Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1920, Blaðsíða 67

Skírnir - 01.01.1920, Blaðsíða 67
'Skírnir] Ritfregnir. 61 lent á moðgjöf hjá ruddalegum búra, er snildarlega gerð. Eg spái að Þórir gamli Ketilsson verði langlífur í endurminningunni. Ó- gsefumaður var hann, og þó var ekki sú ógæfan minst, að hann ■vjrðÍ8t hafa tekið mark á bannlögunrm En ef til vill hefir hann lifaö fram á suðusprittsöld, — ef til vill lifir hann enn þá, og wiundi þá mörgum hugleikið, að höfundurinn kæmi saman fundum hans og lesandanna í annað sinn. — »Lognöldur« eru frumdrættir ah sögu um »hámenning« Reykjavíknr, — iognöldurnar á þessum þrönga og grunna stöðupolli eru síðustu endurminningarnar um óveðrið, sem einu sinni geysaði um hafið, áður en þeir, sem sagan segir frá, leituðu þangað inn og lögðust við stjóra. 5>Spekingurinn« er síðasta sagan, og hygg eg að það verði tví- Wælalaust, að þar hafi höf. sýnt mesta hæfileika sem söguskáld. Veslingg Benjamín spekingur hefir aldrei átt því láni að fagna, að heimurinn vildi lita við honum. En hann hatast ekki við heim- inn fyr;r þag. ijann ætiar sór þvert á móti að reyna að gera hann betri, reyndar ekki allan heimiun, heldur aðeins eitt heimili eða eambúðir.a milli bjóna á einu heimili. Og hann fer þangað fót- Sangandi um langan veg með alvæpni hugsunar sinnar og þekk- lugar. Rn þá tekst ekki betur til en svo, að heimurinn róttir ^°“um hendina í fyrsta sinn, og þá breytist afstaðan þegar í stað. Húsfreyjan, lítt mentuð og hamstola kona, sem fyrir happ eða óhaPP hefir hafist upp í yfirstóttina og orðið læknisfrú, nær fyrst valdi yfír honum og er næstum því búin að gera hann að hjóna- djöfli, enda hefir hann elskað hana fyrir löngu. En þá birtist beimurinn í annari myud, — Halldór læknir er alt í einu kominn 'nn 1 stofuna og stendur þar all-vígalegur »í ferðafötum og reið- stígvólum«. Yeslings spekingurinn fær glóðarauga, og svo hröklast ^ Uu i burtu, riddarinn og rolan, sem ekkert getur og ekkert nu annað en að hugsa rótt og vilja vel. Sagan er ein hin ^eistaralegasta smásaga, sem samin hefir verið á vora tungu, og e lr þar að auki það sór til ágætis, að þar er móðursjúkur kven- maður { fyrsta sinni leiddur fram á sjónarsviðið í íslenzkum bók- roentum. fr, En Þó eru það ekki smásögurnar, heldur ljóðabrotin um Álf ra Vindhæli, sem munu halda orðstfr þessarar bókar á lofti um fangan aldur. j -^lfur er útlendingur og flóttamaður í tilverunni, maður, sem ar að einhverju, sem haun geti leitað að, maður, sem tvistrast Sundur milli endurminninga og vona, en nær ekki einu einasta
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.