Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 118

116
ÚRVAL
angur næðist, tók Finn að velta fyr-
ir sér, hvort ekki væri hægt að
grípa til einhverra annarra ráða.
í október kom í hug hans ungur
sálfræðingur frá New York, Dudley
Shoenfeld að nafni, sem var yfir-
læknir í Mount Sinai-sjúkrahús-
inu. Finn hafði fregnað, að Shoen-
feld þessi hefði látið uppi athyglis-
verða kenningu um Lindbergs-
málið. Enda þótt lögreglan teldi, að
barnsránið hefði verið undirbúið
og framkvæmt af hópi afbrota-
manna, var Shoenfeld læknir á
þeirri skoðun, að ódæðisverkið
hefði verið unnið af einum manni
í geðtruflunarkasti.
Skoðun þessi vakti forvitni
Finns, og bað hann lækninn um
viðtal.
Shoenfeld var mjög glaður, er
honum gafst þannig tækifæri til
að leggja skoðanir sínar á borð
fyrir lögreglumann. Hann skýrði
Finn svo frá, að henn hefði fljót-
leg reynt að finna einhvern tilgang
eða sálfræðilega skýringu á barns-
ráninu og komist að þeirri niður-
stöðu, að ástæðan væri vinsældir
Lindbergs og sá hetjuljómi, sem
léki um nafn hans. Verið gat, að
einhver sem upptendraður var af
mikilmennskuórum, hafi talið hinn
unga flugkappa sem keppinaut
sinn um hylli almennings og vilj-
að gera honum einhvern slæman
grikk. Ennfremur var Shoenfeld á
þeirri skoðun, að sökudólgurinn
væri viðvaningur sem glæpamaður
og vildi setja sig í svipaða persónu-
lega hættu og Lindberg sjálfur
hafði gert með flugi sínu yfir Atl-
antshafið. Lausnarféð sem krafizt
var, hafi verið allt of lág upphæð
fyrir heilan flokk glæpamanna,
enda hafi fjármunirnir ekki verið
aðalatriðið heldur það að svifta
barnið lífi.
En Shoenfeld viðurkenndi, að
kenningar hans væru byggðar á
þeirri vitneskju um málið, sem
hann hefði fengið með lestri dag-
blaðanna; þessvegna væri sér mik-
il þökk í, ef hann fengi að glugga
í bréfin, sem barnsræninginn hafði
skrifað. En bréf þessi voru fjórtán
talsins.
Finn, sem hafði hlustað af at-
hygli, lofaði að spyrja lögregluna
í New Jersey, hvort Shoenfeld
mætti kynna sér bréfin. og sér til
undrunar bar þessi fyrirspurn já-
kvæðan árangur. Lækninum voru
fengin í hendur afrit af bréfunum,
og hinn tíunda nóvember lét Shoen-
feld Finn vita, að bréfin hefðu
styrkt kenningar sínar. Og nú væri
hægt að hefjast handa með einhverj-
ar aðgerðir.
Shoenfeld læknir byrjaði á að
gefa Finn þá lýsingu af John, sem
hann hafði reynt að draga saman:
í fyrsta lagi væri hann Þjóðverji.
Stafvillurnar í bréfunum voru
ósviknar og gerðar af innflytjanda
sem hugsaði enn á þýzku. Að lík-
indum byggi hann í Bronx-hverf-
inu í New York með því að hann
læsi „Home News“ og virtist vel
kunnugur í þeim borgarhluta.
En Shoenfeld hélt fram, að mest
sláandi væru þær upplýsingar í
bréfunum, sem gæfu til kynna sál-
arlíf bréfritarans. Augljóst væri, að
John, hver sem hann annars var,
hefði mjög mikið sjálfsálit og vildi