Morgunblaðið - 28.05.2008, Blaðsíða 19

Við verðum alltaf jafn hissaþegar þessi tala kemurupp eina ferðina enn hjáokkur,“ segir Rut
Hilmarsdóttir en galdurinn í lífinu
hefur hagað því þannig að hún og
eiginmaður hennar Sindri Guðnason
eru bæði fædd þann tuttugasta og
fyrsta, þó ekki sé það í sama mán-
uðinum. „Ég er fædd 21. júlí en mað-
urinn minn er fæddur 21. júní. Síðan
eignaðist ég frumburðinn son okkar
á afmælisdeginum mínum hinn 21.
júlí. Seinna barnið okkar, dóttirin,
fæddist síðan 21. febrúar.
Þetta er svolítið merkilegt vegna
þess að börnin okkar áttu hvorugt
að fæðast á þessum dögum sam-
kvæmt sónarskoðun. Strákurinn átti
að fæðast 10. ágúst, þannig að hann
kom þónokkuð fyrir tímann, kannski
til þess eins að fæðast á þessum
degi. Stelpan átti að fæðast 14. mars
og okkur fannst það auðvitað svolítið
stílbrot fyrst við vorum orðin þrjú
með þennan tuttugasta og fyrsta
dag. En hún stóð sig heldur betur og
kom rúmum tuttugu dögum fyrir
áætlun, til að ná réttri dagsetningu.
Þá urðum við óneitanlega svolítið
hissa. Samt voru þau hvorugt fyrir-
burar, þau fæddust í raun á réttum
tíma. Ef ég eignast þriðja barnið þá
væri magnað ef það næði að fæðast á
21. degi einhvers mánaðar.“
Rut játar að henni finnist þetta allt
saman svolítið skrýtið. „Ég er ekki
viss um að það séu til margar fjöl-
skyldur þar sem allir eru fæddir 21.
dag einhvers mánaðar. Auk þess á ég
systur sem er fædd 21. ágúst, og ef
maður veltir þessu enn frekar fyrir
sér þá eru þessir fæðingardagar,
mannsins míns, minn, sonar míns og
systur minnar, með mánaðar millibili
og koma í röð, það er að segja í júní,
júlí og ágúst.“
En talan tuttugu og einn límir sig
ekki aðeins við fæðingardagana í fjöl-
skyldunni. „Í fyrra keyptum við okk-
ur hús í Garðabænum og ótrúlegt en
satt, það er númer 21. Þegar mað-
urinn minn var að fara yfir kaup-
tilboðið tók hann eftir þessu og
hringdi strax í mig og sagði mér þessi
ólíkindi. Auk þess er póstnúmerið í
Garðabænum 210. Okkur fannst
þetta alveg frábært og við gerðum
náttúrlega ráð fyrir að húsið væri þar
með ætlað okkur, enda lönduðum við
samningnum.“
Gaman væri að prófa að spila
Rut segir að hún hafi farið til
London fyrir skömmu á árshátíð og
þá hafi hún lent í herbergi númer 21.
„Mér fannst þetta skemmtilegt en ég
er næstum hætt að kippa mér upp við
þetta. Það er eins og þessi tala elti
mig. Ég fór til dæmis í sund ein-
hverju sinni og þá beið eftir mér lykill
númer 21. Og þegar ég fór í viðtal á
leikskóla dóttur minnar um daginn
kom í ljós að hún var númer 21 á list-
anum.“
Vissulega má velta fyrir sér hvort
örlaganornirnar séu að gera grín eða
einfaldlega minna á að ekkert er til-
viljun.
Rut er frekar jarðbundin og æðru-
laus með þessa skemmtilegu teng-
ingu fjölskyldunnar við þessa tölu og
segir að þau geri ekkert í því að fylgja
henni, þau hafi til dæmis ekki fengið
sér einkanúmer á bílinn með tölunni
21. En þar sem talan 21 er álitin
lukkutala og sumir segja að hún komi
oft upp í lottóinu er ekki úr vegi að
spyrja Rut að því hvort þau séu ekki
farin að hafa tröllatrú á þessari tölu.
