Morgunblaðið - 05.12.1987, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 1987
Úr Hoilandsferð GÍ:
Skoðun einkagarða
Eins og fyrr hefur komið fram
í þáttum þessum, þá efndi Garð-
yrkjufélag íslands til stuttrar
skoðunarferðar til Hollands fyrstu
dagana í maí sl. Meðal annars var
þátttakendum boðið að skoða
nokkra einkagarða í úthverfi einu
í Amsterdam og verður hér farið
örfáum orðum um það, sem fyrir
augu bar og undirrituðum fannst
athyglisvert. Garðar þessir eða
lóðir myndu sennilega ekki vera
taldir sérlega stórir hér, á að giska
um 500—600 ferm., en með hlý-
legum húsum sem hæfðu vel
þessari stærð lóða. Engu að síður
virtist nægilegt rúm fyrir hin fjöl-
breytilegustu tré og runna, og þá
ekki hvað síst fjölmörg afbrigði
sígrænna smátijáa, sem dafna
með ágætum í þessu gróðursæla
landi. Sjá mátti nokkur afbrigði
af Chamaecyparis, t.d. C. obtusa
„Nana Gracilis", hvítgrenitegund-
ina Picea glauca „Conica" og
blágreni að öllum líkindum. P.
pungens „Koster". Þarna voru að
sjálfsögðu alparósir og runni einn
athyglisverður mjög: Pieris jap-
onica (einnig nefndur Andromeda
jap.), sem stóð í fullum blóma á
þessum tíma. Af blaðfallandi
runnum fannst undirrituðum mest
koma til nokkurra Prunusteg-
unda, sem skörtuðu bæði hvítum
og bleikum blómum og þá var
ekki síður gaman að sjá japanska
eldrunnann (Chaenomeles jap.)
alsettan sínum eldrauðu blómum.
Auðséð var að garðeigendur virt-
ust velja bæði tré og runna, sem
ekki uxu þeim yfir höfuð á næstu
árum. Engu að síður skorti alls
ekki stór og gjörvileg tré í um-
hverfið, en þau vaxa bara fyrir
utan heimilisgarðana, sem þýðir
að bæjar- eða sveitarfélagið sér
um þessa hlið ræktunar. Þar mátti
t.d. sjá hin stæðilegustu og lima-
fögru linditré (Tilia) að ógleymd-
um japönsku skraut-kirsubeijattj-
ánum, sem voru sum hver býsna
stór á skýlli stöðum meðfram veg-
um, þakin sínum sterkbleiku og
fylltu blómum svo varla sást í
sjálfar greinamar. I einum garðin-
um var gaman að sjá hvemig
húseiganda tókst að skapa sér
dálítið landslag, sem blasti sérlega
vel við frá aðalgluggum setustofu
hússins. Hann hafði einfaldlega
grafið dálitla aflanga lægð fram
eftir miðri lóð og flutt jarðveginn
út til jaðranna þannig að við götu
og lóðamörk reis skáhallandi
kantur um 50 sm. hár, en lægðin
kannske um einn metri niður frá
upphaflegri lóðarhæð. í „brekkun-
um“ hafði verið komið fyrir
mismunandi stómm steinum, sem
þar í landi em frekar sjaldgæfir,
en í „dalbotninum" var svolítil
tjörn í laginu eins og Island.
Kringum tjömina var gróður, sem
skoðanda fannst sem hann kann-
Gula afbrigðið af keisarakrónunni skartaði sínu fegursta.
aðist við, enda var þar komin
íslenska hófsóleyjan (Caltha pa-
lustris) og hrafnaklukkan (Card-
amine pratensis) og ekki gat hann
betur séð en í pollinum yxi hor-
blaðka (Menyanthes trifoliata).
Alltof langt mál væri að telja alla
þá fjölæringa, sem í brekkunum
uxu, en óneitanlega vom breiðu-
blómin (Aubretia) falleg. Jaðram-
ir í kring vom settir allskyns
smátijám og mnnum, m.a. mátti
sjá þar hunangsvið, roðaber og
beinvið. Við innganginn skartaði
gula afbrigðið af keisarakrónunni
(Frittillaria imperialis lutea max-
ima) sínu fegursta innanum aðrar
plöntur, sem ekki vom famar að
blómstra, svo sem bóndarósir og
aðrar miklum mun síðblómstrandi
plantna, s.s. gullhrís, (Solidægo)
og frúarhatt (Rudbeckia speciosa)
o.fl. o.fl. Varla þarf að geta þess
að gras var yfirleitt ekki notað í
þessum smærri einkagörðum.
Þórhallur Jónsson
I
Bögglast þú við flók-
inn undirbúning þeg-
ar von er á vinum?
Gerðu þér lífið létt og
gestunum gott með að
bjóða þeim girnilegt og
stökkt
imm
Bugles með niaís- og
ostabragði; tilbúið beint
úr pakkanum 1 skálina.
Ljúffengt eitt sér eða með
ídýfu.

í\
ILbfl UE ALUMINIO KNUSPRIG DURCH
BA MANIINffi SU ffilSCHHALTE-
ffiESCURA PACKUNG
FORPACKAD 1
AflOIKBEVARANDE
FOUE
SMAAKT ALS
GEROOSTERDE o
SAe0í?Af«;
ST0STAD0
HJUEPOSE BEVARER
SPROHETEN
VERS ÐOOR
VERPAKKINS
INFOUE
m É|
FOUEPOSE BEVARffi
FRISKHEDEN
FRAIS GRACEAU
SACHETEN
AUIMINIUM
■
V ‘ :>

v»1t