Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 19

Úrval - 01.09.1969, Blaðsíða 19
FLÓTTINN TIL GUANTANAMOSTÖÐVARINNAR 17 Pedro færði honum góðar fréttir. „Flóttinn hefur verið ákveðinn 6. janúar. Það er allt tilbúið.“ Þá yrði haldin hátíðleg „Hátíð vitringanna þriggja,“ en þann dag skiptast Mið- og Suður-Ameríkumenn á jólagjöf- um. „Þá gefum við sjálfum okkur og Fidel sannkallaða gjöf,“ hugsaði Delgado með sjálfum sér. „LENGSTI DAGURINN“ Hann athugaði vinnuáætlun sína vandlega og komst að því, að þá viku átti hann að aka frá Havana vestur til Pinar del Riohéraðs og síðan þvert yfir Kúbu suður til Shamgúey, sem er tæpar 250 milur frá Guantánamo. Þetta var prýðileg tylliástæða. Svo hafði hann sam- band við vini og ættingja, sem höfðu verið með í fyrri ferðinni. Enginn dró sig í hlé, heldur grátbáðu ýmsir aðrir, sem frétt höfðu um fyrirætl- unina, um að fá að koma með. Þeg- ar hópurinn frá Havana lagði svo af stað í lest 3. janúar til Santiago, var hann því stærri en upphaflega hafði verið gert ráð fyrir. í honum voru nú 36 manns. Delgado fór frá Havana sama morguninn til æskulýðsbúða í Pinar del Riohéraði. Þangað sótti hann 80 menn, sem flytja átti til sykurmyllu í Camagúey. Ferðin tók 22 stundir. Delgado skilaði verkamönnunum af sér. Hann var nú orðinn úttaugaður og fékk sér því nokkurra stunda hvíld, áður en hann lagði af stað til Contramaestre. Hann kom heim klukkan 3 að nóttu 5. janúar, lagði bílnum þar sem lítið bar á og beið heima allan daginn, sem hann segir, að hafi verið „lengsti dagur lífs síns“. Klukkan 1 eftir miðnætti aðfara- nótt 6. janúar gekk Delgado í síð- asta sinn út um dyrnar á íbúð sinni ásamt fjölskyldunni. Þau skildu eft- ir allt það, sem var þeim svo und- ur kært. A tæpum tveim tímum tókst þeim að komast til Santiago, þar sem hópurinn frá Havana beið þeirra. Þau voru öll dulbúin sem sjálfboðaliðar við uppskerustörf á leið til vinnu á sykurreyrsekrunum. Eufemio gaf ekki til kynna á neinn hátt, að hann þekkti þau, er hann byrjaði að reka þau upp í bílinn. „Flýtið ykkur!“ hrópaði hann. „Sykurreyrinn bíður eftir því að verða skorinn.“ Að nokkrum mínútum liðnum var bíllinn lagður af stað í áttina til Guantánamo, en þar ætlaði Del- gado að taka Alonso og 20 aðra far- þega upp í. En hann várð ekki síður undrandi þar. Þegar hann kom til hins fyrirfram ákveðna staðar, upp- götvaði hann sér til mikillar skelf- ingar, að þar beið / næstum 100 manns í stað þeirra 20, sem hann hafði búizt við. Það voru miðaldra konur, unghngspiltar, ungbörn í fangi mæðra sinna. „Þið eruð allt of mörg. Þessi fjöldi gerir flótta- tilraunina of erfiða,“ sagði Delgado möglunarrómi við Pedro. „Hvað getum við gert?“ spurði Pedro. „Ekki getum við neitað að taka þau með.“ Delgado samþykkti, að hann hefði rétt fyrir sér. Svo spurði hann eftir Alonso. „Hann hefur dregið sig í hlé og er hættur við þetta,“ svaraði Pedro. „Honum tókst ekki að ná í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.