Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1995, Blaðsíða 25

Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1995, Blaðsíða 25
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1995 23 Hann var m.a. á Jökli og, Stapafelli með Tryggva. Hann vann lengi í Hróa. Þá vann hann mikið með Lauga Guðmunds og Guðmundur Þórarinsson voru þeir miklir mátar alla tíð, einnig eftir að hann hættir vinnu hjá honum. Þegar hann lést 1989 starfaði hann hjá H.Ó. Á þessum árum meðan börnin voru ung fór ég ekkert út að vinna því nóg var heima að gera. Þetta var nú ekki stórt hús fyrir 6 manna fjölskyldu en þetta gekk allt saman vel. Konur sem voru með börn á þeim árum fóru eldti svo mikið út að vinna. Þegar ég kem hingað þá hafði ég ekkert kynnst fiskvinnu. Þegar börnin uxu upp og ég fékk barnapíu svona tíma og tíma þá fór maður að salta síld þegar hún kom. Það var gert í H.Ó. á plötunni þar sem nú er aðalvinnusalurinn. þá var Óli Kristjáns orðinn verkstjóri og framkvæmdastjórinn var Gunnar Bjarnason. Þetta var fyrsta sem ég fékkst við á vinnumarkaði hér í Ólafsvík. Svo fór ég að vinna við ymis störf m.a. í Kaupfélagi Snæfellinga þar sem nú er Höfði. Einnig hjá Maris Gilsfjörð í Sjoppunni í nokkur sumur. Ég vann á leikskólanum í nokkur ár niður í gamla Félagsheimili en Kvenfélag Ólafsvíkur stofnaði hann. Frá 1977 hef ég síðan starfað í H.Ó. en fyrst þá á Þátttaka í félagsmálum “Eg hef verið í ótal félögum. Ég var stofnfélagi í Kvenfélagi Ólafsvíkur en það var stofnað 1950. Ennfremur gekk í Slysavarnadeildina Sumargjöf og þar var ég formaður í 15 ár. Ég starfaði mikið með Leikfélagi Ólafsvíkur en lék þó ekki en var mikið í öðrum störfum, m.a. hvíslari. Ég man nú ekki eftir neinu sérstöku atviki. Þetta gekk allt svo vel því þetta voru svo góðir leikarar. Þeir sem léku mest á þessum árum voru Gréta Jóhannesdóttir, Lúðvik Þórarinsson, bakari, Bárður Jensson og að ógleymdri Elínborgu Ágústs- dóttur á Borg. Ég held að hún hafi leikið í flestum þeim stykkjum sem flutt voru. Það voru mörg leikrit sem voru færð upp, m.a. “Maður og kona”, “Leynimelur 13” og rn.fl. þá var dramatíkin líka með, m.a. “Páskar”, eftir Strindberg. Það voru margir leikstjórar sem settu upp leikrit. Má þar nefna Sigurð Scheving, föður Gylfa. Hann setti t.d. upp “Ævintýri á gönguför”, einnig Einar Frey. Ég var 8 ár í barnaverndarnefnd og jafnlengi í Byggðasafnsnefnd en þessar nefndir voru á vegum bæjarfélagsins. Þá iét ég hafa mig í alls konar nefndir samtímis svo oft var mjög mikið að gera. Síðustu árin sem ég var formaður Sumargjafar var farið að safna fyrir Mettubúð en þegar hún var reist var Björg Jónsdóttir formaður. Sumargjöf sá alltaf um kaffisölu á Sjómannadaginn og ágóðinn af henni var látinn renna til Sjómannagarðsins. Slysavarnadeildin vildi leggja sitt af mörkum til að byggja upp Sjómannagarðinn. Annars hefði Sjómannadagsráð sjálft getað séð um veitingasölu á Sjómanna- daginn, þar sem það á þennan dag”. Strákarnir vildu allir fara á sjóinn “Magnús var mjög ungur þegar hann byrjaði til sjós eða 14 ára. Þá réðst hann á “Snæfellið” með Guðlaugi Guðmundssyni, þá um vorið eftir að skóla lauk. Hann var alltaf ákveðinn í því hvað hann vildi gera en það var að vera á sjónum. Ekkert annað komst að. Mér var nú ekkert um þetta til að byrja með en lét hann um þetta. Hafþór byrjaði ekki svona ungur. Hann var 17 ára þegar hann ræður sig á “Stefán Kristjánsson” með Erni Alexanderssyni. Kristján fór einnig á sjóinn og var lengi vélstjóri á “Fróða”. Fyrra áfallið “Hafþór var búinn að vera nokkur ár á “Bervíkinni” með Úlfari Kristjónssyni. Þetta ár 1985, í mars var búið að vera mjög gott fiskirí í snurvoðina og nokkuð hart sótt. Þann 26. mars voru þeir með 30 tonna afla og lönduðu honum hjá H.Ó. En þar sem mikill fiskur var í vinnslu hjá þeim gat Bervíkin ekki fengið þar löndun næsta dag. Það varð úr að þeir fengu löndun hjá Búrfelli í Rifi þennan örlagaríka dag, 27. mars. Um kvöldið er haldin árshátíð hjá Grunnskólanum í Ólafsvík í gamla Félagsheimilinu og krakkarnir þeirra Möggu og Hafþórs tóku þátt í henni. Magga var að vinna þetta kvöld og Bervíkin væntanleg í land um kl. hálf níu þá um kvöldið. Ég átti að taka börnin heim þegar árshátíðinni væri lokið um kl. hálf tíu og síðan kæmi pabbi þeirra heim. Þegar klukkan er að ganga tíu er ég kölluð út úr Félagsheimilinu. Ég verð líka var við að fleiri eru fengnir til að koma út. Þar var Guðmundur kominn og segir mér þá að það sé farið að leita af Bervíkinni. Ég tók þetta ekki inn á mig strax því að ég trúði þessu ekki. Ég trúði veturna .

x

Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar
https://timarit.is/publication/1990

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.