Morgunblaðið - 12.07.1991, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. JÚLÍ 1991
15
fyrst og fremst lögð áhersla á
keppnisíþróttir. Þetta á bæði við
umfjöllun fjölmiðla, fjárveitingar
og áherslur flestra íþróttasam-
banda. Keppnin er aðalatriðið, það
að stunda íþróttir sér til ánægju
og heilsubótar er sjaldnar nefnt.
íþróttaiðkun kvenna heyrir oft-
ast til hins síðarnefnda. Konur eru
að byggja upp líkama og sál með
því að skokka, ganga, hjóla, synda,
fara í eróbikk eða aðra leikfimi.
Þær eru ekki að keppast við að
setja met og njóta ekki sama
áhuga og skilnings og keppnis-
menn. Þar af leiðandi vantar þær
oft hvatningu til að halda áfram
hollri hreyfmgu. Greinilegt er á
undirtektunum við kvennahlaupið
í Garðabæ að þegar byggð er upp
stemmning í kringum jafn hvers-
dagslega iðju og að fara út að
hlaupa, ganga eða skokka eflir það
þær sem þegar eru komnar af stað
og hvetur aðrar til að tileinka sér
holla hreyfingu.
Þess vegna er brýnt að við sem
njótum þess framtaks sem
kvennahlaupið í Garðabæ er, kom-
um því á framfæri við það ágæta
fólk sem undirbjó hlaupið og þá
sem ráða ferðinni í íþróttaumfjöll-
un hér á landi.
Höfundur er þingmaður
Kvennalistans ogþátttakandi í
kvennahlaupi í Garðabæ 1991.
Að loknu kvennahlaupi
• draumurinn gæti orðið að veruleika!
Ingólfur Finnbogason bygging-
ameistari og fyrrverandi forseti
Landssambands iðnaðarmanna er
80 ára í dag. Ég get ekki látið
hjá líða að senda honum á þessum
merka degi í lífi hans kveðjur og
árnaðaróskir frá stjórn Landssam-
bandsins og jafnframt þakka hon-
um fyrir allt sem hann hefur unn-
ið Landssambandinu.
Ingólfur sat í stjórn Landssam-
bandsins á árunum 1964 itl 1973
og þar af síðasta árið sem forseti.
Eins og Ingólfur ber með sér er
hann stórskorinn maður, fastur
fyrir og traustur, eins og íslensku
fjöllin, en þó um leið víðsýnn,
næmur og skilningsríkur á mann-
lega eiginleika. Gamansamur er
hann með afbrigðum og sér ávallt
spaugsamar hliðar hvers máls.
Mælsku hans er við brugðið og
eru fjömargar ræður hans frá Iðn-
þingum mörgum minnisstæðar.
Ósjaldan er kímni hans orðsins
brandur, en oftast fylgir sannfær-
ingarkraftur alvörunnar ákveðni
og áhersluþungi. Þótt Ingólfur sé
mikill málafylgjumaður lætur
hann sig gjarnan fyrir traustum
rökum, ef þau á annað borð eru
boðleg að hans mati. Allt eru þetta
þættir, sem eru ómetanlegir þeim,
sem vinna að félagsmálum. Enda
var hann að öðrum ólöstuðum
meðal þeirra sem mest áhrif höfðu
a stefnumótun og starfsemi
Landssambandsins á meðan hann
sat þar í stjóm.
Á þeim stutta tíma, sem Ingólf-
ur var forseti Landssambandsins
var skipulagi gjörbreytt og lagður
gvunnur að traustum fjárhag þess.
Það kom síðan í hlut forvera míns
á forsetastóli, Sigurðar Kristins-
sonar, að fylgja eftir og koma
endanlega til framkvæmda þeim
breytingum sem Ingólfur hafði
fært okkur upp í hendurnar.
Ingólfur Finnbogason var á sín-
um tíma einn af umsvifamestu
byggingameisturum hér í borg-
inni, en réðst á sínum tíma í það
stórvirki ásamt fjölmörgum öðrum
að stofna Sameinaða verktaka,
sem eru nú hluti íslenskra aðal-
verlctaka á Keflavíkurflugvelli.
Hjá því fyrirtæki vinnur hann enn
þann dag í dag þrátt fyrir „háan“
aldur, enda býður mér í grun að
vinna og athafnasemi sé hans
„fijóa lífsnautn".
Ingólfur hefur alla tíð frá því
að hann hóf afskipti af félagsmál-
um notið mikils trausts. Um það
mætti skrifa langa ritgerð. Áuk
ómetanlegra starfa fyrir Lands-
samband iðnaðarmanna má nefna,
að hann var formaður Iðnaðar-
mannafélagsins í Reykjavík um
Friðrik Sturluson bassaleikari.
■ SÁLIN HANS JÓNS MÍNS
heldur norður um helgina, skjóta
þeir upp kollinum á Norðurlandi
eystra í fyrsta sinn á þessu sumri.
