
Hún flæktist síðar á ævinni um
Evrópu sem ímynd óánægðrar
manneskju, sem getur ekki aðlagazt
umhverfi sínu og á ekki samleið með
öðrum. Og Evrópa 17. aldarinnar,
sem hún flæktist um, var heim-
kynni ólgu og uppnáms og mikilla
átaka.
Sem lítil stúlka var Kristín í
mjög nánum tengslum við föður
sinn og honum til mikillar ánægju.
Hann tók hana alltaf með sér, þeg-
ar hann fór eitthvað í hernaðar-
legum erindum, sem var æði oft,
því að hann var einn af hinum
miklu hershöfðingjum síns tíma,
enda var Svíþjóð mikið hernaðar-
veldi undir stjórn hans. Þegar hann
kom til hinna ýmsu varðstöðva og
virkja, var honum heilsað sem kon-
ungi með 50 fallbyssuskotum, og
hann skipaði svo fyrir, að litla prins-
essukrílið skyldi heiðrað á sama
hátt. Eitt sinn fóru þau saman til
Kalmarvirkis, sem var eitt mesta
virki konungsríkisins. Þá var hún
aðeins tveggja ára. Virkisstjórinn
var hræddur um, að litla telpan
yrði alveg örvita af hræðslu, ef
hann hleypti af 50 fallbyssum rétt
við eyrað á henni. En hann hlýðn-
aðist samt hinni konunglegu tilskip-
un og hleypti af byssunum. Þegar
öll skotin höfðu kveðið við með
miklum gný, klappaði sú litla sam-
an lófunum og hrópaði:
„Meira bang! Meira! Meira!“
Þegar hún varð fjögurra ára,
kynnti Gústaf Adolf hana formlega
fyrir þjóðinni sem ríkisarfa hans.
Og svo hélt hann af stað 1 styrjöld-
ina í Þýzkalandi, Þrjátíuárastríðið.
Móður telpunnar hafði geðjazt illa
að henni, allt frá því að hún varð
gagntekin vonbrigðunum eftir fæð-
ingu hennar, því að hún hafði þráð
að eignast son. Og þar að auki var
drottningin veiklunduð og pasturs-
lítil. Því var Katrínu, systur kon-
ungs, og Palatine prinsi, manni
hennar, falið að sjá um menntun
Kristínar.
Tveim árum síðar var konungur-
inn drepinn í hinni hræðilegu or-
ustu við Liitzen, sem batt endi á
þátttöku Svía í Þrjátíuárastríðinu.
Og sex ára að aldri varð Kristín
þannig drottning Svíþjóðar.
Móðir hennar lét hana búa í her-
bergjum, sem voru þakin svörtum
tjöldum, og útilokuðu þar alla dags-
birtu, heldur lét loga þar á kertum.
Og í svefnherberginu, sem móðir
og dóttir deildu í tvö næstu ár,
var lítið skrín, sem hafði að geyma
hjarta Gústafs Adolfs. Flestir í
höllinni voru annaðhvort einshvers
konar hirðfífl eða þá dvergar.
Svo kom Axel Oxenstierna,
kanslari ríkisins og vinur föður
hennar, heim frá Þýzkalandi og tók
hana af móðurinni. Kristín var fal-
in umsjón einkakennara, sem sjá
skyldu um frekari menntun henn-
ar. Og þannig hófst nýtt skeið
bernsku hennar, en það var ólíkt
því, sem venjulega gerist meðal
lítilla telpna. Hún var ofsalega
sólgin í allt nám og bjó yfir alveg
ótrúlegri orku. Hún las og lærði
um 12 stundir á dag vegna geysi-
legs þekkingarþorsta. Hún svaf að-
eins 3 stundir á sólarhring, vegna