Kjarnar - 01.05.1954, Qupperneq 39

Kjarnar - 01.05.1954, Qupperneq 39
hæð frá jörðu. Væri eitthvað að stélinu, myndi það koma í ljós á þessum fáu, ískyggilegu sek- úndum, þegar vélin var rétt við. Hátt yfir höfði sér heyrði hún dyninn frá flugvélinni, sem steypti sér. Allir í salnum reyndu að verða fyrstir til að koma auga á hana. Gnýrinn hamraði í höfði hennar. Svo var einhver, sem benti á ljósrák, sem skaust til jarðar tvo kílómetra utan við flugvöllinn, og hún heyrði sagt: „Nú verður hann að rétta hana við!“ Æsingin var óþolandi. Það var sem hjarta hennar hætti að slá. Hún sá eitthvað þeytast út frá flugvélinni. Slöngvisætið! Mennirnir í salnum tóku andann á lofti, og langt í fjarska heyrði hún ókunna rödd hrópa: „Stél- ið!“ og sína eigin rödd, sem hróp- aði: „Michael!“ Hún fann að hún féll, og að sterkar hendur gripu hana. Hún heyrði rödd Georgs. „Sjáðu,“ sagði hann, „sjáðu!“ Henni var að verða óglatt, og hún sá eins og í móðu eftir bend- ingu Georgs hvítan depil í loft- inu. Menn vörpuðu öndinni létt- ar í salnum. Hvíti depillinn var þar, sem flugvélin hafði verið andartaki áður. Hann seig hægt til jarðar. Michael var hólpinn! Endir. ANDAR HÁFJALLANNA Framh. af bls. 27. Ericu-, sem búið var að bera út úr tjaldinu og vefja í hlýjar á- breiður. Gurkha nokkur var að kveikja bál og hita dós af kjötseyði eftir skipun læknis- ins. — Mr. Finlay? sagði Karam liðsforingi. John svaraði ekki. En þeir sáu að allt í einu kom skelfingarsvipur á andlit hans. Hann benti á eyrun. — Grípið hann, áður en hann fellur! skipaði herlæknirinn hvasst. — Hann hefur allt í einu orðið þess vís, að hann hefur misst heyrnina. Hann er alveg heyrnarlaus eins og stendur. Það gerir næturkuldinn, erfið- ið og þunna loftið. Það lagast á nokkrum vikum. Þeir stukku til hins örmagna manns og studdu hann. — Hefur hann ekki einu sinni getað heyrt sín eigin köll! hrópaði Karam. — Það var að heyra eins og þegar dýr er í hættu statt. Læknirinn kinkaði kolli. — Einmitt. Angistin, tauga- stríðið og allt það. En hann jafn- ar sig. Lítið framan í þessi tvö, þau hafa eitthvað að lifa- fyrir! ★ K.jarnar — Nr. 35 • 37
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Kjarnar

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kjarnar
https://timarit.is/publication/2065

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.