Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar - 01.06.1995, Blaðsíða 44

42
Sjómannadagsblað Snæfellsbæjar 1995
Jóhannes Ragnarsson, form. verkalýðsfélagsins Jökuls:
FÁEIN ORÐ UM ATVINNUMÁL
Varla hefur það farið fram hjá
neinum að sigið hefur all verulega
á ógæfuhliðina í atvinnumálum
landsmanna síðustu 3 árin.
Atvinnuleysi hefur stóraukist og
virðist síður en svo á förum. Árið
1991 var fjöldi atvinnulausra á
landinu öllu að meðaltali 1901
eða um 1,5%. Á sl. ári , 1994,
var þessi tala komin upp í 6209,
eða 4,7%. I marsmánuði á þessu
ári mældist atvinnuleysið 6,4%,
sem þýðir að í þeim mánuði hafi
u.þ.b. 8000 Islendingar gengið
um atvinnulausir. I spá
Þjóðhagsstofnunar frá því í
aprílmánuði sl. segir reyndar, að
horfur séu á því að nokkuð dragi
úr atvinnuleysi á þessu ári.
Ástandið hér í Ólafsvík
Atvinnuleysið og óöryggið sem
því fylgir hefur ekki farið fram hjá
okkur í þessu byggðarlagi enda
hefur staða atvinnumála verið hér
í uppnámi í nokkur ár.
Það hlýtur að vera
umhugsunarefni hvernig á því
stendur að byggð, sem svo vel
liggur að einhverjum bestu
fiskimiðum Iandsins, skuli standa
jafn illa að vígi og raun ber virni.
Ekki síst í Ijósi þeirrar staðreyndar
að síðustu áratugina hefur farið
I ÓLAFSVÍK
hér frani gífurleg
verðmætasköpun, sem fólk hér
hefur unnið að hörðum höndum
og lagt nótt við dag í þeim efnum.
Orsakir vandans
Auðvitað væri það allt of mikil
einföldun að kennu einhverju
einu þar um. En óneitanlega
kemur stjórnun fiskveiða sl. 11 ár
fljótt upp í hugann þegar leitað er
skýringa.
Engum blöðum er um það að
fletta að kvótakerfið er alveg
þrælmagnað fyrirbæri. I upphafi
var mönnum sagt að hér væri
komið fullkomið og óbrigðult
kerfi til verndar ofveiddum
fiskistofnum, þá ekki síður til
hagræðingar í útgerð og
sjávarútvegi yfir höfuð. Skömmu
síðar var þetta kerfi gert að
trúarbrögðum af helstu
talsmönnum og áhangendum
þess. I þeirra eyrum hljóma
efasemdarraddir um ágæti
kvótakerfisins eins og versta
guðlast.
Einhvern tímann í fyrravetur
heyrði ég í manni nokkrum í
útvarpinu sem hélt því blákalt
fram að öll helstu markmið
kvótakerfisins hefðu mistekist,
utan eitt en það væri líklega
mikilvægasta markmiðið, þ.e. að
safna aflaheimildunum á sem
fæstar hendur þrátt fyrir
lagabókstafi um sameign
þjóðarinnar á fiskistofnum innan
fiskveiðilögsögunnar. Ekki ætla
ég mér að gerast dómari hvað
varðar skoðun þessa ágæta manns.
Eitt er þó nokkuð ljóst, að með
tilkomu kvótatrúarbragða í
sjávarútvegi varð til svæsið
lögverndað auðvaldskerfi með
tilheyrandi braski, sukki og
subbuskap í öllum regnbogans
litum,- og guð hjálpi þeim sem
ekki taka þátt í leiknum með
glöðu geði!
Framtíðarhorfur
Þrátt fyrir að aflaheimildir hafi
skroppið saman og stór fyrirtæki
sem áður voru burðarásinn í
atvinnulífinu hér hafi horfið úr
rekstri,- má fólk ekki missa trúna
á framtíðina; það kemur dagur
eftir þennan dag. Byggðarlagið
okkar liggur afar vel að góðum
fiskimiðum, eins og áður hefur
verið nefnt. Hér eru ákjósanlegar
aðstæður til að laða að ferðamenn.
Ennfremur hlýtur að vera hægt, ef
vilji er fyrir hendi,- að auka
fjölbreytni í atvinnulífinu á
sviðum þjónustu og iðnaðar. Á
síðast liðnu hausti hófst t.a.m.
útflutningur á vikri, bæði héðan
frá Ólafsvík og Rifi. Vonandi er
einhvern vaxtarbrodd þar að
finna. En fyrst og fremst vantar
okkur varanlega kjölfestu í
atvinnulífið. Þar á ég við stórt og
öflugt fiskvinnslufyrirtæki sem
býður upp á góðan aðbúnað og
starfsöryggi. En til þess að það
megi verða þurfa heimamenn að
tryggja samstarf við
utanaðkomandi aðila sem eru
tilbúnir til að leggja til
aflaheimildir og fjármagn. Aðrar
leiðir í þeim efnum eru tæplega
færar.
Yfirvofandi
sjómannaverkfall
Þegar þessar línur eru settar á
blað stefnir allt í að boðað verkfall