Helgarpósturinn - 04.12.1986, Blaðsíða 19

Svona var umhorfs í „betri stofu" Bylgjunnar, þegar gamanið stóð sem hæst. Gunnar
tilfinningaheiti festir allt á filmu, Auður Edda hallar sér upp hurðarstaf, Iftil dóttir Péturs
Kristjánssonar horfir dáleidd á Hemma og fylgist með því hvernig pabbi hennar tapar
ferð til Lúxemborgar.
Bylgjupeysuna (sína, að sjálfsögðu).
ÞcU' klóraði hann sér til málamynda,
upp undir háls, bæði á bringunni og
bakinu. Desmond Morris, sem skrif-
að hefur margar bækur um hegðun
mannskepnunnar, hefur eflaust ein-
falda skýringu á þessu háttalagi. Ætli
það veiti ekki öryggiskennd að finna
fyrir hlýrri hönd innan klæða?
Hemmi verður að svara því...
Á meðan lög eða efni af bandi er
spilað í þættinum, heyrist ekkert af
því sem fram fer í hljóðstofunni.
Þetta notfærðu Plastprentararnir sér
óspart. Á meðan stressið var í há-
marki í upphafi útsendingarinnar,
hrópaði fólkið m.a. á valíum og
sprautur og reyndi með því að létta
á spennunni.
Gunnar vídeómyndatökumaður,
settist hjá Hermanni á meðan lokið
var við að leika af segulbandi símtöl
hans við móður sína, karlkyns vin
og gamla vinkonu. Erindið var ein-
ungis að tjá þeim væntumþykju og
urðu „fórnarlömbin" svona ámóta
hvumsa og við var að búast. Það er
meira hvað okkur þykir vandræða-
legt að tjá eða móttaka tjáningu um
hlýju og innileika! Tími var til kom-
inn að sýna ísfólkinu fram á þetta á
gamansaman hátt og þó margir hafi
engst af hlátri, var undirtónninn
háalvarlegur.
Gunnari, „verkfæri “ Hemma í
þessum litla leik, stökk hins vegar
varla bros á meðan hann beið þess
að rabba við stjórnandann í beinni
útsendingu. Hann var reyndar svo-
lítið grár og skjálfandi, enda kannski
ekki nema von. Menn snara sér ekk-
ert inn í þúsundir útvarpstækja, án
þess að svitna a.m.k. aðeins í lófun-
um.
Á milli laga kom galvaskur og alls
óstressaður maður inn úr dyrunum
með skemmdan banana, sem Her-
mann hafði falið undir Tjarnar-
brúnni fyrr um daginn. Einnig var
rætt við Olgeir Karlsson, starfsmann
í Plastprenti, sem á met í því að
vinna tónlistargetraunir á Bylgjunni
— í vinnutímanum! Hann sagði
brcuidóira og hlustaði á Hemma gera
grín ... á sinn kostnað. Olgeir tók
þessu hinsvegar eins og sannur karl-
maður.
EINS OG LAUF í VINDI
Næst drifu fjórir starfsmenn sig
fram á það litla gólfpláss, sem ekki
hafði verið lagt undir stóla fyrir
áhorfendur. Nú átti að leika leikrit
og loftið var rafmagnað á meðan
lagið á undan fjaraði út:
Salur: Eruöi nokkuö neruus?
Leikarar: Nei, nei. Ekkert stress.
Salur: Ha, ha... Þiö skjálfiö eins og
lauf í vindi!
Hinir galvösku áhorfendur, sem
ekki stóðu sjálfir í eldlínunni þá
stundina, voru líka ósparir á grínið
þegar Halldóra Georgsdóttir sat í raf-
magnsstólnum hjá Hemma. Hún átti
að svara spurningum um manninn
sinn, sem hann hafði þegar svarað,
til þess að sjá hve vel þau væru sam-
stillt.
Salur: Fórstu í lagningu, Halldóra?
Þetta er uerst fyrst, elskan.
Önnur rödd: Þetta er ekkert vest-
firskt, ha-ha-ha.
Áður en yfirheyrslan yfir Halldóru
hófst, var Hermann hins vegar far-
inn að hafa miklar áhyggjur af Pétri
Kristjánssyni, tónlistarmanni, sem
von var á með flugvél frá Sauðár-
króki. Hann snaraði sér út úr hljóð-
verinu til þess að kanna málið, en
aumingja Halldóra fraus alein fyrir
framan hljóðnemann. Hemmi kom
þó fljótt aftur, klappaði konunni og
skellti sér í spurningarnar, en for-
stjórinn og tvær stelpur skruppu
fram í einkaerindagjörðum.
