Úrval - 01.10.1970, Síða 105

KGB — SVÖLUHREIÐRIÐ
103
hann yrði að vera í stöðugum rann-
sóknarleiðöngrum fjarri Moskvu og
væri því sjaldan heima.
Lora var sú stórkostlegasta ásýnd-
um af öllum svölunum. Hún var
leggjalöng og tælandi. Hún hafði
fagurt, barnslegt andlit, og hlátur
hennar bjó yfir ómótstæðilegum
töfrum. Jafnvel KGB-mönnum hafði
ekki tekizt að sveigja ofsafengna,
þrjózka og ögrandi skapgerð hennar
að full að vilja sínum. Hún hafði
ekki opinbert leyfi til þess að
dvelja í Moskvu, en það þýddi aftur
á móti, að hún gat ekki fengið þar
herbergi. Því átti hún stöðugt vof-
andi yfir höfði sér brottrekstur úr
borginni. Hún lifði frá degi til dags
og flögraði frá einu ástarævintýrinu
til annars. Einstaka sinnum saup
hún heldur mikið á, og stundum
gerðist hún svo ósvífin, að hún kom
drukkin og hálfklædd í kvikmynda-
upptökusalina.
„Þú verður að fara nákvæmlega
eftir öllum fyrirmælum í þetta
skipti, svona rétt til tilbreytingar,“
sagði Gribanov við hana. „Þú mátt
ekki aðhafast neitt, sem við höfum
ekki gert áætlun um fyrirfram og
samþykkt örugglega."
Lora brosti og horfði beint í augu
honum. Svo sagði hún: „Það þarf
enginn að kenna mér, hvernig ég á
að meðhöndla karlmann.“
Gribanov bældi niður reiði sína
og færði henni þau skilaboð, sem
KGB-menn álitu, að ein gætu tamið
hana og haldið henni í skefjun. Hann
bætti kæruleysislega við: „Ef þú
hlýðir raunverulega öllum fyTÍr-
skipunum og þér tekst þetta, skal
ég sjá um, að þú fáir herbergi, gott
herbergi. Og við munum ekki krefj-
ast þess, að þú starfir fyrir okkur
framar."
Lydia hvarf nú af sjónarsviðinu,
en Lora tók þess í stað að sækja
fjölmargar veizlur, sem Krotkov
hélt sendiherranum. Síðla í júní-
mánuði hvíslaði Lora að Krotkov
eftir glæsilegt hádegisverðarboð á
heimili George Bryantsevs, fyrr-
verandi ofursta innan KGB: „Fljót-
ur nú! Farðu með mig í íbúðina í
hvelli. Sendiherrann bað mig um að
fá að heimsækja mig þangað eftir
klukkustund!"
Þetta síðdegi hóf Dejean ástaræv-
intýri, sem var ástríðufyllra og villt-
ara en tengsl þau, sem myndazt
höfðu milli þeirra Lydiu. Lora, sem
jós yfir hann ást og blíðu í þeirri
von, að hann endurgyldi í sömu
mynt, sigraði hann algerlega, Gri-
banov ákvað nú, að nú væri kom-
inn tími til að framkvæma að fullu
þá áætlun, sem KGB hafði unnið að
í tvö ár. Sérstökum varðmönnum
var komið fyrir á réttum stöðum, og
tæknimenn KGB komu fyrir út-
varpssenditækjum í íbúð þeirri, sem
lá að íbúðinni, sem Lora notaði í
þessu augnamiði.
Dag einn hringdi Krotkov í De-
jean. „Herra sendiherra,“ sagði
hann. „Ég lofaði Marie-Claire, að
ég mundi hafa ofan af fyrir þér,
meðan hún væri fjarverandi úr
borginni. Hvað segirðu um skemmti-
ferð á morgun? Ég ætla að koma
með konu, sem er sérstök vinkona
mín, og. svo Loru og . . Krotkov
þurfti ekki að Ijúka setningunni.
Dejean þáði boðið tafarlaust, er
Krotkov nefndi nafn Loru,