Morgunblaðið - 05.12.1987, Blaðsíða 69
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. DESEMBER 1987
69
KVENFELAGIÐ
HEIMAEY
Félagskonur!
MUNIÐ JOLAFUNDINN MIÐVIKUDAGINN 9. DES. KL. 19:30
íÁtthagasal Hótel Sögu.
JÓLAHLAÐBORÐIÐ VINSÆLA.
Þátttaka tilkynnist sem fyrst. Pálína s. 41628,
Hjördís s. 77822, Sigdís s. 75561.
Stjómin.
Bergljót og Hjálmar H. Ragnars-
son blaða i nótnasafni tónverka-
miðstöðvarinnar.
margvíslegum upplýsingum á auð-
veldan hátt. Og vonandi verður
framvegis hægt að gefa út verkaskrá
árlega."
— Hvað brennur helzt á ykkur að
gera hér?
„Það er nú af ýmsu að taka.
Nótnasafnið er ekki fullkomið, það
vantar í það. Það er til heilmikið af
nótnasöfnum ( einkaeign hér á landi.
Vonandi liggja þau ekki undir
skemmdum, en þau eru óaðgengileg
og fáum til gagns, svo við þyrftum
fjárveitingu til að láta skrá þessi
söfn, og til þess þarf sérhæft starfs-
fólk til þess. Einhvetjir verða að
sinna slíku og það er rökrétt að það
sé gert hér, því hingað koma þeir,
sem vilja vita eitthvað um íslenzka
tónlist. Bezt væri að hefjast handa
strax að koma allri íslenzkri tónlist
á nótum á einn stað. Síðan, þegar
blessuð þjóðarbókhlaðan er komin í
gagnið, ætti allt efni að vera þar,
en afrit hér í tónverkamiðstöðinni,
af því sem er helzt spurt eftir til
flutnings.
Það er nauðsynlegt að geta geiig-
ið betur frá verkunum sem eru hér
og bezt er að geta gefið eitthvað út,
svo hægt sé að senda héðan prentuð
verk, ekki bara endalaus ljósrit. Og
auðvitað þyrfti að vera hægt að
senda út skrár árlega.
Hér er nóg að gera fyrir tvær til
þijár manneskjur, en þá þyrfti hús-
næðið að vera aðeins rýmra. Eins
og nú horfír vitum við ekki hvert
stefhir. En án aukins Qárstuðnings
er ljóst að fjölmörg verkefni, sem
bíða okkar, fá að hvíla áfram í friði.
Eins og stendur eru kannski ekki
margir sem gera sér grein fyrir hvað
tónverkamiðstöðin kemur víða við
sögu í tónlistarlífínu hér, en það er
hætt við að mörgum brygði við, ef
hún hyrfí. Hér hefur margt verið
gert og illt, ef ekki er hlúð að þeim
frækomum, sem hefur verið sáð.“
— Hvað vantar af peningum?
„Til að geta gert það sem mestu
máli skiptir þyrftum við 3—4 milljón-
ir. Á fjárlögum eru okkur skammtað-
ar 1,2 milljónir og auðvitað höfum
við óskað eftir endurskoðun. Ef þeir
sem hafa peningaráðin hefðu tíma
til að fara ofan í saumana á því, sem
er gert hér, stæði örugglega ekki á
peningum. Fjárframlagið dugir ekki
einu sinni fyrir starfsfólk og hús-
næði, hvað þá nýrri verkaskrá eða
öðm. Það er sorglegt að eyða tíman-
um ár eftir ár í að betla peninga.
Og svo er sérkennilegt að sitja hér
og velta fyrir sér hvað af öllum þeim
óloknu verkefnum, sem liggja á borð-
inu, eigi að vinna í dag, þegar
staðreyndin er sú, að þeim hefði átt
að sinna fýrir 20 árum.
Nú þegar mestu forvitninni um
starf og tilverutvísýnu íslenzku tón-
verkamiðstöðvarinnar er svalað, þá
er forvitnilegt að heyra, hvemig
Bergljót er þangað komin. Hún út-
skrifaðist sem píanókennari úr
Tónlistarskólanum og var þar í hópi
nemenda, sem vom mjög uppteknir
af tónsmíðum og nútímatónlist og
héldu mikið saman. Það var fyrst
og fremst Þorkell Sigurbjömsson
tónskáld sem kveikti þennan áhuga.
