Skírnir - 01.01.1862, Blaðsíða 17

Frakklanri.
FRÉTTIR.
17
á Kri'm, sem þó viríiist ab muni verSa því ríki happasælli en þó
þaf) heffci unnií) borgir, því hinn nýi keisari hefir vanizt til a& hyggja
heldr aí) sínum eigin hag, en aí> gína yfir hlut annarra. Fjárþröng
Austrríkis og ósigr á Ítalíu hafa um stund komiö herfjötri á þab
land, svo keisaranum var sá kostr einbeygbr aí) fri&a fyrst fyrir
8Ínum eigin dyrum, og koma skipan á fjárhag og stjórn rikisins.
En keisari Frakka hefir ekki sta&ife aubum höndum á meban; hann
hefir her í Róm til a& vaka yfir páfanum, og til a& vera þar út-
vör&r Frakklands. Hann heyr strí& vi& keisarann af Anam í Austr-
Indíum; en sendi fyrir skemstu her til Sýrlands í fylgi me& Englend-
íngum til a& fri&a þar land. Her Frakka og Englendínga var um
sömu mundir í Kína og bar&ist þar, og nú fyrir fám mánu&um
hefir Napóleon í fylgi me& Englendíngum og Spánverjum sent her
til Mexico í Vestrhálfu. Keisarinn hlutast þannig um öll mál, sem
hann fær höndum á komi& , og fullnægir þannig metna&arfýsn þjó&ar
sinnar. Dvalsamast hefir þó oröi& hi& ítalska mál, og fer keisarinn
sér ekki ótt a& reka enda á þa&. þa& er kunnugt, a& keisarinn
hefir í 13 e&r 14 ár haft setuli& frakkneskt í Rómaborg, sem var
sent þangað me&an hann var þjó&ríkisforseti; þetta li& hefir alla
stund sí&an verið þar, og hefir ymsu verið vi& brug&ið; á&r var
sagt, a& þa& væri þar til a& vernda ítaliu fyrir uppreisnum og upp-
hlaupum, og a& halda fri&i í landi; stundum var sagt, a& þa& væri
þar gegn Austrríki, sem þá haf&i og setulib í Kirkjulöndunum, en
nú si&an a& þeim er stökkt þar úr landi, er því við brug&ið a&
her þessi sé til verndar páfanum. Eptir a& Viktor Emanúel haf&i
lagt vi& ríki sitt Neapel og nokkurn hluta af Kirkjulöndunum, þá
haf&i Napóleon kallafe sendibo&a sinn frá Turin , og eptir a& Sardiníu-
konúngr haf&i í vor teki& konúngsnafn yfir alla Ítalíu, þá synja&i
Napóleon keisari samjiykkis, og vildi ekki vi&rkenna hi& nýja kon-
úngsríki; en nú anda&ist Cavour greifi, sem sí&ar ver&r geti&; þá
stó& hagr Ítalíu svo tæpt, a& keisarinn vilna&i til og vi&rkendi
Viktor Emanúel, sem Italíukonúng, en þó me& þeim skildaga, a&
Frakkland tæki enga ábyrg& á ö&ru en því, sem sami& hef&i verið
í fri&num i Villafranca og Zurich, og sendi keisari nú sendibo&a
til Turin. Her Frakka i Róm segja menti a& nú sé nærfellt 20,000
manna, heldr þessi her borgarmönnum í skefjum, og ræ&r því,
2