Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 71

Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 71
STAÐREYNDIR UM PÍPUREYKINGAR 69 að láta pípuna alltaf standa þannig, að auðveldlega geti loftað í gegnum hana. PÍPUREYKINGAR Pípureykingamaður, sem náð hef- ur langt í list sinni, hættir smátt og smátt að líta á pípur sínar sem dauða hluti. Þær verða vinir hans og hluti af honum sjálfum og verða honum nauðsynleg hjálpartæki í lífsbaráttunni. Gott dæmi er Sher- lock Holmes. Að eiga margar pípur er ekki nauðsynlegt, en það allra minnsta er að eiga tvær, og skipta þá viku- lega. Gallinn við það er, að þá er hætt við að pípan fái ekki að kólna nægilega milli reykinganna. Því eru 4 pípur mjög heppileg tala og hafa þá tvær í takinu í einu. Hve fast tóbakinu er troðið í kónginn er al- gert smekksatriði, aðeins að það lofti vel í gegn, svo að glóð komist auðveldlega í allt yfirborð tóbaks- ins í fáum sogum, en það er mjög nauðsynlegt. Hafi glóð ekki mynd- azt á öllu yfirborðinu, má ekki blása til að auka glóðina, þá er hætt við að hitinn verði það mikill, að pípan sjálf brenni. Það rétta er, að drepa eldinn alveg með vísifingri, eða píputroðara og byrja að nýju. Og svo er að reykja hægt og rólega, með svipuðum hraða og maður and- ar, undir venjulegum kringumstæð- um. Pípunni á ekki að slá í harða hluti til að losa úr henni. Hún er ekki hamar, heldur vinur þinn og er við- kvæm fyrir höggum. Bezt er að slá henni i þumalfingur eða handarbak, þá fær hún ekki þyngri högg en þú þolir og það er sanngjarnt. Hættu- legt getur verið að losa munnstykk- ið úr, meðan pípan er heit, því það þrútnar við hitann, og gæti því brotnað. Tilreykingin má ekki vera þykkri en 4 mm. 2—3 mm er hæfi- legt. Þegar pípan er skafin, skal forðast að nota beitt eða oddhvöss verkfæri, til að skaða ekki tréð. Pípu ætti ekki að reykja í opnum bíl, á hjóli eða í miklum vindi, þar sem hætta er á að súgur auki glóð- ina það mikið, að hætta sé á að við- urinn brenni. SÚR PÍPA Mesta vandamál, sem óvanur pípureykingamaður á við, og sem vanir ráða ekki nærri alltaf við, er súr pípa. Sem eðlilegt er, getur al- drei orðið mikið varið í að reykja pípu, sem drynur í og spýtir sósu upp í munn reykingamannsins, og hefur þar að auki súra og fráhindr- andi lykt. Samt er það staðreynd, að engin pípa þarf að verða súr, ef hún er rétt meðhöndluð frá byrjun. Það fyrsta, sem þarf að athuga, er að kóngurinn sé úr góðri rótarteg- und og sé sléttur og vel unninn. Næsta atriði er að reykja hvert ein- asta tóbakskorn. Margir eiga í erfið- leikum með það í byrjun, en það læra samt allir á fáum dögum. Þó að síðustu reykirnir séu erfiðir í fyrstu, verða þeir með tímanum þeir beztu. Ef síðustu tóbakskornin eru kroppuð upp úr pípunni, eða ef hún er látin liggja hálfreykt yfir nótt, verður hún óhjákvæmilega súr. Pípuna á alltaf að hi'eisa strax og einhver sósa er komin í hana. Pípu- reykingamaður á alltaf að bera á
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.