Morgunblaðið - 27.02.1998, Blaðsíða 46

46 FÖSTUDAGUR 27. FEBRÚAR 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Tommi og Jenni
Ljóska
\ y8iddu! fflerprekki \ \samx.h\/aciÞu "7Tdjerir viohann! X/Cilr- A/"kaUih.ro nia.v enmn fcem- B) ur tii Þ'n'— 3 mrfv'T2 eUoki ge-fcu

Ferdinand
Smáfólk
TELL MY 5WEET
mm i'M HERE
TO PICK U? MV
VALENTINE..
I M NOT MER 5LJEET
babboqandiuíoulpn't
6IVEHERAVALENTINE
IFSHE WERETHE LA5T
PER50N ON EARTH!
UIAIT HERE..HL
60 KICK HIM
FOR VOU..
Segðu sætakrúttinu Ég er ekki sætakrúttið hennar, Bíddu hérna . . . ég ætla Þakka þér fyrir . . .
mínu að ég sé að og ég myndi ekki gefa henni Val- að sparka í hann fyrir þig. Ekkert að þakka ... til
sækja Valentínusar- entínusarkort þó að hún væri þess eru systur ...
kortið mitt... siðasta manneskjan á jörðinni!
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Að hrópa í eyði-
mörk íslenskra
stjórnmála
Frá Lofti Ólafssyni:
í MORGUNBLAÐINU hinn 18.
janúar síðastliðinn birtist grein eftir
Þorvald Gylfason prófessor sem bar
nafnið „Upplýsing og lífskjör" þar
sem fjallað er um ýmis mál er varða
almannahagsmuni m.a. ástandið í
menntamálum þjóðarinnar. Þorvald-
ur hefur áður skrifað um mál er
varða almannahagsmuni og meira að
segja fyrir mjög mörgum árum.
Tökum dæmi. Á árunum 1988-1990
birtust greinar í Morgunblaðinu sem
fjölluðu um þann óheyrilega og
óbærilega kostnað sem landbúnað-
arstefnan lagði og leggur enn á
herðar íslenskra neytenda. Sóunin
hafði þá staðið yfír í áratugi og þó að
stjórnvöld hafí fyrir siða sakir
minnkað verulega kostnaðinn þá
virðist stefnan enn engu að síður
vera sú að standa við eyðibýlastefn-
una og láta hana jafnvel ná til ís-
lenskra lágtekjuheimila. Sem fyrr
hreyfa íslenskir neytendur litlum
andmælum og láta sér í besta falli
nægja að furða sig á verðmun vissra
vara á ferðalögum erlendis. Á sama
tímabili má lesa greinar þar sem
hvatt er til eðlilegs markaðsbúskap-
ar í banka- og lánakerfi landsmanna.
Nú mörgum árum seinna, og því
miður einnig sorglega mörgum
milljörðum, þá hafa verið stigin
fyrstu skrefin til þess að losa tök
ríkisins á fjármálamarkaðinum,
svona eins og til að sýna að íslenskir
stjórnmálaflokkar ætli sér ekki að
vera mjög miklir eftirbátar þjóða í
Austur-Evrópu í einkavæðingu.
Fyrirkomulag fiskveiðistjórnunar
og innheimtu veiðigjalds ber einnig
á góma í greinum Þorvaldar á sama
tímabili. Nú um 10 árum síðar hafa
einstaka stjórnmálamenn loksins
séð Ijósið í myrkrinu og eru að rísa
syfjaðir úr rekkju lítt líklegir til af-
reka fyrir hönd almennings. Ef að
líkum lætur munu einnig líða mörg
ár áður en þeir gera sér grein fyrir
því að margendurteknar brýningar
um mikilvægt hlutverk menntunar í
efnahagsframfórum eru meira en
orðin tóm. Einhver tími gæti svo
farið í að skilja viðfangsefnið. Miðað
við bjartsýnisspá um átak í mennta-
málum þá gæti farið að sjást árang-
ur eftir 10-15 ár. Við skulum að
minnsta kosti vona að hugmynda-
smiðir landbúnaðarstefnunnar fái
ekki menntamál þjóðarinnar sem til-
raunaverkefni. Því miður er sama
hvar borið er niður; fyrir tilstuðlan
frábærrar sérhagsmunagæslu ís-
lenskra stjórnmálaflokka og fá-
dæma skorts á stjórnvisku eru lífs-
kjör almennings langtum lakari en
efni standa til. Einhver kynni að
spyrja hvað almenningur hefði gert
af sér til þess að kalla slíkt yfír sig.
Langvinn vanræksla hefur hingað til
ekki kallað á nein viðbrögð af hans
hálfu og almenningur hefur ekki
tekið undir þegar einstaka aðilar
hafa verið að hrópa í eyðimörk ís-
lenskra stjórnmála. í þeim tilvikum
hefur þögnin örugglega ekki verið
gulls ígildi.
LOFTUR ÓLAFSSON,
námsmaður í Frakklandi.
Um samgöngumál
í Arneshreppi
Frá Jóni G. Guðjónssyni:
NÚ STENDUR til að bjóða út flug
hingað þar sem ákveðið hefur verið
að hið opinbera veiti styrk til þess.
Á meðan Ríkisskip voru og hétu
þjónuðu þau
þessum stað allt
til ársins 1991,
með viðkomu á
Norðurfirði
hálfsmánaðar-
lega og var allt
flutt sjóleiðina;
einnig póstur. I
október 1973
hófst fast áætl-
unarflug til
Gjögurs og kom þá póstur einnig þá
leiðina. Ríkisskip komu einnig inn á
hálfs mánaðar fresti en því var
hætt 1991.
Þá var samið við Samskip hf. að
koma hingað á u.þ.b. þriggja vikna
fresti. Fengu þeir styrk til þess, en
sá samningur gekk áfram til Eim-
skipa og þaðan til flóabátsins
Sæfara, sem tók vörur á Dalvík.
Þangað var varan flutt landleiðina
og var þá orðin allt að tvöfalt dýrari
hingað komin. Nú höfum við bara
íslandsflug, sem búið er að þjóna
okkur dyggilega í mörg ár, og von-
andi verður svo áfram.
En nú á að fara að bjóða flugið
hingað út. Heyrst hefur að Hólm-
víkingar ætli að reyna að hafa áhrif
á útboðsaðila með það hvernig vélar
verði notaðar og að þeir hafi lagt til
að notaðar verði 7-9 manna vélar.
Þeir vilja fá flugið aftur á Hólmavík
og skírskota í styrkinn sem veittur
verður fyrir Gjögursflug.
Nei, við höfum ekkert með Hólm-
víkinga að gera í þessum málum,
enda var, að sögn stjómarmanna
íslandsflugs, enginn grandvöllur
fýrir flugi þangað. Fraktin þangað
var rúm 200 kg fyrstu níu mánuði
síðasta ári en frakt á Gjögur á sama
tíma var yfir 9 tonn og póstur um
3,9 tonn. Vöruflutningar með flugi
aukast hingað, enda augljóst þar
sem engar aðrar samgöngur era.
Ég vona að þeir sem ráða útboðs-
málunum átti sig á því að hingað
þarf að senda 19 manna vél fyrir
þessa flutninga, og að þeir hafi öll
öryggismál í fyrirrúmi.
JÓN G. GUÐJÓNSSON,
varaflugvallarvörðm- og veðurathug-
unarmaður, Litlu Árvík, Ámeshreppi,
Strandasýslu.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.