Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1995, Blaðsíða 7

5
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1995
þeim Oliver og Magnúsi
Kristjánssonum, byggingu og
rekstur fiskvinnslunnar Bakka h/f.
Þetta var á miklum
uppgangstíma. Mikill afli barst á
land á síðustu árum sjöunda
áratugarins og allt fram yfir 1980.
Bakki h/f. var orðinn með stærri
saltfiskframleiðslufyrirtækjum.
Tekið var á á móti allt að 3000
þúsund tonnum af fiski. A
þessum árum tóku þeir
ennfremur þátt í kaupum
togarans Más SH 127 ásamt
öðrum fyrirtækjum á svæðinu
þegar hann var keyptur sem
nýsmíði frá Portúgal.
Um svipað leyti keypti hann
ásamt Haraldi Guðmundssyni,
Konráðog Jónasi Gunnarssonum,
37 tonna bát m/b. Víking og
Síðar m/b. Pétur Jóhannsson,
105 tonna stálbát frá Noregi og
að lokum m/b. Hring SH 277.
Guðmundur var í fullu starfi við
rekstur þessara fyrirtækja er hann
lést lO.nóvember 1981.
Þátttaka í félagsstarfi
En lífið er sem betur fer ekki
eintóm vinna og strit.
Guðmundur var lífsglaður maður
og hafði mikinn áhuga á því sem
var að gerast í kring um hann alla
tíð. Frá því hann var ungur maður
hafði hann gaman af söng og
leiklist og tók þátt í mörgum
uppfærslum sem settar voru upp
á vegum Stúkunnar,
Ungmennafélagsins og síðar
Leikfélagsins, m.a. lék hann
Harald í Skugga-Sveini. Það má
geta þess að þegar verið var að
leika var ekki aðeins um það að
ræða að leika. Það þurfti að byrja
á að skrifa upp öll hlutverk,
síðan mála leiktjöld og sjá um
búninga. Til er í gömlum
stílabókum mörg þessara
hlutverka. Hann var
stofnandi og félagi í u.m.f
Víkingi . Þá var hann stofnandi
og í stjórn Kaupfélagsins
Dagsbrúnar, sem starfaði af krafti
allt fram til 1970. Hann var
einnig einn af stofnendum
Rótaryklúbbs Ólafsvíkur.
Maki og fjölskylda
Guðmundur kvæntist Jóhönnu
Kristjánsdóttur þann
22.desember árið 1942. Foreldrar
hennar voru þau Elísabet
Brandsdóttir héðan úr Ólafsvík
og Kristján Kristjánsson frá Ytra-
Skógarnesi í Miklaholtshreppi.
Þau Guðmundur og Jóhanna
hófu búskap í Stígshúsi. Síðar
byggðu þau við hlið þess hús sitt,
Fögruhlíð, sem nú er Ólafsbraut
28 og býr Jóhanna þar ennþá. Þau
hjónin eignuðust fjórar dætur
sem allar eru á lífi.
Vettvangur dagsins í
eldnúsinu!
Á Ólafsbrautinni var alltaf fullt
hús af fólki, eins og hjá flestum
sem voru viðriðnir einhvern
atvinnurekstur. Aðkomufólk varð
að fæða og hýsa því almenn
matsala og verbúðir komu ekki
fyrr en á síðari tímum. Eins var
um bókhald og skrifstofuvinnu,
sem að mestu var á heimilinu.
En það var líka oft glatt á hjalla
þegar eina bólchaldsþjónustan í
Ólafsvík, Ottó heitinn Árnason
mætti á staðinn. Sá mæti maður
var ekki alltaf að tala um bókhald
og það sem því tengdist, heldur
var rætt um allt á milli himins og
jarðar, allt frá skák og
kvikmyndum, til pólitíkur og
dægurmála. Óttó sá að mestu
um bókhald þeirra fyrirtækja er
voru í eigu og umsjón
Guðmundar meðan hans naut við.
Skylda okkar
Þessi umfjöllun á lífshlaupi og
starfi Guðmundar Jenssonar, eins
og hún kemur okkur fyrir sjónir í
dag, er aðeins ágrip af því starfi
sem einstaklingur tekur sér fyrir
hendur á langri ævi og mundi
hann eflaust segja frá ýmsu öðru
en hér hefur verið tíundað, enda
voru svona skrif honum ekki að
skapi.
Mörgum okkar sem yngri erum
höfum gaman af að halda til haga
því sem við vitum um forvera
okkar. Margt af því er fróðleikur
sem senn gleymist. Auðvitað eru
skrif eins og þessi lituð af
tengslum og tilfmningum þeirra
er um fjalla og því engin
sagnfræði. Við íbúar í Ólafsvík
erum þakldát þeim mönnum og
konum sem bjuggu í haginn fyrir
okkur en öll vitum við að það eru
ekki einungis þeir sem mest eru í
sviðsljósinu hverju sinni sem það
gerðu. Þar hafa margir komið að
verki sem síðar verður minnst.
Jenný Guðmundsdóttir
Sæfell SH 210