Morgunblaðið - 21.01.1990, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ
ÚTVARP/SJOIMVARP
SUNNUDAGUR 21. JANUAR 1990
4^
ur óskalög. (Einnig útvarpað kl. 03.00
næstu nótt á nýrri vakt.)
20.30 Útvarp unga fólksins - Spurninga-
keppni framhaldsskólanna. Lið Mennta-
skólans á Egilsstöðum og Menntaskól-
ans að Laugarvatni keppa. Spyrill er
Steinunn Sigurðardóttir. Magdalena
Schram og Sonja B. Jónsdóttir semja
spurningarnar og skiptast á dómgæslu.
Bjarni Felixson sémur íþróttaspurningar.
Umsjón: Sigrún Sigurðardóttir.
21.30 Kvöldtónar.
22.07 Bláar nótur. Pétur Grétarsson kynnir
djáss og blús. (Úrvali útvarpað aðfara-
nótt laugardags að loknum fréttum kl.
5.00.)
00.10 I háttinn. '
1.00 Næturútvarp á báðum rásum til
morguns.
Fréttir kf. 7.00, 7.30, 8.00, 8.30, 9.00,
10.00, 11.00, 12.00, 12.20, 14.00,
15.00,16.00,17.00,18.00,19.00,22.00
og 24.00.
NÆTURÚTVARPIÐ
1.00 Áfram ísland. (slenskir tónlistarmenn
flytja dægurlög.
2.00 Fréttir.
2.05 Eftirlætislögin. Svanhildur Jakobs-
dóttir spjallar við Hermann Gunnarsson
sem velur eftirlaetislögin sin. (Endurtekinn
þáttur frá þriðjudegi á Rás 1.)
3.00 „Blitt og létt. . ." Endurtekinn sjó-
mannaþáttur Gyðu Drafnar T ryggvadóttur
frá liðnu kvöldi.
4.00 Fréttir.
4.05 Glefsur. Úr dægurmálaútvarpi mánu-
dagsins.
4.30 Veðurfregnir.
4.40 Á vettvangi. Umsjón: Páll Heiðar
Jónsson og Bjarni Sigtryggsson. (Endur-
tekinn þátturfré deginumáðurá Rás 1.)
5.00 Fréttir af veðri, færð og flugsam-
göngum.
5.01 Lísa var það, heillin. Lísa Pálsdóttir
fjallar um konur ftónlist. (Endurtekið úr-
val frá miðvikudagskvöldi á Rás 2.)
6.00 Fréttir af veðri, færð og flugsam-
göngum.
6.01 Á gallabuxum og gúmmiskóm. Leikin
lög frá sjötta og sjöunda áratugnum.
LANDSHLUTAÚTVARP
Á RÁS 2
8.10-8.30 og 18.03-19.00 Útvarp Norður-
land.
BYLGJAN
FM 98,9
7.00 Sigursteinn Másson kíkir i blöðin.
9.00 Mánudagur á þorranum. Páll Þor-
steinsson spjallar við hlustendur. Vinir
og vandamenn kl. 9.30. Uppskrift dagsins
valin rétt fyrir 12.
12.00 Hádegisfréttir.
12.15 Valdís Gunnarsdóttir. Getraunir, opin
lína og tónlist. Afmæliskveðjur milli 13.30
og 14.
15.00 Ágúst Héðinsson og það nýjasta í
tónlistinni. Farið yfir stöðu vinsældalista,
brugðið á leik með hlustendum, boðið i
keilu.
17.00 Afslappað síðdegi með Haraldi Gísla-
syní. Flug, samgöngur og veður. Kvöld-
fréttir kl. 18.
19.00 Snjólfur TeitssOn.
20.00 Ólafur Már Björnsson á kvöldvakt-
inni.
22.00 Stjörnuspeki. Gunnlaugur Guð-
mundsson og Pétur Steinn fara yfir
stjörnumerkin. Stjörnumerki mánaðarins
tekið fyrir, góður gestur kemur i heim-
sókn. Oll merkin tekin fyrir, bréfum sem
hafa borist þættinum svarað.
24.00 Freymóður T. Sigurðsson á nætur-
vaktinni.
