Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1995, Blaðsíða 4

2
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1995
Sr. Friðrik J. Hjartar:
Maðurinn í Guðs mynd -
ráðsmaður sköpunarverksins!
Þegar litið er til baka og farið í
huganum yfir liðna tíð finnst
sumum að dagarnir séu
hversdagslegir og gráir, hverjir
öðrum líkir og lítið spennandi að
lifa þeim, því að á morgun kemur
nýr dagur, líkur deginum í dag og
þar á eftir annar dagur, líltur
morgundeginum.
Margt getur spilað inn í þessar
hugsanir og þeir eru ófáir sem
sveiflast til eftir veðrinu, verða
ósköp niðurdregnir þegar vont er
veður eða þá að þeir láta blessaða
rigninguna, sem er svo nauðsynleg
til að vökva jörðina, hafa áhrif á
geðslag sitt og hafa allt á hornum
sér þegar rignir.
Þegar þessi hugsun um gráan
hversdagsleikann kemur upp, þá
má bóka að við höfum ekki tekið
allt inn í myndina eða þá að við
höfum gert okkur væntingar um
að einhver annar, einhver
ótilgreindur æðri máttur, kæmi og
skapaði tilbreytingu, líf og fjör og
gæddi lífið einhverri fjölbreyttri
og fjörugri gleði sem gerði það
innihaldsríkt.
- En hvað er það þá sem gefur
lífinu gildi?
Það er spurning sem vert er að
velta upp því þá þurfum við
einnig að svara mörgum öðrum
spurningum, svo sem eins og
þeirri hver það er sem hefur gefið
okkur lífið? - Hvort það sé
sjálfsagt mál að við séum flest öll
rétt sköpuð og njótum góðrar
heilsu? - Og hvort við eigum það
skilið að eiga alla hluti sem við
þörfnumst og ríflega það, höfum
gott viðurværi til lífs og sálar á
meðan meðbræður okkar erlendis
svelta eða berjast við margvíslega
óáran, s.s. stríð, hungursneyð og
hörmungar?
Þegar Biblían talar um manninn
frá sjónarhóli Guðs þá segir hún
að maðurinn sé skapaður í Guðs
mynd og talar um hann sem
ráðsmann yfir Guðs góðu sköpun
- jörðinni. Guð elskar þessa
eftirmynd sína: Manninn.
Honum þykir svo vænt um hana
að hann leggur allt í sölurnar, -
gefur okkur son sinn, Jesú Krist.
Sonurinn kemur til jarðarinnar og
kallar okkur til samfélags og
samfylgdar við sig, því að hann sér
hvað við erum umkomúlaus.
Honum þykir við mennirnir
sérstaklega umkomulausir og
aumkunarverðir þegar við
hleypum þeirri hugsun að, að lífið
sé hversdagslegt, því það er
alrangt. Lífið er stórkostlegt - líka
þegar mótdrægt er.
Það er gaman að fylgjast með
mönnunum, hvernig þeir bregðast
við þegar vandi steðjar að. Ef við
tökum sjómennina og útgerðar-
mennina sérstaklega, þá virðast
þeir sem betur fer flestir finna
lausnir, sumar ótrúlegar á sínum
málum. Merkilegir hlutir eiga sér
stað þegar menn ýmist afla sér
viðbótarkvóta, til að geta lifað af,
eða verða sér úti um krókaleyfi, til
að vera ekki háðir kvótanum. Og
löngum virðast opnast nýjar
smugur.
Ekki kunna leikmannsaugu mín
skil á öllum þessum hlutum en
þegar fylgst er með þessu öllu úr
fjarlægð er langt frá því að lífið sé
hversdagslegt í verstöðinni Islandi.
Eg bið góðan Guð, sem sendi
okkur son sinn, Jesú Krist, - það
besta sem hann átti, - að blessa líf
og starf sjómannanna okkar um
ókomin ár, vaka yfir fjölskyldum
þeirra og vinum og forða frá
slysum til sjós og lands.
Megi sjómannadagurinn 1995
vera okkur áminning þess að lífið
er langt frá því að vera
hversdagslegt ef við kunnum að
gleðjast yfir öllu því góða sem við
eigum og Guð hefur gefið okkur.
Þegar hann er “yfir og allt um
kring” er meiri von til að við
getum leyst ráðsmannshlutverkið
vel af hendi.
FriðrikJ. Hjartar