Skírnir - 01.01.1862, Blaðsíða 95

islanrl.
FRÉTTIB.
95
inu, afc hann geti fullnægt kröfum þeim, sem til eru greindar í fyr-
nefndum konúngsúrskurfcum og stjórnarbréfum.
þa& er alls ekki ætlun vor, a& vilja leitazt vi& a& bola danska
menn frá embættum á Islandi, þegar þeir eru færir til a& takast þau
á hendr, a& sínu leyti eins og þeir Islendíngar sem fá embætti í
Danmörku, því þetta álítum vér jafnrétti og ekki anna&; en vér
álítum þab skyldu vib þjóíi vora og fö&urland, eigi sí&r en vi&
sjálfa oss, a& neyta allra löglegra ráíla til aí> sporna vi& því, aíi ís-
lenzk embætti sé höfí) fyrir fótskör til þess ab stíga uppá um nokkur
ár til embætta í Danmörku, og a& íslenzkir kandidatar geti meb
þessu orí)i& útilokafcir, sem augljóslega má vifc búast, þarefc þeir hafa
aldri, sem kunnugt er, prófsaldr á vifc danska kandidata. Reynslau
hefir þar afc auki sýnt, hversu skafclegt þafc er fyrir Island afc þangaö
sé sendir danskir embættisnaenn, sem litifc efca ekkert skyn bera á
landsháttu vora, einkum þegar nú þar vifc bætist, a& þeir skilja ekki
landsmenn og landsmenn ekki þá. Vér þykjumst fullvissir um, aö
þér séfc oss samdóma í þessu, og treystum því, afc þér munifc vilja
afc yfcar leyti styrkja þetta þjófcmál vort og stufcla til, afc vor hlutr
verfci ekki fyrir borfc borinn í þessu efni, því heldr sem þér, eptir
stöfcu yfcar, hafifc sérstaklega köllun til afc halda uppi heifcri og
sóma túngu vorrar.
Til þess afc ræfca um þetta mál höfum vér, flestir af þeim sem
hér ritum nöfn vor undir, haft fund mefc oss, og var þafc samhljófca
álit vort, afc hin vissasta afcferfc til afc ná tryggíng í þessu máli væri
sú, a& prófifc í Islenzku fari'fram eptirleifcis í heyranda hijófci , og
afc settir yrfci vifc þafc tveir prófdómendr, sem menn geti borið
fullt traust til, og sé a& minnsta kosti annar þeirra Is'iendíngr.
þafc hefir verifc oss ánægja afc heyra, afc þér sjálfr hafíð haft í
hyggju afc stínga uppá þessu efca þvíliku , og óskum vér og vonum
afc þetta ávarp vort til yfcar rnætti verfca til afc styrkja þenna ásetn-
íng yfcar og flýta fyrir framkvæmd hans, einnig veita uppástúngu
yfcar hjá stjórninni meira afl, svo framarlega sem þér ekki þættist
einráfcr afc haga prófinu eptir yfcar eigin vild í þessum greinum.
Af ástæfcum þessum, sem þegar eru greindar, leyfum vér oss
afc skora á yfcur, herra prófessor, afc þér sjáifc svo um,
afc próf þafc, sem bréf dómsmálastjórnarinnar 16. Juni 1857