Skírnir - 01.01.1862, Blaðsíða 14

14
FRÉTTIR.
Englnnd.
lávar&anna og fórust honum vel orB. Russell jarl hefir sííian látii)
þann boiskap út ganga, a& stjórnin muni fastlega halda sér hlut-
lausri vi& styrjöldina í Bandarikjunum, og ekki vibrkenna su&rfylkin
fyrst um sinn, rjúfa og ekki hergarh þann, sem er þar fyrir landi, í
þeirri von aí) styrjöldinni linni því fyr.
En sorg og dau&i kemr ekki síiir vií) í kóngshöll en í koti
karls. þ>ai) ár sem nú er li&ii), sem hefir veri& sorgar ár fyrir
margar konúngaættir, hefir hin milda drottníng Viktoría be&i& mikinn
harm. I vor anda&ist Viktoría hertogainna af Kent, mó&ir drottn-
íngar, og haf&i lengi veri& sjúk. Drottníngin elskafei mjög mó&ur
sína, og tók sér lát hennar mikife nærri; sveif á hana um stund svo
þúng ge&veyki og þúnglyndi, a& tvísýna var á lífi hennar og heilsu,
og lék þa& or& á, a& hún mundi leggja ni&r stjórnina í hendr syni
sínum. En þegar fram li&u stundir brá&i þó smámsaman svo af
drottníngu, a& hún varfe mönnum sinnandi. Hertogainnan af Kent
var halfáttræfe er hún anda&ist. Hún var a& ætt prinzessa frá
Coburg-Gotha, var í úngdæmi sínu gipt fursta af Leiningen, þau áttu
einn son barna. Var hún ekkja þegar Játvar&r hertogi af Kent
ba& hennar. Hertoginn var sonr Georgs þrifeja; þeir voru allir bræ&r
og Georg konúngr fjór&i (-j- 1830) , hertoginn af Jórvík (-[- 1827)
og Vilhjálmr konúngr fjór&i (-j- 1837). Herloginn af Kentátti Vikt-
oríu drottníngu eina dóttur barna, og fæddist hún 1819. Fám
mánu&um sí&ar en hún fæddist dó hertoginn fa&ir hennar. Hann var
lengi sjúkr á&r. Bræ&r hans vóru allir barnlausir; var því Viktoría
borin til ríkis eptir Vilhjálm Qór&a, og ólst upp me& mó&ur sinni
og naut þar hins bezta uppeldis, sem tilvonandi Bretlands drottníng,
í höllinni Kensington, þar sem hertogainnan lengstum bjó. Lát
mó&ur drottníngar var tregafe á Englandi, j)ví hún var kunn fyrir
hjartagæ&i og hjálp vi& fátæka. En á drottníngunni rættist tals-
háttrinn, a& svo skal böl bæta a& bí&a annafe meira. I lok ársins
anda&ist úr sótt prinz Albert, ma&r drottníngar; brá mönnum á Eng-
landi mjög vi& þá fregn , svo ekki hefir lát neins manns fengi& þar
svo mjög á menn, sí&an Robert Peel anda&ist, og var a& kalla
harmr í hverju húsi, og öllum lá einn rómr til hins dána, a& missir
hans væri þjó&ar sorg. Prinz Albert var á bezta skei&i er hann and-
a&ist, rúmlega fertugr ma&r. Hann var þýzkr a& ætt, prinz af