Skógræktarritið - 15.05.2020, Qupperneq 74

SKÓGRÆKTARRITIÐ 202072
hefur verið gróðursett eitthvað og nokkur
landgræðsluverkefni hafa verið í umsjón
félagsins, meðal annars á heiðunum í
kringum Mælifell.
Árið 2016 var kosin ný stjórn fyrir félagið
og starfsemi þess lifnaði við á ný. Ýmis
verkefni fóru af stað eins og aukin gróður-
setning samkvæmt skógræktaráætluninni
„Tangaskógur“ frá 2001 sem var skipulögð
af Skógræktarfélagi Íslands (Einari Gunnars-
syni), grisjun í Oddnýjarlundi með fjárhags-
legum stuðningi frá Landbótasjóðnum og
uppsetning á fræðsluskiltum með upplýs-
ingum um allar tegundir trjáa sem eru í
Oddnýjarlundi. Félagið tekur einnig þátt í
árlegu verkefni aðildarfélaga Skógræktar-
félags Íslands „Líf í lundi“ og stendur fyrir
sölu á jólatrjám (Mynd 7).
Áhugi á skógrækt er enn til staðar í
Vopnafirði og mörg verkefni í gangi,
ýmist á vegum skógræktarfélagsins eða
einstaklinga. Margt hefur breyst síðan
Oddný byrjaði að rækta og gróðursetja
tré. Við erum nú smám saman farin að
skilja af hverju við verðum að rækta skóga.
Veðurfarsbreytingar, aukinn koltvísýr-
ingur í andrúmsloftinu og aukin eftirspurn
eftir íslensku timbri hefur ef til vill breytt
hugarfari fólks. Skógrækt er komin á
dagskrá. Skógrækt er ein áhrifaríkasta
leiðin til að binda kolefni, skógrækt sem
landvernd, skógrækt sem auðlind og margt
fleira. Oddný sá ekki fyrir sér hvernig
heimurinn myndi breytast en hún sá
fegurðina í trjánum og fann fyrir skjólinu
og sá hvernig líffræðileg fjölbreytni jókst
eftir því sem gróðurinn tók við sér. Það
sama er hægt að segja um alla hina sem
undanfarin 100 ár hafa tekið þátt í að
setja í kringum þorpið á Vopnafirði.
Guðrún fór einnig með nemendur frá
Vopnafjarðarskóla út í náttúruna til að
kenna þeim náttúrufræði og um leið að
gróðursetja. Þau fóru í nokkur ár ofan við
klettabeltin í þorpinu og gróðursettu þar í
nágrenni fótboltavallarins. Þau fóru einnig
upp í Oddnýjarlund til gróðursetningar
í lundinum, bera áburð á trén, leika sér
og njóta náttúrunnar. Guðrún var á
tímabili formaður skógræktarfélagsins í
Vopnafirði og kom ýmsum gróðursetn-
ingarverkefnum af stað, meðal annars
að gróðursetja á Þorbrandsstöðum eftir
að Vopnafjarðarhreppur eignaðast
landið árið 1993. Guðrún ýtti líka undir
samstarf milli Skógræktarfélags Íslands og
Vopnafjarðarhrepps (6. mynd).
Skógræktar- og landgræðslufélagið
Landbót
Skógræktarfélag Íslands og Vopnafjarðar-
hreppur gerðu 1993 samning um gróður-
setningu á 10 hektara svæði utan við þorpið,
kallað Hlíðarendi. Þetta var hannað sem
landgræðsluskógur og útivistarsvæði fyrir
þorpsbúa. Þar var fyrst gróðursett skjólbelta-
kerfi sem skjólmyndun fyrir trén sem komu
á eftir. Að auki var gróðursettur lítill lundur
að frumkvæði nokkurra áhugasamra
heimamanna, „Svarðargrafalundurinn“.
Á vegum skógræktarfélagsins voru einnig
gróðursett tré inn með Nýpslóninu.
Það einkennir trjágróðurinn í og við
þorpið á Vopnafirði að hann er mjög lengi
að taka við sér. Það tekur 10-15 ár áður
en hann gerir það og árangur fer að verða
sjáanlegur.
Skógræktarfélag Vopnafjarðar lagðist
af um 1985 en var síðan endurreist með
nýju nafni og heitir nú Skógræktar- og
landgræðslufélagið Landbót. Bræðurnir
Ingólfur og Steindór Sveinsynir ásamt
fleirum voru mjög virkir í félaginu árum
saman meðal annars við uppgræðslu á
heiðunum undir Mælifelli. Félagið hefur
verið misvirkt undanfarin ár en alltaf
6. mynd. Guðrún Arn-
bjargardóttir. Mynd:
Myndagrúsk