Ath. Fréttir á klukkutímafresti frá 8-18.
STJARNAN
FM102
7.00 Snorri Sturluson. Tónlist, fréttir af
fólki og málefnum.
10.00 Bjarni Haukur Þórsson.
13.00 Sigurður Helgi Hlöðversson. Meiri
tónlist.
17.00 Ólöf Marín Úlfarsdóttir.
19.00 Richard Scobie. Rokk og rói á Stjörn-
unni.
22.00 Kristófer Helgason. Seinni helmingur
kvölddagskrár. Litur uppáhalds poppar-
inn þinn inn og velur óskalögin?
1.00 Björn Sigurðsson og næturvaktin.
AÐALSTÖÐIN
FM 90,9
7.00 Nýr dagur. Eiríkur Jónsson. Morgun-
maður Aðalstöðvarinnar með fréttir, viðtöl
og fróðleik í bland við tónlist.
9.00 Árdegi Aðalstöðvarinnar. Anna Björk
Birgisdóttir. Ljúfir tónar í dagsins önn
með fróðleiksmolum um færð veður og
flug.
12.00 Hádegisútvarp Aðalstöðvarinnar.
Dagbók dagsins. Umsjónarmenn Ásgeir
Tómasson, Þorgeir Ástvaldsson og Eirík-
ur Jónsson. Ljúfir tónar. Dagskrárgerð
annast Margrét Hrafnsdóttir.
13.00 Lögin við vinnuna. Fróðleikur i bland
við Ijúfa tóna og allt sem þú þarft að vita
um i dagsins önn. Umsjón Þprgeir Ást-
'valdsson.
16.00 f dag i kvöld með Ásgeiri Tómas-
syni. Fréttir og fréttatengt efni um mál-
efni líðandi stundar.
18.00 Á rökstólum. Flest allt I mannlegu
samfélagi látum við okkur varða. Flest
allt er rætt um og það gerum við á röt
stólum. Síminn er 626060. Umsjón Bjarni
Dagur Jónsson,-
19.00 Ljúfir ókynntirtónar i anda Aðalstöðv-
arinnar.
22.00 Draumasmiðjan. Draumar hlustenda
ráðnir i beinni útsendingu. Allt sem við-
kemur tjraumum getur þú fræðst um á
Aðalstöðinni. Síminn 626060.
Stöð 2:
Óvænt endalok
22 -
Framh aldsmynda-
50 flokkurinn Óvænt
endalok er á dagskrá
Stöðvar 2 í kvöld. Þegar hin
auðugi óðalsbóndi George De-
von finnst stunginn til bana fell-
ur grunur á tvíburafrændur
hans, Donald og David. Annar
tvíburanna sást yfirgefá húsið
rétt áður en hinn látni fannst
og tvíburarnir eiga tilkall til
arfs eftir hann. En vandamál
Milt Singleton lögreglustjóra er
að tvíburarnir eru svo líkir að
enginn þekkir þá hvor frá öðrum
og báðir hafa traustar fjarvistarsannanir.
Sjónvarpið:
Leðurtrföku-
maðurinn
■■■■■ Unglingamyndin Leðurblökumaðurinn er á dagskrá sjón-
1Q 20 varps í kvöld. Með sanni má segja að kapparnir Hrói og
Leðurblökumaðurinn séu búnir að slíta barnskónum, því
þeir voru upp á sitt allra besta á sjöunda áratugnum og ýmsir þeir,
sem nú eru orðnir virðulegir uppalendur, minnast sjálfsagt þeirra
tíma er „Batman bubble gum“ var tuggið upp á kraft, í því skyni
helst að safna myndasyrpum um Leðurblökumanninn er földust í
hverjum pakka.
Nú sýnir sjónvarpið rúmlega tuttugu ára gamla syrpu um ofurmen-
nið og hans trygga förunaut. Þrátt fyrir aldurinn hefur þessi mynda-
flokkur, sem bandaríska Twentieth Century Fox-fyrirtækið fram-
leiddi á sínum tíma, gengið í sannkallaða endurnýjun lífdaganna,
a.m.k. hjá frændum okkar Dönum þar sem Leðurblökumaðurinn var
með allra vinsælasta sjónvarpsefni nýliðins árs.
