Morgunblaðið - 12.07.1991, Blaðsíða 32

32
Rj[QfiG^I4ftIÐ;FQS,TUDAGUR 12.,J.ÚLÍ. 1991
Guðrún Markús-
dóttir - Minning
Guðrún Sveins-
dóttir - Minning
Á einum fallegasta degi ársins
kvaddi vinkona mín þennan heim.
Hún hét Jónína Guðrún Markúsdótt-
ir og dvaldi síðustu árin að Garð-
vangi í Gerðahreppi.
Guðrún, eins og hún var alltaf
kölluð, fæddist á Isafirði 17. mars
1908. Hún var dóttir hjónanna Ingi-
bjargar Ólafsdóttur og Markúsar
Bjarnasonar sjómanns og skipstjóra
frá ísafirði. Þar ólst hún upp ásamt
systkinum sínum, Ólafi tónlistar-
manni og Elísabetu, sem einnig er
lærður ljósmyndari. Af frásögnum
Guðrúnar var hægt að ímynda sér
að oft var glatt á hjalla á bernsku-
og æskuárunum. Foreldrar Guðrún-
ar voru gáfufólk sem vildi framgang
barna sinni sem bestan. Guðrún
lærði ljósmyndun hjá dönskum ljós-
myndasmiði, M. Simonsen, sem rak
stofu á ísafirði. Liðlega tvítug fór
hún til Kaupmannahafnar og lauk
þar námi. Leiðin lá aftur heim og
þá til Reykjavíkur. Um árabil vann
hún að iðn sinni hjá Sigurði Guð-
mundssyni ljósmyndara, og undi
hún því vel. Hún hafði fram á síð-
asta dag áhuga og afar glöggt auga
fyrir vel teknum ljósmyndum.
Árið 1936 giftist Guðrún, Jóni
'•'Jónssyni frá Skagnesi í Mýrdal. Jón
er látinn fyrir 11 árum. Hjónaband
þeirra var fallegt og hamingjuríkt.
Kreppan sem dundi yfir landið okk-
ar lét ungu hjónin ekki afskipt fek-
ar en allan þorra manna á Islandi.
Fátækt og atvinnuleysi kynntust
þau, en bjartsýni og trú á betri tíð
hnýtti þau enn sterkari böndum. Jón
var sjómaður framan af, hann var
á togurum og vann þá sem kynd-
ari. Það var ekki alltaf tekið út með
sældinni. Mér er mjög minnisstætt
þegar hann sagði mér frá þessum
erfiðu árum, en Jón var skarp-
greindur maður og athugull. Hann
hætti á sjónum seint á stríðsárunum
og vann við smíðar það sem eftir
var. Hann vildi öðlast réttindi sem
smiður og lauk prófi frá Iðnskólan-
um í Hafnarfirði, þá fimmtugur.
Guðrún aðstoðaði hann og las með
honum dönskuna og fleira. Þau hjón
eignuðust tvö börn Magnús og Sig-
urborgu. Magnús er vélsmiður og
rekur sitt eigið fyrirtæki, ásamt
öðrum. Hann er giftur Málfríði
Agnesi Daníelsdóttur frá Reykjavík
og eiga þau 7 börn. Sigurborg á 3
börn. Hún er fráskilin og vinnur við
skrifstofustörf. Elsta barn Sigur-
borgar, Guðrún, var alin upp að
mestu hjá Guðrúnu og Jóni. Árið
1978 fluttu þau hjón til Keflavíkur,
enda bæði börn þeirra búsett þar,
en lengst af áttu þau heima í Hafn-
arfírði.
Guðrún kom mér ávallt fyrir sjón-
ir sem „dama“ í þess orðs bestu
merkingu. Hún var lágvaxin og fríð.
Ef við látum hugann reika sjáum
við fyrir okkur fallega telpu, heill-
andi unga konu og svo aftur fallega
gamla konu. Hún bar mjög ríka
réttlætiskennd og hafði ákveðnar,
mótaðar skoðanir á mönnum og
málefnum og fylgdist vel með þjóð-
málum fram á síðasta dag. Það var
frjótt og ánægjulegt að vera sam-
vistum við hana þótt strjált væri
milli samverustunda.
í stórum dráttum hefur hér verið
rakið lífshlaup Guðrúnar Markús-
dóttur. Lífi er lokið, en ljúfar minn-
ingar um góða konu lifa með þeim
sem henni kynntust.
Guðbjörg Þórhallsdóttir
Kveðja frá barna-
börnunum.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Með erindum úr þessum sálmi
kveðjum við elsku ömmu okkar.
