Kjarnar - 01.05.1954, Page 14

inn. „Ég veit varla,“ sagði hann.
„Jú, ég sá að það var skamm-
byssa í glugganum.“
„Ó, já,“ sagði Pétur og flýtti
sér að sækja hana. „Fyrirtaks
vopn!“
„Er hægt að skjóta með
henni?“ spurði ungi maðurinn
hikandi.
„Ég er nú hræddur um það,“
sagði Pétur. „Hafið þér leyfi til
að bera vopn?“
„Já,“ sagði ungi maðurinn. „Ég
hef reyndar ekki leyfið á mér.
en mér lízt vel á þessa gerð, og
ef ég kaupi hana, mætti ég þá
ekki geyma hana hérna meðan
ég fer og sæki leyfið?“
„Þó það nú væri,“ svaraði Pét-
ur og rétti unga manninum
skammbyssuna. „Þér getið sjálf-
ur séð, hún er rétt eins og ný.“
Ungi maðurinn handfjatlaði
^opnið klaufalega. Hann var
sýnilega óvanur þessari gerð.
Pétur tók við henni og opnaði
hana fimlega, svo að small í.
„Svona á að gera>“ sagði hann
og beygði sig niður bak við búð-
arborðið. „Ég á hérna af hend-
ingu nokkur skot. Hún er hlað-
in til svona!“
Ungi maðurinn tók við hlað-
inni skammbyssunni. „Og þetta
er öryggið, var það ekki?“ sagði
hann um leið og hann skaut því
frá. Klaufaskapurinn og hikið
sópaðist skyndilega af honum og
12
hörkulegt glott lék um munn-
vikin. — Skammbyssuhlaupið
stefndi beint á brjóst Péturs.
„Upp með peningakassann!11
sagði ungi maðurinn. „Ég er
ekki að gera að gamni mínu!“
Pétur starði á hann eins og
hann hefði dottið ofan úr skýj-
unum og hafi hann andartak
veigrað sér við að trúa sínum
eigin eyrum. þá hvarf honum
nú allur efi. Þetta var enginn
gamanleikur. Hann leit í allar
áttir eftir hjálp, en hún var
hvergi sýnileg.
Ungi maðurinn stóð þannig,
að hann skyggði fyrir skamm-
byssuna frá götunni að sjá. Veg-
farendur myndu ekki sjá neitt
athugavert. Bara að einhver
rækist inn í búðina....
En þegar ungi maðurinn gekk
aftur á bak út úr dyrunum með
alla vasa troðfulla af peninga-
seðlum, hafði ennþá enginn
komið.
Ungi maðurinn staðnæmdist
andartak á þröskuldinum. —
„Heyrið þér annars,“ sagði hann.
„Þér sem eruð fornsali — viljið
þér ekki kaupa góða, lítið not-
aða skammbyssu? Fyrirtaks
vopn!“
Þá leið yfir Pétur fornsala.
Aumingja Pétur! — Aumingja
Pétur fornsali!
★
Kjarnar — Nr, 35