Arthúr Björgvin Bollason spjallar við Þórunni Valdemarsdóttur.
Sjónvarpið:
Litróf
HHBB í kvöld hefur Arthúr Björgvin Bollason krossferð sína í
qa 40 Þjóðleikhúsinu, sem enn stendur þrátt fýrir allt. Hann lítur
4—iV-f — inn á sýningu á Húsi Vernhörðu Ölbu eftir Garcia Lorca
en snýr sér síðan að kvikmyndum og fjallar um starfsemi Kvikmynda-
klúbbs íslands. Að svo búnu spjallar Arthúr við Þórunni Valdemars-
dóttur rithöfund um nýútkomna bók hennar um þann fræga Snorra
á Húsafelli. Einnig mun Sigfús Bjartmarsson flytja frumort ljóð.
Þá kynnir Arthúr tvo upprennandi listamenn, hvorn á sínu sviði.
Þar fer fyrstur ungur kvikmyndagerðarmaður, Óskar Jónasson, er
gerði kikmyndina Sérsveitina Laugarásvegi 25. Valdir kafiap út
myndinni verða sýndir. Að lokum mun efnilegur óperusöngvari, Ólaf-
ur Árni Bjarnason syngja aríu.
Gárur
eflir Elínu Pálmadóttur
Sælla er að kveina
eftirá en fyrirfram
Eg er að velta því fyrir mér
hvort ég sé ekki búin að éta
yfir mig af fréttum. Þær eru farn-
ar að fara eitthvað öfugt ofan í
mig. Fréttagleypirinn ríkur fyrir
allar aldir til að ná í fjögur dag-
blöð, lítur ýfir sídegisblaðið og er
sífellt að flýta sér.til að ná fréttun-
um í útvörpum og sjónvarpsrásun-
um báðum. T.d. var ég alveg orðin
miður mín af öllu þessu voðalega
böli út af fiskinum okkar, lifi-
brauði okkar, sem var orðinn svo
takmarkaður. Kemur svo ekki bara
í ljós — í frétt-
um — eftir
áramótin, að
fiskútflutn-
ingurinn hjá
SH og SIS
hefur vaxið
stórlega og
orðið mikil
verðmæta-
aukning,
semsagt fisk-
urinn okkar
aldrei selst
betur í útlönd-
um en á har-
magrátsárinu
sem var að
líða. Ósköp
varð maður
glaður!
Nútíminn á
íslandi hlýtur
að móta nýjan
málshátt f stíl
við þann
gamla góða
um að setjast
á steininn: „
Sælla er að
kveina eftir á
en fyrirfram"
eða „Tvisvar grætur sá sem kvein-
ar fyrirfram". Hann tekur á sig
ólukkuna einu sinni of oft. Tvisvar
sinnum ef tilefnið reynist rétt, þ.e.
bæði fyrirfram og eftirá. En skelli
ólukkan alls ekki yfir, hefur hann
þó kveinað einu sinni að óþörfu.
í öllu þessu harmafári í sundur-
slitnum fréttum ruglast maður í
ríminu. Ekki svo að skilja að ekki
sé notalegt að þurrka af sér tárin
og gleðjast yfir því að ósköpin
reyndust ekki jafn yfirvofandi.
