Morgunblaðið - 21.02.1987, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 21. FEBRÚAR 1987
Brúðumar
eiga sér engin
dauðleg takmörk
SEGIR HALLVEIG THORLACIUS,
STJÓRNANDISÖGUSVUNTUNNAR
HÉR í borginni er lítið
leikhús sem fáir vita að
er til, þótt áhorfendahóp-
urinn sé orðinn býsna
stór, en það er ferðaleik-
hús fyrir yngstu áhorf-
endurna, brúðuleikhúsið
„Sögusvuntan." Undan-
farin tvö ár hefur leikhús
þetta verið á ferðinni milli
leikskóla og dagheimila
um allt land og nú er
komin ný saga í Sögu-
svuntuna. Það er sagan
af honum „Smjörbita"
litla og hundinum hans,
„Gullintanna,“ sem
margir þekkja úr íslensk-
um ævintýrum.
Sami háttur verður hafð-
ur á með Smjörbitasögu
og önnur verk Sögu-
svuntunnar, að hún
kemur á staðinn og sýnir í dag-
legu umhverfi barnanna og er
bæði sýnt fýrir og eftir hádegi.
Það er Hallveig Thorlacius sem
hefur samið handritið, búið til
brúðumar og leikmyndina. Hún
stjómar einnig brúðunum og
leikur allar raddir. Þeir sem hafa
áhuga á að fá Sögusvuntuna í
heimsókn, geta annaðhvort
hringt í Hallveigu, eða skrifað
henni. Leikstjóri Sögusvuntunn-
ar er Brynja Benediktsdóttir.
En áður en Sögusvuntan legg-
ur af stað út í leikskólana, verður
ein sýning á Litla sviði Þjóðleik-
hússins, næstkomandi sunnudag.
Af því tilefni ræddi ég við Hall-
veigu um starf hennar.
„Þetta er alveg geysilega
skemmtilegt," sagði Hallveig,
“ég hef fengið Brynju Benedikts-
dóttur, til að hjálpa mér og það
hefur verið mjög gott samstarf.
Við erum reyndar bekkjarsystur
frá því í gagnfræðaskóla og
menntaskóla og höfum verið
mjög nánar vinkonur í gegnum
tíðina. Það má segja að þetta
samstarf sé sérstakt að því leyti
að við þekkjum hvor aðra svo
vel og treystum hvor annarri
mjög vel. Brynja er mjög góður
leikstjóri í brúðuleikhúsi, því hún,
eins og svo margir sem vinna
við leikhús, hefur ekki snúið baki
við baminu í sjálfri sér og hefur
mjög frjótt ímyndunarafl.“
Hef engar fínar
kenningar á
takteinum
Nú ert þú alltaf að leika fyrir
böm á aldrinum 2—6 ára. Eru böm
góðir áhorfendur?
„Já, ég hef leikið mikið fyrir
böm á þessum 15 árum sem ég hef
unnið við brúðuleikhús og ætti
kannski að vita sitt af hverju um
böm sem leikhúsáhorfendur. Ég get
þó ekki sagt að ég hafi neinar fínar
kenningar á takteinum varðandi
böm og leikhús. Mér fínnst sú
hætta alltaf liggja í leyni að farið
sé að alhæfa „böm em svona leik-
húsgestir — þetta er óhollt fyrir
böm og eitthvað annað hollt.“
Böm eru auðvitað eins ólík inn-
byrðis og fullorðið fólk. Þessvegna
Ljósmyndir/Kristján Ingi Einarsson
er enginn „stóri sannleikur" til um
þau, frekar en okkur öll hin. Samt
verður því ekki neitað að böm eru
líka hópur með sameiginleg áhuga-
mál og sameiginlegar þarfír og það
má alveg tala um þau sem sér-
stakan áhorfendahóp í Ieikhúsi, að
vissu marki.
Brúðuleikhúsið og
fullorðna fólkið
Eitt af því sem þykir alveg sjálf-
sagt að sé fyrir böm er brúðuleik-
hús og sumir halda meira að segja
að það sé bara fyrii böm. Reyndar
held ég að þetta hafí breyst svolítið
eftir að sjónvarpið sýndi þættina
„í Brúðuheimi," á dögunum. Ég hef
orðið vör við að þessir þættir
breyttu viðhorfí margra til brúðu-
leikhússs. Fólk sá að þetta er
sérstakt listform sem á erindi við
okkur öll — mér liggur nú við að
segja sérstaklega við okkur full-
orðna fólkið.
Þá á ég við að ímyndunarafl
okkar fullorðna fólksins er í miklu
meira svelti. Böm búa enn flest í
sæmilegu návígi við „fantasíuheim-
inn.“ Allir þrá að fá að kalla fram
„bamið í sjálfum sér“ af og til. í
rauninni er þetta bara þörfín fyrir
að nota ímyndunaraflið. Undir niðri
fínna allir að ef það visnar og deyr
verður lífíð miklu fátæklegra.
ímyndunaraflið er nefnilega ein af
lífæðunum í manneskjunni.
Brúðuleikhús er bæði fyrir böm
og fullorðna, en auðvitað er vont
brúðuleikhús hvorki fyrir böm né
fullorðna. Það hefur gengið heldur
hægt að fá fullorðna Islendinga,
með allan sinn leikhúsháhuga, til
að uppgötva þetta skemmtilega
leikhúsform. Sem dæmi má nefna
að einn af þeim heimsfrægu lista-
mönnum sem komu fram í „Brúðu-
heimi" hjá Jim Henson, þjóðveijinn
Albrecht Roser, hefur komið hingað
tvisvar. Þótt við leikbrúðuunnendur
leggðum hart að okkur að bera út
hróður hans, þá voru alltof fáir sem
sú hann. Margir voru hálf—móðg-
aðir afþví hann sýndi bara fyrir
fullorðna.
Leikbrúðuland gerði líka tilraun
með kvöldsýningar fyrir fullorðna
í Iðnó fyrir þremur árum, þegar við
sýndum „Tröllaleiki" og það komu
ósköp fáir á þá sýningu. Hinsvegar
vorum við með 1100 manna sýningu
í Bilbao á Spáni, núna fyrir jólin,
og nánast helmingur áhorfenda var
fullorðið fólk.
Skyldi hann Gullintanni hafa dottið oní hverinn?
Hallveig Thorlacius með söguhetjunum í Sögusvuntunni. Sögusvið
Smjörbitasögu er SnæfellsjökuII og Litla Kot undir Jökli.
Hverapúkinn neitar að svara hvort Gullintanni hefur dottið ofaní
hverinn og þá tekur álfakóngurinn í Snæfellsjökli til sinna ráða
Amma hans Smjörbita er mesta gæðakona og hún steikir langbestu
kleinur á íslandi.