Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 86

Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 86
Eftir Ben Lucien Burman Hin einmana- legu sauðfjár- ræktarhéruð Ástraliu Áströlsku auðnirnar eru heimur sauð- fjárins, og þar er fjár- hundurinn konungur. Smalinn sat þarna hreyíingarlaus á svitastorknum hestinum og horfði á rauðleitt rykský, sem þyrlaðist upp í fjarska. Hann var veðurbar- inn og koparbrúnn af sólskininu. Á höfðinu hafði hann barðarstóran hatt. Skýið nálgaðist og breyttist smám saman í stóran fjárhóp með næstum 1000 kindum í, sem hreyfð- ist eins og gulgrá bylgja yfir landið. Eini stjórnandi hjarðar þessarar var hundur, sem var nokkru minni en skozkur ,,collie“-fjárhundur. Hann hljóp fram og aftur og rak hjörðina í áttina til okkar. Hann þaut eins og ör fram og aftur. Stundum var hann beint fyrir aftan hjörðina, en svo á næsta augnabliki þotinn fram með fylkingarálmum þessa reikula, ferfætta hers. Stundum þagði hann, en svo rak hann upp grimmdarlegt gelt, þegar hann þurfti að reka eft- irlegukind inn í hópinn. „Hann er kóngur sauðfjárræktar- héraðanna“, sagði smalinn, „stór- kostlegasti hundur í heimi.“ Matsveinnin, sem stóð þarna ná- lægt mér og fylgdist með ferð hóps- Readers Digest IiIN EINMANALEGU . . 85 ins, kinkaði kolli þessum orðum til samþykkis. Þetta var glaðlegur, lítill karl. Hrukkurnar í andliti hans líktust súrsaðri valhnetu. „Hefðum við ekki fjárhundinn, væri ekki um að ræða neina Ástralíu í núverandi mynd“, sagði hann. Smalinn stökk af baki og flýtti sér til manns, sem var að tjóðra nokkra hunda, er áttu að gæta hjarðarinnar um nóttina. Hann hafði visst millibil á milli hundanna. Síðar settumst við við opinn eldinn, þar sem vatn sauð í potti. Matsveinninn, sem gekk undir nafninu „Sprunginn ofn“, tók fram nokkur blikkmál og fór með þeim á fyllirí og var fullur í tvo daga. Þegar fór að renna af honum, voru fjárans rollurnar horfnar. Hann fór að leita að þeim og æddi um allt eins og vitlaus maður. Svo gafst hann upp og fór heim á búgarðinn sinn. En þá voru kindurnar komnar þangað og hund- urinn veik ekki hársbreidd frá þeim. Hann hafði rekið þær 22 mílur án nokkurrar hjálpar og þar að auki hafði hann orðið að fara með hóp- inn yfir nokkrar brýr.“ „HEIMKYNNI HUGARANGURSINS.“ jjjjj :»BI '%'r[ ..: gaf okkur te. „Ég þekkti einu sinni hund, sem var jafnvel enn betri en þessi, sem þú sást reka hjörð- ina áðan“, sagði hann. „Hann var orðinn svo gamall, að hann gat varla heyrt eða séð, en það skipti engu máli. Dag nokkurn var hús- bóndi hans að reka nokkur þúsund kindur til fjárræktarstöðvar einnar. Bóndinn staldraði við á krá og hitti þar nokkra félaga sína og Þetta voru hin sögulegu sauðfjár- ræktarhéruð Ástralíu, sem eru þekkt sem „Bak við Bourke“ í austurjaðri hins mikla landsvæðis, sem gengur undir nafninu „Outback“ (Bakhér- uðin). Fyrstu landnemarnir, sem reyndu að setjast það að og börðust þar vonlítilli baráttu fyrir tilveru sinni, nefndu útjaðar þennan „Heimkynni hugarangursins." Á stöku stað voru nokkur svæði vax-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.