Hún var ein sú blíðasta og besta
kona sem við þekktum. Heimili
hennar og afa var alltaf opið okkur
öllum hvenær sem við vildum koma
og eigum við góðar minningar um
dvöl hjá þeim. Eftir að afi dó áttum
við margar ánægjulegar stundir
með ömmu og minnumst við þeirra
með söknuði.
Amma varð 83 ára , hún hélt
andlegri og líkamlegri reisn til síð-
asta dags. Hún fékk hægt og fal-
legt andlát og fengum við öll tæki-
færi til að kveðja hana. Fyrir það
þökkum við Guði.
Elsku Silla, Maggi og Maddý, á
þessari saknaðarstundu vottum við
ykkur okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning ömmu okkar.
Fæddur 26. maí 1955
Dáinn 28. apríl 1991
Við systurnar munum aldrei
gleyma þeim hörmulegu tíðindum
sem við fengum þegar við fréttum
að Bjarni bróðir hefði látist af slys-
förum 28. apríl síðastliðinn.
Við sögðum strax, nei ekki Bjarni
bróðir, af hvetju hann?
Við spyijúm okkur að því af
hveiju hann fór svona ungur frá
okkur. Við áttum eftir að gera svo
margt saman. Við minnumst þess
alltaf þegar við vorum að slást upp
í Lækjargilinu á Akureyri. Þá lékum
við okkur með Bjarna og æskuvin-
um hans, Konna, Sigga, Jónba og
fleirum og alltaf leyfði Bjarni okkur
yngri systrunum að vera með þó
að við værum tveimur til sex árum
yngri.
Bjami var mjög örlátur á gjafir
til okkar sem sýndi sig best að þeg-
ar hann fékk eitthvað gefins frá
Bjarna nafna sínum, en hann var
gamall fjölskylduvinur, þá stóð ekki
á því að hann skipti því á milli
okkar.
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmæl-
is- og minningargreinar til
birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð í Aðal-
stræti 6, Reykjavík og á skrif-
stofu blaðsins i Hafnarstræti
85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með
góðum fyrirvara.
Fædd 6. nóvember 1928
Dáin 6. júlí 1991
í dag fer fram í Lágafellskirkju
í Mosfellsbæ útför tengdamóður
okkar, Guðrúnar Sveinsdóttur sem
andaðist hinn 6. júlí á Landspítal-
anum. Hún verður jarðsett við hlið
móður sinnar og systur í kirkju-
garðinum við Lágafellskirkju.
Guðrún Sveinsdóttir fæddist 6.
nóvember 1928 í Reykjavík. For-
eldrar hennar voru Kristín Sigurð-
ardóttir úr Húnavatnssýslu og
Sveinn Jónsson frá Suðurnesjum.
Hún var næstyngst af 7 börnum
þeirra hjóna. Unglingsárin stundaði
Guðrún ýmis störf, meðal annars
við fiskvinnslu. Hún eignaðist tvö
börn áður en hún giftist Óskari
Guðlaugssyni árið' 1950 og eignuð-
ust þau fjögur börn. Guðrún og
Óskar skildu árið 1973.
Móðurhlutverkið átti vel við Guð-
rúnu og var hagur bamanna alltaf
efst í huga hennar. Hún stjórnaði
heimilinu með miklum myndarbrag,
hún var afbragðs kokkur og dugleg
að sauma föt á barnahópinn. I
amstri hversdagsins var hún alltaf
kát og fjörug. Svartsýni var ekki
til hjá Guðrúnu og hún heyrðist
aldrei tala illa um neinn. Börnin
gátu spurt mömmu um allt mögu-
legt, og treyst því að hún kom allt-
af hreint fram án þess að fara
kringum hlutina. Hún hafði mikið
yndi af tónlist og söng og spilaði
bæði á gítar og harmonikku eftir
eyranu.
Sumarfríunum var oftast eytt í
sumarbústað fjölskyldunnar fýrst á
Eyði í Gufunesi og síðan í Skaga-
firði. Þessi frí vora sérstök tilhlökk-
unarefni fyrir Guðrúnu. Það var
oftast margt um manninn og hús-
móðurinni var ekki til setunnar
boðið. En það var einmitt þegar hún
Alltaf var Bjarni glaðlyndur en
stóð þó fast á sínu.