Þessvegna er ég svo himinglöð um
þessar mundir. Það er nefnilega
komið í ljós að Þjóðleikhúsið er
ekkert að hrynja. Fyrr á árinu lá
þessi mikilvæga gamla menningar-
bygging þjóðarinnar undir þvílíkum
skemmdum af viðhaldsleysi að yrði
að bregðast skjótt við — dugði
ekki minna en að breyta lögum,
svo að hægt yrði að klípa af vesæl-
um bókhlöðuskattinum til að gera
snarlega við Þjóðleikhúsbygging-
una og Þjóðminjasafnið. Gáruhöf-
undur tók undir hneykslunarkórinn
eftir að hafa séð myndir af sprung-
um og brotinni múrhúðun á veggj-
um. Nú mætti engan tíma missa
til að bjarga þessari sögulegu,
merkilegu byggingu. Svo komu
gleðifréttirnar. Það sem er nauð-
synlegt eru ekki viðgerðir á steypu
og múrhúðun, leku þaki eða öðru
því sem við höfum lært að skemm-
ir byggingar. Nei, eitt er nauðsyn-
legt. Að breyta áhorfendasalnum —
til þess að fá „gott leikhús“. Það
voru þá eftir allt saman við áhorf-
endurnir, sem setið höfum úti í
þessum sal í áratugi, sem höfum
valdið því að þarnaerekki„gott leik-
hús“. Og ekki var einu sinni búið
að segja okkur að gólfin væru úr
tré, sem gæti brunnið. Höfum það
ekki til afsökunar fyrir að eyði-
leggja fyrir leikhúsinu. Brunakerf-
ið er víst búið að vera bilað svo
árum skiptir og brunavörður látinn
duga. Ég held meira að segja að
við áhorfendur höfum ekki verið
búnir að uppgötva að þarna væri
svona lélegt leikhús. Ekki ég að
minnsta kosti.
Ekki að furða þótt eitt sé nauð-
synlegt, að breyta salnum í Þjóð-
leikhúsinu fyrir 540 milljónir. Ann-
að má bíða, illa farnir veggir, bak-
sviðsbúnaðurinn gamli, aðbúnaður
leikaranna o.s.frv. Enda er það
ekki það eða þeir sem gera „gott
leikhús". Það er salurinn. Skiljan-
legt, þegar búið er að útskýra það
fyrir manni hvað þarf til að fá
gott leikhús:
— Að fækka sætunum í salnum
um 164, úr 659 í 495.
— Að breyta gryfjunni og setja
í hana lyftur. Burt séð frá óperu-
flutningi með hljómsveit. Hann
fellur heldur ekki undir „gott leik-
hús“.
- Að fjarlægja öll ódýr sæti og
gera öll sætin dýr. Auralítið fólk
með stórar fjölskyldur og sérvitr-
ingar, sem kjósa að fara tvisvar
sinnum á óperur og söngleiki á
besta staðnum í húsinu á efri svöl-
um fyrir sama verð, veita þá til
leikhússins meira rekstrarfé — ef
þeir eiga þá aura. Margir þeirra
hafa hvort eð er verið óvitandi uffi
þennan kost, þar sem leikhúsið
hefur árum saman alltaf auglýst
uppselt á sýningar með þau sæti
laus og þeir sem kunnu á það get-
að gengið fyrii’varalaust inn á „út-
seldar sýningar". Enda hittir mað-
ur þarna einkum áhugafólk um
leiklist. Hvað varðar íslenskan al-
menning líka um ódýr sæti, eins
og eitthvert fólk í útlöndum sem
kaupir fyrst ódýru sætin uppi í
galleríum — svo íslenski ferðamað-
urinn verður að kaupa rándýra
miða.
— Að breyta hljómburðinum
með því að hækka gólfið um nærri
metra, breikka salinn.
— Að tryggja aðstæður fyrir
„nútímauppfærslur" ársins 1990,
sem ku vera með allt öðrum hætti
en klassískar, sem þá væntanlega
verða víkjandi. Við erum nútíma-
fólk, íslendingar.
Merkilegt hversu miklu mikil-
vægari er áhorfendasalurinn til „að
fá gott leikhús“ en leikararnir og
tæknin á og bak við sviðið. Úr því
ekki bráðliggur á áð gera við Þjóð-
leikhúsið mætti kannski bara halda
áfram með Þjóðarbókhlöðuna
sígildu. Mér hefur alltaf þótt svo
skynsamlegt svar flugfreyjunem-
ans á prófi. Spurningin: Hvorri
mundirðu hjálpa ef samtímis kæmi
að flugvélinni kona með ungt barn
á handleggjum og gömul hrum
kona? Stúlkurnar völdu aðra hvora
og færðu rök fyrir því. En þessi
flugfreyja svaraði: Hjálpa annarri
fyrst og svo hinni og vera f Ijót að
því.
En hún var heldur ekki nefnd. ’