Eimreiðin - 01.04.1942, Qupperneq 31

ElMBEIÐIN
LOFTFÖR 1 HF:RNAÐI
111
1'lugvélamóðurloftfar. Ein flugvélanna að lenda á vinduás loftfarsins.
á Atlantshafi hefur ekki gengið allskostar að óskum.
^ arnarkerfið gegn kafþátahernaðinum er í meginatriðum það
Sanin og Bretar tóku upp i byrjun síðustu styrjaldar: Skipa-
lestagæzlan. Kerfið er ófullnægjandi. Þess vegna hafa radd-
nnar um fleiri loftför orðið háværari upp á síðkastið. Menn
eru loks að komast að raun um ágæti sniá-loftfara, með djúp-
sþi’engjur og góð miðunartæki innanborðs. Þau eru léttari en
'oítið og hagfelldari en flugvélar til þess að sveima yfir höf-
l|num. Þau eru hættulegri kafbátum en könnunarflugvélar
et5:i hinar hraðskreiðu sprengjuflugvélar.
En smá-loftförin eru aðeins lílið sýnishorn þess hvaða not
keti orðið að stór-loftförum i nútímahernaði. Smá-loftfarið
et 1 samanburði við stýranlegt stór-loftfar eins og smá-strand-
Pátur er í samanburði við stærstu línuskip á borð við Queen
Mciry. Plugsvið smáloftfaranna er 850 til 2500 enskar mílur,
etlir stærð þeirra, og burðarmagn þeirra er takmarkað mjög.
tkui geta í mesta lagi farið um 50 enskar mílur á klukku-
slund. Smá-loftför geta orðið til mikils gagns, innan vissra
t'ikniarka. í síðustu heimsstyrjöld höfðu slík flugtæki upp á
49 kafbátum og skutu 27 kafbáta. En stýranlegt loftskip með
milj. teningsfeta rúmtaki getur farið 10000 sjómílur án
]}ess að taka eldsneyti að nýju og náð 85 mílna hraða a klukku-
stund, með þungan farm af djúp-sprengjum. Stóru loftskipin
er hægt að nota til herflutninga, og ef þau eiga ekki á hættu
nrasir frá landflugvélum, eru slíkir herflutningar að líkindum
"úklu hættuminni en herflutningar á sjó — og ganga miklu
^ljótar. Loftskipin geta farið beint með farma sína, hvort sem
l)au fara yfir sjó eða land, og eru ekki háð alls konar krókaleið-
Uln> eins og skipin á sjónum.