Eftir hjónaleikinn var röðin komin
að spurningaleik í umsjón hins 14
ára Kristjáns Eldjárns, en það er fast-
ur liður í þessum þáttum. Spurning-
arnar eru mjög í ætt við fíla- og
Hafnarfjarðarbrandara og það er
þess vegna fremur verið að kanna
kímnigáfu og frumlega hugsun en
þekkingu. Dæmi:
Sp.: Huernig getur maöur komiö
í veg fyrir aö hani gali klukkan sjö
á mánudagsmorgni?
Sv.: Meö þuíaö hafa hann í sunnu-
dagsmatinn.
Sp.: Huer fann upp steppdansinn?
Su.: Níu barna faöir, sem bjó í íbúö
meö einu klósetti.
EIGINMENN TIL
ÚTLÁNA
Klukkan tvö las Karl Garöarsson
fréttirnar í hljóðveri, sem sjá mátti
inn í frá „betri stofunni". Fjöldi Plast-
prentara notaði tækifærið til þess að
skreppa á afvikin stað, Hemmi æddi
um gangana og var greinilega um
og ó, vegna þess að Pétur Kristjáns-
son var ekki mættur. Með honum
átti einnig að koma Bjartmar Guö-
laugsson, tónlistarmaðurinn góðlegi,
svo það yrði heldur betur eyða í
þættinum, ef Flugleiðum seinkaði
frá Króknum. En fréttalesturinn var
brátt á enda, allir komnir aftur í
sætin — meira að segja stjórnandinn
— og Hermann tók á það ráð að
flýta símasprelli Guörúnar Gunnars-
dóttur.
Guðrún hafði fyrr í vikunni hringt
til þriggja vinkvenna sinna og beðið
þær um að lána sér eiginmann í eitt
kvöld. Þær voru allar ákaflega kurt-
eisar á yfirborðinu, þó svo merkja
mætti stórkostlegar efasemdir og
tortryggni undir niðri. Þegar upp Vcu-
staðið, var Guðrún þó búin að út-
vega sér þrjá eiginmenn, sem hún
mátti hafa afnot af allt til klukkan
fjögur um nótt. Traustar vinkonur
það.
PÉTUR FÉLL, BJARTMAR
BRILLERAÐI
Sem betur fer voru poppararnir
tveir mættir, þegar búið var að
hlægja að viðbrögðum hinna velvilj-
uðu eiginkvenna, og þá gafst Pétri
Kristjánssyni tækifæri á að vinna sér
inn ferð til Lúxemborgar í tónlistar-
getraun. Pétur ku vera afar flug-
hræddur og eflaust hefur hann ekki
verið búinn að ná sér eftir ferðalagið
að norðan, því hann kolféll á spurn-
ingaprófinu. Fékk hins vegar
myndavél, filmur og konfekt í sára-
bætur.
Bjartmar Guðlaugsson kom sér næst
fyrir við borðið hjá Hermanni og
fíutti þrjú af lögum sínum við ofsa-
fenginn fögnuð stofugestanna. Þeir
sungu með af krafti í laginu um hipp-
ann, sem varð bara kótelettukarl.
Meira að segja hinn grafalvarlegi
blaðamaður gleymdi að vera fúll yfir
því að vera í vinnunni á sunnudegi
og söng hástöfum.
Þessum tveggja tíma þætti á Bylgj-
unni Iauk með því að starfsfólk Plast-
prents söng lokalag við undirleik
Eggerts forstjóra, sem þandi nikkuna
eins og hann hefði aldrei gert annað.
En brátt slokknaði rauða ljósið og út-
sendingunni úr „betri stofunni“ var
lokið. Gamanið var hins vegar ekki
á enda fyrir Plastprentara, því for-
stjórinn stóð upp og sagði að allir
væru boðnir heim til hans í hress-
ingu. Þeim tíðindum var að vonum
vel tekið og skarinn valhoppaði út
í vetrarsólina —■ pínulítið feginn að
þessu skyldi vera lokið, þrátt fyrir
ánægjuna.
LÁTIÐ OKKUR TAKA BETRIJÓLAMYND
TRONUHRAUNI 8 HAFNARFIRÐI SÍMI 54207
BJARNI JÖNSSON LJOSMYNDARI .
HELGARPÓSTURINN 19