„Ég spila ekki í lottóinu en ég hef oft
hugsað um hvort ég ætti að fara í
spilavíti og spila fjárhættuspil sem
kennt er við 21 og veðja á þessa tölu
fjölskyldunnar. Það væri gaman að
sjá hvað kæmi út úr því.“
Örlagatalan 21 eltir fjölskylduna
Morgunblaðið/G.Rúnar
Örlagatalan Sindri, Halldóra Helga, Rut og Jakob Auðunn heima við húsið sitt sem hefur sömu tölu og afmælisdagar þeirra allra.
Í sundferð fær hún lyk-
il númer 21 og í útlönd-
um fær hún hótelher-
bergi með sama núm-
eri. Allt óumbeðið. Allir
í fjölskyldunni eru
fæddir 21. dag einhvers
mánaðar. Kristín
Heiða Kristinsdóttir
hitti konu sem happa-
tala límir sig við.
„Ég hef oft hugsað um
hvort ég ætti að fara í spila-
víti og spila fjárhættuspil
sem kennt er við 21.“
|miðvikudagur|28. 5. 2008| mbl.is
daglegtlíf
GLEÐI og hamingja skein úr andliti barna sem
hoppuðu og skoppuðu um í skemmtigarðinum
Liseberg í Gautaborg í Svíþjóð 17. maí sl. Sum
létu sig ekki muna um að fara eina svaðilför í
viðarrússíbananum Baldri á meðan aðrir létu
sér nægja afslöppunargöngu um garðinn.
Börnin voru þátttakendur í árlegri dagsferð
Styrktarfélags Krabbameinssjúkra barna og
Icelandair en félögin buðu um hundrað krabba-
meinssjúkum börnum og nánustu aðstand-
endum í dagsferð í þennan stærsta skemmti-
garð Norðurlanda.
Börn sem og fullorðnir virtust skemmta sér
konunglega enda var mikill spenningur fyrir
ferðinni að sögn Óskars Arnar Guðbrands-
sonar, framkvæmdastjóra Styrktarfélags
krabbameinssjúkra barna. „Þetta var æðislega
gaman, sólin skein og krakkarnir nutu dagsins í
botn þótt hann væri bæði langur og strembinn.“
Hann segir ferðina einn stærsta viðburð árs-
ins hjá félaginu. „Það er dýrmætt að geta gefið
fólki tækifæri til að breyta um umhverfi einn
dag til að hugsa um eitthvað annað en þetta
daglega streð sem óneitanlega fylgir veikind-
unum.“
Styrktarfélag krabbameinssjúkra barna var
stofnað árið 1991 af foreldrum barna með
krabbamein. Árlega greinast að meðaltali tíu til
tólf börn og unglingar 18 ára og yngri með
krabbamein á Íslandi og er markmið félagsins
meðal annars að styðja við bakið á þeim og að-
standendum þeirra, bæði fjárhagslega og fé-
lagslega.
Líf og fjör
í Liseberg
Fjör Salíbunuferðin var hressandi í sólinni. Gaman Börnin nutu dagsins.
Tívolí Þessi uppskar stóran sæl-
gætisdúnk í Svíðþjóð.
VÍSNAHORNIÐ
Þingeyingar
og andagift
Rúnar Kristjánsson áSkagaströnd yrkir um
breyttan tíðaranda:
Þingeyingar þekktu forðum
þroskavænleg sjónarmið.
Sýndu kraft í önn og orðum,
áttu þjóðar vænsta lið.
Unnu á vanda þúsund þrauta,
þéttir tóku margan slag.
Prúðir fylgdu Pétri Gauta,
prýði klæddu landsins hag.
Sérhver hugsjón hátt var metin,
helguð stefnu í sigurátt.
Fannst að öll var sýslan setin
sannri trú á eigin mátt.
Íslensk var þar andagiftin,
orkan treyst við þjóðleg vé.
Sjást nú afleit sinnaskiptin,
sókn í erlent hringafé.
Annar verri andi ræður,
engin þingeysk reisn á ferð.
Stóriðjunnar Bakkabræður
birta rýra sálargerð.
Enn sem fyrr á Mammons miðum
margir ætla að vinna prik.
Ættlerar á öllum sviðum
æpa á gull og þjóðarsvik.
pebl@mbl.is