Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 69

STAÐREYNDIR UM PÍPUREYKINGAR
67
unum við Miðjarðarhaf. Rót þessi
heitir á ensku „Briar“, en „Bruyére"
á frönsku. Er mjög erfitt að fá góða
pípu, sem gerð er úr öðrum og ódýr-
ari viðartegundum. En góður viður
í kóngnum er skiljanlega eitt aðal-
atriði þess, að pípan verði góð. Sé
kóngurinn úr lélegu efni, verður
pípan alla tíð óreykjandi. Margar
gerðir eru til af pípum og marg-
breytilegar. Bera þær ýmis nöfn,
sem gjarnan fara eftir lagi kóngsins
eða munnstykkisis. Hver gerðin er
sú bezta er vitanlega álitamál, en
fræðilega hefur verið hugsuð hin
fullkomna pípa, sem tvímælalaust
er ákjósanlegust fyrir byrjendur.
Hún er bein og hugsaðar línur,
dregnar eftir reykgangi og miðju
eldhólfi, skerast í 90° horn. Eldhólf-
ið er 16 mm í þvermál og dýptin 30
mm. Línan um munnstykki og reyk-
gang er 130 mm. Pipur, sem eru frá-
brugðnar því, sem að ofan greinir,
þurfa í sjálfu sér ekki að vera verri,
en eru ekki eins auðveldar í með-
ferð. Langflestar pípur hafa U-lag-
að eldhólf og er það talið það bezta.
V-laga eldhólf og eldhólf með slétt-
um botni eru líka til, en þær pípur
eru ákaflega vandmeðfarnar. Það er
að athuga, þegar pípa er valin, að
veggir eldhólfsins séu sléttir og ó-
gallaðir. Ef veggirnir eru ekki full-
komlega sléttir, er hætt við að ó-
jöfnurnar fyllist af sósu, sem síðan
lokast inni með hinni föstu tilreyk-
ingu og gerir pípuna ætíð fúla og
bragðvonda. Málmhreinsari í reyk-
gangi er ekkert atriði og flestir van-
ir reykingamenn byrja á því að
fjarlægja slíkt glingur.
TÓBAKIÐ
Venjulegast er það tóbak, sem á
markaðnum er, blandað á ýmsan
hátt. Litur og lykt eru venjulega at-
riði, sem litlu máli skipta, þegar
tóbak er valið, vegna litar og ilm-
efna, sem sett eru í tóbaksblönduna.
Vanir reykingamenn fara flestir
fyrr eða síðar yfir í enskt tóbak, það
er yfirleitt sterkara og hinu raun-
verulega bragði er lítið spillt með
ilmefnum.
Tóbak er skorið á 4 mismunandi
vegu og brennur það ákaflega mis-
munandi eftir skurðinum, og eftir
því hvernig troðið er í pípuna, en sá
þáttur meðhöndlunarinnar getur
ráðið mjög miklu um bragðið.
Flake Cut, eða flögutóbak er skor-
ið í þunnar skífur og þeim á að
troða í pípuna — einni eða tveimur
í einu — á þann hátt, að. endafletir
flaganna snúi upp. Ef rétt er að
farið, gefur það flögutóbakinu sér-
stakan keim, sem skilur það frá ná-
kvæmlega eins tóbaki, sem skorið
er á annan hátt.
Cut Plug er framleitt á sama hátt
og Flake Cut, nema að skífurnar
eru rifnar eða klóraðar upp. Margar
tegundir er hægt að fá, bæði af
Flake Cut og Cut Plug með ná-
kvæmlega sömu tóbaksblöndu, en
sá litli munur, sem á skurðinum er,
veldur mismunandi bruna, sem gef-
ur gjörólíkt bragð. Cut Plug er mjög
milt og heppilegt við tilreykingar.
Mixture. Þá er tóbakið skorið í
langar, mjóar ræmur, sem til eru í
3 mismunandi breiddum: Coarse
cut, Medium cut og Fine cut. Mix-
ture verður að reykjast mjög hægt,