Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 122

Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 122
120 ÚRVAL rómi. „Hann mun líta út eins og hann gæti verið faðir minn.“ Og í rauninni virtist hún vera ein af þeim, sem er ósigrandi gagn- vart ásókn ellinnar. Árið 1909 þegar hún var orðin 65 ára að aldri, kom hún fram sem heilög Jóhanna í leik- riti eftir Emile Moreau. Gagnrýn- endurnir voru albúnir þess að hæð- ast að henni, en þegar Jóhanna er spurð að því fyrir réttinum, hve gömul hún sé, sneri Sarah sér róleg að áhorfendum og svaraði ,,Nítján.“ Það kváðu við furðu- og aðdáunar- stunur meðal áhorfenda, og síðan kvað við dynjandi lófaklapp, því að henni hafði á einhvern undursamleg- an hátt tekizt að telja áhorfendum trú um, að þarna væri bæði um einfalda og ósköp unga og óreynda stúlku að ræða. Og hið sama gerðist í hvert sinn er hún lék þetta atriði, jafnvel þegar hún var orðin gömul í raun og veru og hafði misst annan fótinn. Og brátt var hún lögð af stað í leikferðalag um Evrópu. Hún kom fram á Ítalíu og í Englandi. Hún hafði þekkt Maríu Bretadrottningu árum saman, og þær hittust og röbb- uðu saman eftir sýningu Söru í Tónlistarhöll Lundúnaborgar (Lon- don Music Hall). Drottningin spurði han meðal annai’s, hvernig hún gæti þolað þann þrældóm að leika á hverjum einasta degi. „Madame“, svaraði Sarah. „Eg mun deyja á leiksviðinu. Það er minn vígvöllur.“ Haustið 1922 byjaði hún að æfa nýtt leikrit, en sama kvöldið og aðalæfingin átti að fara fram, féll hún skyndilega í dá, á meðan hún var að bera á sig farðann í leikhús- inu. Hún lá í þessu dái í heilan klukkutíma. Og fyrstu orð hennar voru þessi, eftir að hún fékk með- vitund aftur: „Hvenær á ég að koma inn á leiksviðið?“ En það átti ekki fyrir henni að liggja að koma inn á leiksvið framar. Frumsýningunni var frestað um nokkurn tíma, og önnur leikkona tók við hlutverki hennar. Sarah var alveg í öngum sínum. Hún hafði handritið að leikritinu á borði við rúm sitt, og hvert kvöld er leikritið var sýnt, fór hún yfir það og reikn- aði nákvæmlega út, hvenær hún ætti að tala og samræmdi það þannig leikritinu, sem var þá einmitt verið að leika. Hún lá fárveik í heilan mánuð. Þá fór henni að batna svolítið, og tók hún þá að sér lítið hlutverk í kvik- mynd af sínum venjulega áhuga og ákafa. Þar eð hún var of veik til þess að fara í kvikmyndaverið til upptöku þar, var ákveðið að atriði þau, er hún átti að koma fram í, skyldu kvikmynduð á heimili henn- ar. Þar var komið fyrir ljósaútbún- aði, leiktjöldum og myndatökutækj- um, og hún hóf starfið. Hún sagði við einn gest sinn: „Þeir borga mér 10.000 franka á dag. Þetta er alveg eins gott og að fara til Ameríku." Og svo bætti hún við glaðlega: „Hvenær skyldi ég geta farið í næsta leikferðalag?“ En þ. 21. marz hneig hún niður. Nú lagðist hún aftur í rúmið, og þaðan átti hún ekki afturkvæmt. í fimm daga hafði hún ekki fulla með- vitund. Veðrið var milt og loftið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.