Bjarni hafði mjög gaman af að
stríða okkur systrunum en hætti
alltaf áður en við vorum búnar að
fá nóg. Við systurnar voram alltaf
svo stoltar af því að eiga svona
mörg systkini því okkur fannst við
vera svo ríkar og við vorum svo
montnar að geta sagt að við værum
14 systkinin en nú erum við orðin
10 og finnst okkur vera komið stórt
skarð í okkar stóra og samhenta
systkinahóp. Elsku pabbi og
mamma, við vonum að Drottinn
veiti ykkur styrk í sorg ykkar því
að það er sárt að sjá á eftir elsta
og yngsta syninum með aðeins 18
mánaða millibili.
Elsku Hafdís mágkona, Bryn-
hildur, Jói, Brynjar, Ævar og Haf-
dís Erla. Við vitum að þetta er sárt
fyrir ykkur og okkur öll en við von-
um að tíminn eigi eftir að koma
með birtu og yl í okkar hjörtu.
Didda og Sóley systir
Hann elsku Bjarni er dáinn svo
óvænt og missirinn svo mikill og
sár.
Hann sem alltaf var svo blíður
og góður. Bjarna kynntist ég árið
1977 er hann og móðir mín hófu
búskap saman. Reyndist hann mér
hinn besti faðir svo og móður minni
góður eiginmaður.
Alltaf var stutt í glettnina, góða
skapið var í fyrirrúmi, enginn þurfti
að vera í fýlu í hans nálægð.
Sonum sínum, þeim Víglundi
Brynjari og Ævari Þór, var hann
hinn besti faðir og vinur, alltaf tók
hann þá með sér hvert sem hann
fór og margir muna hann ekki öðru-
fékk að snúast í kringum fullt hús
af fólki sem Guðrún naut sín best.
Guðrún eignaðist 14 barnabörn
og áttu þau hug hennar og hjarta.
Hún hafði yndi af því að gefa þeim
gjafir, og það var ósjaldan sem kom
fullur poki af ýmsu skemmtilegu
og nytsamlegu frá ömmu.
Síðustu árin átti Guðrún við
mikla vanheilsu að stríða en það
dró ekki úr ánægju hennar að tala
við fólk, halda sér vel til og hafa
fallegt og snyrtilegt í kringum sig.
Guðrún lifir áfram í minningu
okkar allra, bamanna hennar sem
eiga henni að þakka æskuár sem
vora full af gleði, söng og hlátri,
og okkar sem urðum þess síðar
aðnjótandi að eiga hlýlega tengda-
móður og ömmu.
Blessuð sé minning hennar.
Tengdabörn
vísi en með þá. Þeir voru sann-
ariega litlu sólargeislarnir hans að
ógleymdri litlu afastelpunni, henni
Hafdísi Erlu.
Alltaf voru afi og amma tilbúin
að gera allt fyrir litlu dúlluna sína,
hana Hafdísi Erlu, sem nú veit að
Guð er að passa afa hennar.
Skarðið mikla sem nú hefur
myndast í hópinn okkra verður aldr-
ei fyllt. Við höfum þó hvert annað
og vitum að hann Bjarni okkar
sleppir hendinni ekki svo auðveld-
lega af okkur.
Við reynum að líta mót hækk-
andi sól, glöð í bragði með það efst
í huga að hugsa vel um mömmu
og litlu bræðurna mína sem hafa
misst svo mikið.
Við þökkum Bjarna samfylgdina
og biðjum góðan Guð að gefa móð-
ur minni og bræðrum styrk.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Brynhildur og Jóhann
BjamiB. Víglunds-
son - Minning
+
Útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
KARLS BJÖRNSSONAR
segiasaumara,
Faxabraut 69,
Kelfavík,
fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 13. júlí kl. 14.00.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á líknarstofnanir.
Ingunn Sigríður Sigurjónsdóttir,
Sigþór Borgar Karlsson, Guðrún Sigurjónsdóttir,
Vilberg Karlsson, Sigríður Olsen,
Vigdís Karlsdóttir, Oddur Guðni Friðriksson
og barnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð við fráfall móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
SIGRÚNAR KRISTJÁNSDÓTTUR,
Hólmgarði 22.
Ingibjörg Kristjánsdóttir, Hafliði Ólafsson,
Kristján, Haflína og Sigurður Rúnar,
Kristjana Kristjánsdóttir, Sigfús Garðarsson,
Sigrún og Garðar.
t
Móðir okkar,
JÓHANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Brekkustig 12,
Reykjavík,
andaðist I Landspítalanum 10. júlí.
Esther Ásbjörnsdóttir,
Svala Ásbjörnsdóttir.
+
Eiginmaður minn, faöir, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
STEINDÓR A. STEINDÓRSSON,
Holtsgötu 35,
lést á heimili sínu 11. júlí.
Fyrir hönd aðstandenda.
Elsa Guðmundsdóttir.