Í kvöld kom þeir fram í fyrsta sinn
á skemmtistaðnum 1929, sem stað-
settur er á Akureyri. Á morgun,
laugardag, jiggur leiðin aðeins aust-
ar eða að Ydölum í Aðaldal. Eins
og frá var greint fyrir réttri viku,
notaðist gítarleikarinn Guðmundur
Jónsson við nýja tegund af gítar-
nögl. Nöglin reyndist afburðavel,
svo vel að framleiðendur hennar
hafa farið þess á leit við bassaleik-
ara sveitarinnar, Friðrik Sturlu-
son, að hann þolreyni um þessa
helgi nýja tegund bassastrengja
sem þeir hafa þróað undanfarin
misseri.
árabil, formaður Meistarafélags
húsasmiða í Reykjavík og í sam-
bandsstjórn Vinnuveitendasam-
bands íslands, svo eitthvað sé tal-
ið. Þótt það teljist varla til félags-
málastarfa í þess orðs fyllstu
merkingu má nefna að hann er
stjórnarformaður trésmíðadeildar
Sameinaðra verktaka, sem sýnir
að hann nýtur ekki síður trausts
innan fyrirtækis síns en utan. Þá
er mér mikil ánægja að nefna, að
Ingólfur hefur til fjölda ára verið
fulltrúi Landssambands iðnaðar-
manna í stjórn Húsfélags iðnaðar-
ins. Hefur hann nánast verið til
þess sjálfkjörinn. Húsfélagið er
eigandi húseignarinnar að Hall-
veigarstíg 1. Saga þess húss, og
þeirrar baráttu, sem frumkvöðl-
arnir að byggingu þess gengu í
gegnum, verður sjálfsagt einhvern
tíma skráð af færari mönnum en
mér. Og víst er um það, að engan
veginn verða henni gerð viðunandi
skil í stuttri afmælisgrein. Hún
verður altént ekki sögð án þess
að nafn Ingólfs Finnbogasonar
skipi þar sérstakan sess. Svo eru
saga húsfélagsins og ævi Ingólfs
samofin. Mér þykir hlýða að þakka
Ingólfi sérstaklega fyrir þá ótrú-
Iegu eljusemi og þrautseigju, sem
hann og samstjórnarmenn hans
fyrr og síðar hafa sýnt við að búa
samtökum iðnaðarins verðugan
samastað.
Ég vil á þessum merku tíma-
mótum færa Ingólfi og Soffíu svo
og fjölskyldunni allri innilegar
hamingjuóskir og þakka þeim
ómetanlegar samverustundir bæði
í starfi og leik.
Haraldur Sumarliðason,
forseti Landssambands
iðnaðarmanna.
eftir Önnu Ólafsdóttur
Björnsson
Kvennahlaup fór fram í
Garðabæ laugardaginn 22. júní.
Þátttakan var stórkostleg, 3.000
konur hlupu, skokkuðu, gengu,
ýttu á undan sér kerrum og vögn-
um og allar gátu verið með. Smá-
stelpur jafnt sem harðfullorðnar
konur. Allir nutu útivistar og
hreyfingar, hver eftir sínum hent-
ugleikum. Á eftir var strax farið
að hlakka til næsta hlaups og
leggja á ráðin um æfingar og
markmið sem ná mætti fyrir þann
tíma. Konur eru sem sagt farnar
að reikna með því að geta hlaupið
með á hveiju ári.
En er það sjálfsagt mál að við
getum gengið að kvennahlaupi
vísu í Garðabæ að ári? Vonandi
verður það svo. En til þess að svo
megi verða þurfa konurnar sem
„En er það sjálfsagt mál
að við getum gengið að
kvennahlaupi vísu í
Garðabæ að ári? Von-
andi verður það svo.“
heyra; Láta í ljós að þetta framtak
í Garðabæ er mikils metið. Þátt-
takan sýnir það auðvitað best, en
hvers vegna viljum við konur fá
að hlaupa aftur saman að ári?
Getur ekki bara hver fyrir sig far-
ið út að hlaupa áfram? Því verður
hver að svara fyrir sig. Vinsældir
kvennahlaupsins benda þó til þess
að konur vilji að þessi leið sé farin
til að efla áhugann.
Tölur úr nýlegri lífskjarakönnun
Félagsvísindastofnunar sýna að
helmingur kvenna skokkar eða
tekur þátt í íþróttum af. og til eða
reglubundið, og álíka hátt hlutfall
kvenna fer á skíði eða í gönguferð-
ir. Meira en fjórðungur kvenna og
karla stunda skokk eða aðrar
íþróttir a.m.k. einu sinni til tvisvar
í viku.
Þessi almenna þátttaka í íþrótt-
um endurspeglast hins vegar ekki
í umfjöllun um íþróttir. Þar er
Anna Ólafsdóttir Björnsson
tóku þátt í hlaupinu í ár og kannski
líka í fyrsta kvennahlaupinu í
fyrra, að segja hug sinn, láta í sér
Afmæliskveðja:
Ingólfur Finnbogason
húsasmíðameistari