Mímir - 01.05.1980, Qupperneq 29

EFTiRMÁLI VIÐ EINN VETUR OG FORMÁLI AÐ ÖÐRUM
Nokkrum 1. árs nemum datt í hug að koma
saman og spjalla um námið eins og það hef-
ur komið þeim fyrir sjónir í vetur. Yfirvöld-
um til athugunar og lesendum Mímis til fróð-
leiks verða hér birt fáein af þeim atriðum
sem fram komu í þessum umræðum.
VIÐBRIGÐIN VIÐ AÐ KOMA HINGAÐ
ÚR MENNTASKÓLA
Þessi viðbrigði eru minni heldur en menn
bjuggust við að óreyndu, sérstaklega varðandi
bókmenntakennsluna. Menntaskólanámið var
eins konar ómarkviss blanda af bókmennta-
sögu og bókmenntatúlkun og sömu sögu er
að segja héðan enn sem komið er. I kennsl-
unni er lítið fjallað um nýrri stefnur í túlk-
un, aðallega er um að ræða nánari útlistun
á menntaskólalærdómnum. Hjá kennurunum
virðist gæta tregðu við að meðtaka nýja
strauma. Þeir vilja frekar halda sig í gamla
farinu með sömu gömlu ritgerðarefnin.
Það er í málfræði og málvísindum sem
við rekumst á nýja hluti, enda leggja mennta-
skólarnir alla áherslu á bókmenntir og telja
sig þannig höfða frekar til hins víða áhuga-
sviðs menntaskólanema. Málvísindi í dag (sic)
eru mjög víðfeðm fræðigrein og mætti auka
kennslu í þeim á menntaskólastigi til gagns
fyrir allt málanám.
Nokkra athygli vekur mikill fjöldi M.S.
stúdenta á 1. ári. Ef skýringa á þessu er að
leita í kennslunni, kemur helst til greina að
kenna ungu kennaraliði þar innfrá um þetta,
en einnig kemur það til að þarna hafa nem-
endur nokkur áhrif á val kennsluefnis.
KENNSLUAÐFERÐIR
OG VINNUAÐSTAÐA
Á síðari árum hefur framlag nemenda til
kennslunnar aukist nokkuð. Umræður skortir
þó oft í tímum vegna framhleypni kennara
og hlédrægni nemanda. Sum námskeið eru
svo fjölmenn að nauðsynlegt er að skipta
þeim í umræðutímum og í öðrum er yfirferð
mjög hröð þannig að undirbúningur nemenda
fyrir tímana er ekki það góður að þeir geti
tekið þátt í umræðum.
Hópvinna nemenda er mjög æskileg en
þar er einn hár þröskuldur í vegi. í Árna-
garði er engin aðstaða til hópvinnu og skap-
ast því oft mikil vandræði þó ekki sé nema
um þriggja manna hóp að ræða. Menn eru
búsettir vítt og breitt um bæinn og ekki
tími eða aðstaða til að funda á heimilum
manna. I Árnagarði er miðstöð námsins og
þar eru námsgögn við hendina. Því er brýnt
að koma upp aðstöðu sem þyrfti ekki að
felast í öðru en tveimur litlum herbergjum
með stórum borðum og nokkrum stólum.
Þetta aðstöðuleysi vinnur mjög gegn því að
menn taki upp samvinnu af sjálfsdáðum.
NÝJAR KENNSLUGREINAR
Á tímum vaxandi firringar er mikilvægt
að málið haldi sínu sem virkt tjáningartæki.
Að þessu hlýtur háskólinn að vinna. Hér
eiga menn bágt með að tala fyrir framan
áheyrendahóp og framsögn er í óskýrara lagi.
Við sem hér erum saman komin eigum flest
eftir að kenna á lægri skólastigum og ættum
27