Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.1996, Page 14

LAUGARDAGUR 23. NÓVEMBER 1996 3D V
14
giðta[
Ragnhildur Sverrisdóttir er á batavegi á Grensásdeild eftir fallhlífarslys í vor:
Fékk að fara í sund í
fyrsta skipti fyrir viku
- saknar mömmumatar og vonast til að komast heim fyrir áramót
„Eg man eftir því þegar við vor-
um í loftinu en ekki eftir lending-
unni sjálfri. Mér fannst rosalega
gaman að vera í lausu lofti og var
að skoða mig um því að ég hélt að
kennarinn væri að laga fallhlífina.
Hann var svo
lengi að því að
ég spurði
hvort
ekki
væri
allt í
lagi.
Svo
heyrði ég hann segja „guð minn
góður, guð hjálpi okkur“ og þá sá ég
Valsheimilið, bílana og göturnar.
Ég trúði þvi ekki að þetta væri að
gerast. Þegar við vorum að lenda
öskraði ég eins hátt og ég gat. Það
er það eina sem ég man fyrir lend-
ingu,“ segir Ragnhildur Sig-
urðardóttir, 20 ára.
Ragnhildi hafði alltaf
langað til að prófa fall-
hlífarstökk. Þann 23.
" maí í vor ákvað hún að
láta verða af þessum
draumi og fara með
kennara sínum í
fallhlífarstökk.
Skömmu áður hafði
vinkona hennar far-
ið í sitt fyrsta stökk
ásamt sama kennara
en systir Ragnhildar
var á jörðu niðri að
horfa á. 1 stökkinu, sem
Ragnhildur fór í, var
fallhlífin biluð og lenti
hún á miklum hraða á mal-
bikuðu bílastæði bak
Ragnhildur hefur dvalist á sjúkrastofnunum frá því í vor að fallhlífar biluðu í
í stökki og hún lenti á miklum hraða á bílastæðinu bak við hús Krabba-
meinsfélag íslands ásamt kennara sínum. Hún segist aldrei hafa trúað því al-
mennilega sem var að gerast. Allir hafa reynst Ragnhildi mjög vel eftir slys-
ið en litla systir hennar færði henni bangsann daginn eftir að hún kom á
gjörgæslu. DV-myndir Sveinn
Krabbameinsfélag íslands ásamt
kennara sínum, eins og margir
muna eftir.
SEMENTSBUNDIN
FLOTEFNI
Mest seldu flotefni í Evrópu
Gólfla
leNAOÁROÖ
6ml»juvea«f 70,200 Kápflvegur
glmar: 6641 ?4fl, 892 4178, Pfl*i 664 1769
Gengur við hækjur
í slysinu brotnaði Ragnhildur illa
á báðum fótleggjum, var með opið
lærbrot á hægri fæti, brotnaði á
hægri handlegg, brákaðist á
mjaðmagrind og marðist á heila en
kennari hennar slapp betur. Strax
var farið með Ragnhildi á gjör-
gæsludeild Sjúkrahúss Reykjavíkur
í Fossvogi, Borgarspítala, og þar
dvaldist hún í fimm daga. Hún lá á
Borgarspítalanum í nokkra mánuði
og er nú búin aö vera i endurhæf-
ingu á Grensásdeild í tvo og hálfan
mánuð. Ragnhildur er loksins laus
úr hjólastól og komin á hækjur en
er í spelku upp að nára á hægri
fæti.
„Læknamir eru vongóðir um að
ég nái mér en það tekur sinn tíma.
Þeir vita í rauninni ekkert ná-
kvæmlega um hvenær það verður,
það fer líka eftir því hvemig mér
gengur að beygja fótinn og hvað ég
er dugleg en það er ofboðslega sárt
að beygja hann. Þetta fer líka eftir
því hvemig fóturinn grær,“ segir
hún.
Ragnhildur hefur smám saman
verið að ná bata enda er hún í æf-
ingum nokkrum sinnum á dag. Auð-
vitað hefur þó gengið á ýmsu og
stundum hefur hún verið á sýkla-
lyfjum. Hún gengur nú við hækjur
þó að hún sé óskaplega völt og fær
að fara heim til sín um helgar og
sofa þar. Hún fékk að fara í sund á
Grensásdeild í fyrsta skipti fyrir
viku því að þá var skurðurinn á
hælnum loks orðinn nægilega gró-
inn og var þá ofan í vatninu í
klukkutíma. Það hafi verið rosalega
skemmtilegt. Hún býst við að fá að
fara heim fyrir áramót og þarf þá
bara að koma í endurhæfingu á dag-
inn.
