Úrval - 01.09.1969, Qupperneq 105

BARNI LINDBERGS RÆNT
103
um, en hann væri í lokuðu um-
slagi, sem mætti ekki opna fyrr en
eftir sex tíma.
Condon gekkst inn á þessa skil-
mála og rétti John kassann með
lausnarfénu. Að svo búnu tókust
þeir í hendur og Condon sagði:
„Góða nótt, John. Munið nú að
reyna ekki að blekkja mig“.
Condon sneri aftur til bílsins,
rétti Lindberg umslagið og sagði
honum, hverju hann hafði lofað
John. Lindberg starði á umslag'ð.
Sex klukkustundir er langur tími
undir slíkum kringumstæðum. En
loforð verður að efna, sagði hann.
En Condon var kvíðinn. Hann
benti á, að hann hefði gefið loforð-
ið en ekki Lindberg, og eftir að
hafa afhent 50 þúsund dali ættu
þeir að minnsta kosti rétt til að
fullvissa sig um, að í umslaginu
væri leiðbeining um, hvar dreng-
inn væri að finna. Væri þetta ekki
gert, mundi hver einasta mínúta
draga úr líkunum fyrir því, að
felustaðurinn fyudist.
Lindberg hugsaði sig um og sagði,
að þetta væri rétt athugað hjá
Condon. Hann reif upp bréfið og
las:
Drengurinn er í bátnum Nelly.
Það er lítill níu metra langur
bátur Þér getið fundið bát-
inn milli Horsenecks Beach og
Gay Head nálægt Elizabeth-
eyju.
Loksins!
Faðirinn ungi og aldraði kenn-
arinn óku nú hugglaðir aftur til
hússins við Decatur-stræti.
LEITIN HEFST
Þetta sama kvöld skýrði Condon
tveim leynilögreglumönnum og
Breckinridge frá samskiptum sín-
um við John og kvaðst geta verið
dálítið stoltur yfir að hafa sparað
Lindberg um 20 þúsund dali.
Lögreglumennirnir ráku upp
stór augu. Hvernig í ósköpunum
gat hann komið því í kring? spurði
annar þeirra.
Condon skýrði það nánar, og tók
eftir, að undarlegur svipur kom á
andlit þeirra félaga. Hvað var að?
spurði hann.
Jú, annar mannanna tók á sig
rögg og svaraði. Böggullinn með
20 þúsund dölunum, sem Condon
hafði ekki afhent John, hafði að
geyma 400 gull-innleysanlega 50-
dala seðla, en þá seðla væri til-
tölulega auðvelt að elta uppi.
Starfsmenn þjóðbankans höfðu ein-
mitt undirbúið þetta, en nú var
Condon búinn að eyðileggja þessa
ráðagerð.
Condon tók þetta auðvitað mjög
nærri sér, en ekki stoðaði að gráta
orðinn hlut. Lindberg hafði þegar
gert ráðstafanir til að finna bátinn
„Nelly“ og vildi gjarna, að Condon
kæmi með sér. Þótt Condon hefði
átt erfiðan dag, tók hann boðinu
með þökkum. Klukkan var farin að
ganga þrjú eftir miðnætti, þegar
þeir lögðu af stað í hina löngu öku-
ferð til flughafnarinnar við Bridge-
port í Connecticut.
Morguninn eftir tóku eyjaskeggj-
ar og fiskimenn í Vineyard Sound
eftir kynlegu háttalagi tveggja-
hreyfla flugvélar. Flugmaðurinn,
sem við stýrið sat, hlaut að vera