Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 114

112
ÚKVAL
er 15 sentimetrum meira en venju-
legt er.
Schwarzkopf bar einnig vel sam-
an frásagnir fólksins, sem verið
hafði í nágrenni húss Lindbergs
hinn 1. marz eða skömmu áður.
Það var sjaldgæft, að ókunnugir
væru á landareigninni, en tvívegis
hafði verið tekið eftir ókunnum
bíl í febrúarmánuði í nágrenni
heimilis Lindbergs. Eftir því sem
einn nágranninn tjáði lögreglunni,
var karlmaður við stýrið og stigi var
sjáanlegur í bílnum. Eftir hádegi
sama dag hafði ungur stúdent séð
bíl skammt frá húsi Lindbergs, og
hafði bílstjórinn fremur smátt
dráttstrítt andlit, og við hlið hans
í framsætinu voru tveir stigahlut-
ar.
En þótt maður þessi væri úr
flokki ránsmanna, var Schwarzkopf
vel ljóst, að einni mikilvægri
spurningu var enn ósvarað: Hvernig
vissu þeir, að drengurinn var þarna
í húsinu þetta þriðjudagskvöld,
þar sem fjölskyldan var vön að
dvelja á virkum dögum hjá frú
Morrow? Og hvernig stóð á, að þeir
vissu, hvar barnaherbergið var og
hvernig bezt væri að nema barnið á
brott?
Bersýnilegt var, að óþokkarnir
hlutu að hafa fengið aðstoð frá ein-
hverjum, sem þekkti vel til fjöl-
skyldunnar og allra heimilsháttá.
og grunsemdirnar beindust undir
eins að tveim manneskjum.
í fyi-sta lagi þótti ástæða til að
gruna kunningja Bettyar Gow, hinn
unga Norðmann Henry Johnson.
Honum var kunnugt um, hvernig
herbergjaskipan var í húsinu, þar
eð hann hafði þrívegis heimsótt
Betty þangað. Þar að auki vissi
hann, að Lindberg var í Hopewell
en ekki hjá frú Morrow kvöldið
sem drengnum var rænt. Betty hafði
nefnilega neyðzt til að fresta stefnu
móti sínu við hann, og Johnson
hafði raunar hringt til Bettyar
tæpum klukkutíma áður en inn-
brotið átti sér stað. Norðmaðurinn,
sem var hinn geðþekkasti og heið-
arlegur að sjá, sannfærði lögregl-
una fljótlega um, að hann stæði
ekki í neinu sambandi við barns-
ránið. En í öryggisskyni lét lög-
reglan hafa auga með honum, ef
grunur kynni að falla á hann á
ný.
Hinn aðilinn, sem sterkur grun-
ur féll á, var Violet Sharpe, hin
28 ára gamla enska þj ónustustúlka
frú Morrow. Violet var falleg
stúlka, sem öllum á heimilinu virt-
ist vera vel við. En sá, sem bar
ríkastan hug til hennar, var kjall-
arameistarinn, Septimus Banks, sem
var að sjá hæglátur og virðulegur
heiðursmaður. Töldu ýmsir, að ekki
mundi líða á löngu áður en hann
hæfx bónorð sitt við Violet.
Menn Schwarzkopfs voru ekki
ánægðir með skýringu Violets á því,
hvað hún hefði aðhafzt að kvöldi
hins 1. marz. Hún kvaðst hafa ver-
ið í bíó með kunningja, sem hún
hefði kynnzt af tilviljun tveim dög-
um áður, er hún var í gönguferð.
En hún hvorki mundi nafn manns-
ins né gat sagt nokkuð um efni
kvikmyndarinnar; þau hefðu þetta
kvöld verið með öðru pari, en ekki
mundi hún nöfnin. Við seinni yfir-
heyrslur breytti Violet framburði