Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 111

Úrval - 01.05.1967, Blaðsíða 111
MADAME SARAH 109 um hana lék. Þegar Sara hóf máls á frönskú, gerðist engin þörf á a'ð þýða orð hennar. Áheyrendur sátu grafkyrr- ir og sem ummyndaðir, er hljóm- ur hinnar ótrúlegu raddar hennar barst að eyrum þeirra. Hinn frægi brezki gagnrýnandi Maurice Baring líkti eitt sinn rödd þessari við ..hljómkviðu gullinna hljóðpípa og óniþýðra strengja“. En þessi rödd gat einnig magnazt og fyllzt ógn og ofsa, líkt og gjallandi lúðurhljóm- ur. Lytton Strachey sagði, að í rödd hennar „væri meira en gull. þar væri einnig að finna þrumur og eldingar, himin og helvíti.“ Það ríktí alger þögn alla leiksýning- una á enda. Áhorfendur klöppuðu henni ekki lof í lófa fyrr en eftir lókaatriðið, þar sem hún dó á mjög áhrifamikinn hátt úr eitrun. Það ætlaði allt af göflunum að ganga af hrifningu. Látunum linnti ekki, fyrr en hún hafði 'verið kölluð fram 27 sinnum. Næstum samdægurs varð „The Bernhardt", eins og hún var köll- uð í Ameríku, á allra vörum. Það \ ar líkt og það gripi fólk eitthvert Bernhardtæði. í dagblöðunum var skýft frá hverri hennar hreyfingu svo að segja, en í kvennadálkunum voru daglega frásagnir og teikning- ar af kjólum hennar, loðfeldum og skartgripum. Söru Bernhardt-ilm- vatn, Söru Bernhardt-vindlar og jafnvel Söru Bernhardt-gleraugu streymdu nú á markaðinn, þegar ákafir kauphéðnar notfærðu sér þetta æði fólksihs. Það kom fram á sjónarsviðið skopstæling á Söru Bernhardt, og varð hún svo þekkt og vinsæl, að hún lifir enn þann dag í dag. Þetta gerðist, þegar sett- ur var á svið í Minstrel Burlesque Dumonts sérstakur gamanþáttur, þar sem helzti gamanleikari þeirra kallaði sig „Söru Heartburn (brjóst- sviði)“. Hann var málaður svartur og engdist sundur og saman með æðis- legum tilþrifum fram og aftur á sviðinu og datt dauður niður úti um allt leiksvið æ ofan í æ af innilegri innlifun. SIGURFÖR. Móttökurnar, sem Sarah fékk í Boston, voru jafnvel enn æðisgengn- ari en í New York, og allar dyr voru opnaðar upp á gátt fyrir henni, jafnvel á heimilum frægasta fyrir- fólksins. Þegar hún fór fram á að fá að hitta Henry Wadsworth Long- fellow, sem þá var 73 ára að aldri, varð þetta fræga ljóðskáld alveg frá sér numið af fögnuði. Long- fellow vildi þó sýna svolitla var- kárni og sagði því við vin sinn: „Mundu nú að koma með mér, því að ég þarf eins konar siðameistara til þess að gæta mín.“ Longfellow talaði prýðilega frönsku, og þetta litla samkvæmi var geysilega skemmtilegt. Allir viðstaddir voru mjög hrifnir, og þar voru meðal annarra frú William Dean Howells og dr. Oliver Wendell Holmes. Sarah tilkynnti það með hrifinni röddu, að uppáhaldsljóð hennar væri ,,Hiawath“, sem hún bar fram sem ,,í-ah-vah-tah“. Longfellow varð auðvitað hinn ánægðasti, en ánægja hans breyttist í feimni, þegar Sarah hrópaði skyndilega, er hann var að fylgja henni að vagni hennar: „Ah,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.