Síðan þá hefur Bergljót haft áhuga
á nútímatónlist, en líka áhuga á að
koma henni á framfæri og auðvelda
fólki að nálgast hana.
Bergjjót var í framhaldsnámi í 111-
inois-háskóla, þar' sem er mjög góð
tónlistarkennaradeild og tónsmíða-
og teoríudeild, svo hún gat fylgzt
vel með þar og sinnt báðum áhuga-
málunum, kennslu og nútímatónlist.
Síðan hefur hún kennt hér í 10 ár
við Tónlistarskólann í Reykjavík, í
Tónmenntaskólanum, Æfingadeild
Kennaraháskólans og útbúið náms-
efni fyrir almenna kennara á vegum
Námsgagnastofnunar um hvemig
væri hægt að nota tónlist í kennslu.
„Ég hef alltaf verið að koma tón-
list á framfæri við einhveija og
stundum eftir nýstárlegum leiðum. I
bamakennslunni lagði ég áherzlu á
að nota fmmkvæði bamanna sjálfra,
fá þau til að nýta sköpunarkrafta
sína og kenna þeim frumþætti tón-
listarinnar með því að láta þau kljást
við þá í eigin verkum.
Þegar ég leiðbeini almennum
kennumm um hvemig hægt er að
nota tónlist í kennslu geng ég út frá
því að allir viti og kunni heilmikið
um tónlist, ekki endilega meðvitað,
og geti notað hana.
Eg tók að mér starfíð við tón-
verkamiðstöðina af því mig langaði
að takast á við eitthvað nýtt. Mér
líður bezt þegar ég fæst við eitthvað
nýtt, eitthvað sem reynir á mig.
Menntun mín og reynsla nýtist líka
hér í þessu starfi.
Ég hef áhuga á þessum þætti í
menningunni hér og laðast auk þess
að því, sem virðist vonlaust í byijun.
Vegna þessa starfs hef ég að mestu
hætt kennslu, kenni þó enn við Tón-
listarskólann. Ætli ég geti ekki alltaf
tekið upp þráðinn ( kennslunni aftur,
en enn sem komið er, er nóg að
gera hér...“
Það em orð að sönnu ... í ís- „
lenzku tónverkamiðstöðinni er nóg
að gera fyrir átakafólk eins og Berg-
ljóti. En til lengdar verður stofnunin
ekki rekin á eldmóðinum einum sam-
an. Þá dugir ekkert annað en
beinhörð mynt (slenzka ríkisins, líka
til að sanna að tónlistarmenning
okkar sé flárhaldsmönnum ríkisins
annað og meira en kærkomið fylli-
efni í tyllidagaræður. Tónlistin er til
hvunndagsbrúks og það kostar pen-
inga, en þeir nýtast vel í Tónverka-
miðstöðinni.
Fyrirspumir til tónverkamiðstöðvarinnar berast hvaðanæva úr heim-
inum. Hér er ein skrautleg frá Japan.
tónlistarlífinu
Sigrún Davíðsdóttir
eftir ókeypis efni.
Sem dæmi um erindi erlendis frá,
þá fengum við fyrirspum frá Chicago
um hverjir gæfíi út klassíska tónlist
hér og svarið var að það gerðum við
og hvort þeir vildu kynna sér okkar
efni. Það vildu þeir og allt sem við
gætum sent. Úr því hefur svo verið
skipulögð dagskrá, sem kallast „New
Music from Iceland". Fyrsta útsend-
ingin var nú í september. Hún hafði
verið kynnt fyrirfram í prentaðri
dagskrá og áður en hún var flutt,
var umsjónarmaðurinn þegar búinn
að fá viðbrögð frá hlustendum um
hversu gott framtak þetta væri. Um
jólin verður okkar tónlist hluti af
jóladagskrá stöðvarinnar. Þar verður
að fínna verk í flutningi Hamrahlí-
ðarkórsins og fiðluverkið Vetrartré
eftir Jónas Tómasson, flutt af
Guðnýju Guðmundsdóttur. Eftir jóf
verður klukkutíma dagskrá með
kómum. Og líklega verða tveir þætt-
ir í viðbót, annar þann 17. júní.