Langarað
komast heim
Á Grensásdeild eru fimm einstak-
lingar á svipuðum aldri og Ragn-
hildur og halda þau hópinn. Þau
geta öll bjargað sér sjálf og því hafa
þau stundum farið saman í Kringl-
una eða gert eitthvað skemmtilegt.
Unga fólkinu á Grensásdeild leiðist
því aldrei. Ekki segist Ragnhildur
þó munu sakna Grensásdeildar þó
að starfsfólkið þar sé indælt.
Slysið var gríðarlegt áfall fyrir
fjölskyldu Ragnhildar og litla systir
hennar færði henni bangsa fyrsta
daginn á gjörgæslunni. Allir hafa
gert sitt besta til að létta henni lífið
og fékk hún til dæmis heila stofu
undir afmælisveisluna sína meðan
hún lá á Borgarspítalanum. Og auð-
vitað styttast stundirnar þegar gest-
ir koma reglulega í heimsókn,
systkini, foreldrar og vinkonur.
Heimþráin er samt mikil.
„Mann langar bara að komast
heim, í sitt rúm og fá mömmumat.
Ég er orðin brjáluð á matnum hérna
þvi að hann er hrikalega vondur,“
segir hún.
Óhrædd að
rifja upp
-En hvernig er með þessa hug-
rökku stúlku sem fór í fallhlífar-
stökk. Ætlar hún að fara aftur þeg-
ar hún ér búin að ná sér? Því er
fljótsvarað:
„Nei,“ segir hún og bætir við:
„Aldrei aftur. Þetta átti bara að
vera fyrsta og síðasta stökkið mitt.
Það átti aldrei að vera neitt meira,“
-En hefurðu alltaf verið svona
mikil ævintýramanneskja að prófa
ótrúlegustu hluti?
„Nei. Ég veit ekki af hverju fall-
hlífarstökk varð fyrir valinu. Ég
gæti ekki hugsað mér teygjustökk
eða svifflug eða neitt þvíumlíkt,"
segir hún.
Ragnhildur er óhrædd að rifja
upp slysið og segja frá heilsu sinni
enda segir hún það bara hjálpa sér
að tala um þetta. Hún man alls ekki
allt frá slysinu, á frekar minninga-
brot frá því, til dæmis þegar kenn-
arinn opnaði hurðina á flugvélinni
og hún heyrði vindinn blása. Hún
segist aldrei hafa verið neitt hrædd
meðan á þessu stóð enda hafi hún
verið í fór með reyndum kennara.
Þegar spurt er um framtíðina seg-
ist Ragnhildur stefna að því að ná
fulium bata sem fyrst og svo langi
sig til að læra á tölvur en hún starf-
aði einmitt hjá föður sínum, Sigurði
Ágústi Sigurðssyni, hjá Happdrætti
DAS, þegar slysið varð. -GHS
«» AMMMI ag va,Bf«HWtí MfcU« ,.m,n „ au 9„u, „, þ„. Meij,
DV-myr"
Alvarlegt slys við fallhlífarstökk í gærkvöld:
Brotnuðu bæði mikiö
nemandinn var í sinu fyrsta fallhlífarstökki
•vwiiwri og neaandi i faíílilífar-
stökki riösuðust aivarlega þegar að
aJhlif *.« varahlif ílmklusl samw í
«to«ar»tókki yfir Reykjavlk í pet
xvðW.
Kerlmaöux var að kentu en kwm
að ki?ra og stúkku |«n með «ðmvi
fflllhJU. Komu þau niður ð fcfiastæði
við hfts Krabbameínsft-lags in- viö
Skógarhlið r,g hroir.tlðu basði mikið
Konan bruinaö* * u;í>rgum stóð-
iin og hiau? nia opir. beialirat.
Hun cr a sárgæsJu er. samt ekki t.iJ-
in 1 Ufsha'ttu. Kmnaiinn brotnnöi á
bfcáðuni íótum. Ktmnn var 1 sinu
fyrsta stökki m kennarinn huföi
la«v?a toynsJu.
NAkva m tildróg siyssfas vvrða
rannsðkuð i áug h>i ranr.iúknar
!t.'ft«J ftujBÍysa. Tatíð ct »f> feUiilíi
anvw hafi fhekst saman þegar un
iSOó metrar voru tit Jarðar (ig rftöjn
l«;r írffir það lltið úr faitinu.
-Gi
DV birti frétt af slyslnu daginn eftir.
Ragnhildur fékk að fara í sund í fyrsta skipti fyrir viku og er harðánægð með það. Hún er laus úr hjólastól og geng-
ur við hækjur en getur ekki stigið af fullum þunga í hægri hælinn. Hún vonast til að fá að fara fljótlega heim af Grens-
ásdeild og þarf þá bara að koma í æfingar yfir daginn.