Tónverkamiðstöðin hefur gefíð út
ellefu hljómplötur, þar af átta síðustu
tvö árin. Það hefur töluverður tími
farið í að finna dreifingaraðila fyrir
plötumar okkar. Það er erfítt starf
af ýmsum ástæðum, meðal annars
er hluti af vandanum sá, að enginn
vill dreifa plötum lengur, því áhugjnn
er bundinn við geislaplötur. Þrátt
fyrir þetta höfum við samið við dreif-
ingaraðila fyrir öll Bandaríkin, í
Hollandi, Þýzkalandi, Englandi og
Svíþjóð. í (jórum löndum til viðbótar
er beðið eftir að fá geislaplötur frá
okkur. Nú þyrftum við nauðsynlega
að fá pening til að koma efni af eldri
plötunum okkar yfír á geislaplötu og
gefa út annað efni á geislaplötum.
Við emm langt komjn með upptökur
á tveimur plötum. Á annari syngur
Hamrahlíðarkórinn íslenzk kórverk
undir stjóm Þorgerðar Ingólfsdóttur.
Á hinni er Sinfóníuhljómsveitin aftur
mætt til leiks á fjórðu plötunni, sem
er unnin í samvinnu við okkur. Verk-
in, sem er búið að hljóðrita, em Poemi
Hafliða Hallgrímssonar og sellókon-
sert eftir Jón Nordal. Einleikarar em
Sigrún Eðvaldsdóttir og Erling
Blöndal Bengtson. Petri Sakari
stjómar.
En það er ýmislegt annað, sem
við eigum næstum tilbúið til útgáfu.
Hér liggur til dæmis bók um (slenzka
tónlist, með áherzlu á tónskáld og
verk þeirra frá aldamótum og fram
til 1986, eftir Svíann Göran Bergend-
al. Þessari bók þyrftum við að koma
út sem fyrst, áður en það þarf að
fara að bæta við hana og endur-
skoða. Emm með sænskan, enskan
og næstum tilbúinn íslenzkan texta
að henni. Ég hef sjálf sett hana og
uppsetningin verður líka unnin hér.
Við emm orðin nokkuð dugleg að
komast langt á eigin vinnu, en náum
ekki öllu. Það verður ýmislegt útund-
an.
Hér er talsvert af fallegum hand-
ritum að kammertónlist, sem er orðið
löngu tímabært að gefa út. Eins og
er, er ég að setja tvö kennsluhefti
fyrir byijendur á pianó, eftir Elías
Davíðsson. Útgáfan á pianólögum
EKasar er fyrsta skrefíð í að hefja
útgáfu á efni fyrir tónlistarskólana.
Við lítum á útgáfu á efni fyrir tónlist-
arskólana sem lið í kynningarstarfí
okkar. Það má líka segja, að það sé
heldur aum menningarþjóð, sem hef-
ur aðeins list annarra þjóða til
kennslu í skólum sínum. Það er dýrt
að setja nótur, svo það er engin
spuming um, að við verðum að gera
þetta sjálf. Við höfum tækjakost, svo
við reynum að gera sem mest fyrir
sem minnstan pening, án þess að
láta það koma niður á útliti og frá-
gangi.
Verkaskrá gegnir stóru hlutverki
I starfi okkar og hana verðum við
að geta gefíð út árlega. Við gáfum
stðast út verkaskrá 1986, en hún er
á þrotum, svo núna ljósritum við
hana með viðbótum, þegar hana
vantar. Það eru ekki til peningar til
að láta prenta hana upp á nýtt. Nú
er verið að undirbúa tölvuskrá, þann-
ig að það verði hægt að ganga að
Kristalsglös
Frönsk — Þýsk — Sænsk — Bæheims
•íV^
—.
•í.
m
Handskorin og slétt
Snafs, líkjör, sérrí, hvítvín, rauðvín,
kampavín, kokktcil, koníak, vískí, öl, púns
og „Irish coffee“.
Vínkönnur fyrir rauóvín.
Vínboróflöskur (karöflur), margar gerðir.
Vínhitamælir, fallegur og einfaldur.
Skeiðar í „Irish coffee“ og önnur vínglös.
Ótrúlega gott verð.
l.'IWSIlll
Laugavegi 15 - Sími 14320
Kringlunni - Sími 689955
VELDU
®TDK
,ÞEGAR ÞÚ VILT
HAFA ALLT Á
HREINU